چهره های مشهور ایرانی متولد ۱۳ دی ماه

چهره های مشهور ایرانی که در سیزدهم دی متولد شدند

امروز ۱۳ دی ماه مصادف با سالروز تولد بسیاری از هنرمندان مشهور دنیا است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید با کدام شخصیت معروف در یک روز به دنیا آمده اید. از میان این هنرمندان به چهره های مشهور ایرانی که امروز متولد شده اند می پردازیم و مروری کوتاه بر زندگینامه آنها میکنیم.

تولد و درگذشت چهره های مشهور ایرانی در ۱۳ دی

ماهایا پطروسیان

ماهایا پطروسیان متولد سیزدهم دی ماه سال ۱۳۴۸ بازیگر سینما و تئاتر ایران است. او از دانشکده هنرهای زیبا در رشته تئاتر فارغ التحصیل شد. او در پی ازدواج با مردی مسلمان، تغییر دین داد و مسلمان شد ولی به گفته خویش همچنان به هر دو دین اسلام و مسیحیت عشق می ورزد.

او از دانشکدهٔ هنرهای زیبا در رشتهٔ تئاتر فارغ التحصیل شد. با بازی در فیلم عشق و مرگ به کارگردانی محمدرضا اعلامی پا به عرصهٔ سینما گذاشت و با بازیگری در فیلم های پردهٔ آخر، دیگه چه خبر، نابخشوده، و کمکم کن، در سینمای امروز ایران مشهور شد.

در سال ۱۳۸۱ به خاطر بازی در هفت پرده به کارگردانی موتمن سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم را دریافت می کند.

کیومرث ملک مطیعی

کیومرث ملک مطیعی بازیگر فقید ایرانی در ۱۳ دی ماه سال ۱۳۱۵ در بندرانزلی زاده شد، او فارغ التحصیل کارگردانی و بازیگری تئاتر از دانشگاه تهران بود. بازی در تئاتر را سال ۱۳۴۷ در رشت و بازی در سینما را سال ۱۳۵۰ آغاز کرد.

ملک مطیعی نزدیک به ۵۰ فیلم سینمایی نقش آفرینی کرد ولی آنچه در سال های اخیر به شهرتش افزود حضور وی در مجموعه های تلویزیونی شب هزار و یکم، زیر آسمان شهر و مدرسه ما بود. در کارنامه بازیگری چهار دهه اخیر وی فیلم های متنوعی دیده می شود و در این مدت هیچگاه فعالیت هنری را ترک نکرد.

کیومرث ملک مطیعی در فیلم هایی نظیر عروس فراری، فردا روز دیگری است، الو الو من جوجوام، دیدار، آوای دریا، ترن، جنگلبان، سرزمین آرزوها، بگذار زندگی کنم، معما، مهمانی خصوصی، تفنگ شکسته و راه دوم بازی کرده است. وی مدتی به علت مشکلات گوارشی در بیمارستان شریعتی بستری بود و ۲۱ فروردین سال ۱۳۸۹ به علت ایست قلبی در همین بیمارستان درگذشت.

کامران قدکچیان

کامران قدکچیان متولد ۱۳ دی ماه ۱۳۲۶ فرزند احمد قدکچیان کارگردان پر کار سینما است.

پای کارگردان مشهور فعالیت در سینما را از سال ۱۳۴۸ با دستیاری کارگردان و فعالیت های جنبی آغاز کرد و نخستین بار با فیلم «ساحره» (۱۳۵۱) که بر اساس فیلم نامه ای از سیروس الوند بود در مقام کارگردانی قرار گرفت. درست یک سال بعد، تدوین و کارگردانی فیلم دومش «مکافات» را خود عهده دار شد و پس از آن پیوسته مشغول کارگردانی و تدوین فیلم های سینمایی گردید. قدکچیان در کارنامه هنری اش بیش از ۴۵ مورد تدوین و ۲۱ مورد کارگردانی را به ثبت رسانده است.

نیما مسیحا

نیما مسیحا در ۱۳ دی ۱۳۵۳ در تهران متولد شد. علاقه او به موسیقی و خواندن از همان دوران کودکی شکل گرفت. خانواده و پدرش که صدای خوبی هم دارد مشوق اصلی وی بودند، او فارغ التحصیل رشته ادبیات در مقطع لیسانس است و در سال ۸۲ با مریم مسیحا ازدواج کرده است.

نیما مسیحا درسال ۶۹ و در پی یک فراخوان در روزنامه همشهری که تالار وحدت برای تکمیل گروه کر هنرجو می پذیرفت، شرکت کرد و بعنوان وکالیست تنوز شروع به خواندن کرد. او تا سال ۷۰ با گروه کر تالار وحدت بود و در این سال از این گروه جدا شد ولی تا سال ۷۸ تمرینات خود را شخصاً و انفرادی ادامه داد. مسیحا زیر نظر مرحوم حسین سرشار آواز و از گرگین موسیسیان تئوری موسیقی را آموخت، وی در پی آشنایی با بابک بیات در سال ۷۷، کار در زمینه ی موسیقی پاپ را آغاز کرد و با خواندن پروانگی در فیلم دست های آلوده ی سیروس الوند در سال ۷۸ کار را به طور رسمی دنبال کرد و این آهنگ باعث دیده شدن و شهرت وی شد.

سالروز درگذشت نیما یوشیج

علی اسفندیاری، مردی که بعدها به «نیما یوشیج» معروف شد، در بیست ویکم آبان ماه سال ۱۲۷۶ مصادف با ۱۱ نوامبر ۱۸۹۷ در یکی از مناطق کوه البرز در منطقه ای به نام یوش، از توابع نور مازندران، دیده به جهان گشود. او نخستین شعرش را در ۲۳ سالگی می نویسد؛ یعنی همان مثنوی بلند «قصه ی رنگ پریده» که خودش آن را یک اثر بچگانه معرفی کرده است.

آثار خود نیما عبارتند از:«تعریف و تبصره و یادداشت های دیگر»، «حرف های همسایه»، «حکایات و خانواده ی سرباز» ، «شعر من»، «مانلی و خانه ی سریویلی»، «فریادهای دیگر و عنکبوت رنگ»، «قلم انداز»، «کندوهای شکسته» (شامل پنج قصه ی کوتاه)، «نامه های عاشقانه» و غیره.

و عاقبت در اواخر عمر این شاعر بزرگ، درحالی که به علت سرمای شدید یوش، به ذات الریه مبتلا شده بود و برای معالجه به تهران آمد؛ معالجات تاثیری نداد و در تاریخ ۱۳ دی ماه ۱۳۳۸، نیما یوشیج، آغازکننده ی راهی نو در شعر فارسی، برای همیشه خاموش شد. او را در تهران دفن کردند؛ تا اینکه در سال ۱۳۷۲ طبق وصیتش، پیکرش را به یوش برده و در حیاط خانه محل تولدش به خاک سپردند.