۱۵ بادیگارد سحر قریشی در مشهد
گفتگوی جذاب با سحر قریشیسحر قریشی
بازیگر فیلم آبنیات چوبی و شیفت شب از همکاری اش با نیکی کریمی تا بد شانسی هایش در انتخاب نقشهایش می گوید.
سحر قریشی بازیگری است متعلق به اواخر دهه ٦٠ هجری خورشیدی؛ دهه ای که ایده آلش با دهه ٥٠ خیلی فرق می کند. با وجود اینکه زبان رسمی کشور فارسی است اما گاهی اوقات ادبیات این نسل با واژگانِ شکرِ فارسی فرسنگ ها فاصله دارد. این ادبیات از ذهنیتی می آید که شناخت آن ضروری به نظر می رسد. علتش هرچه باشد آنها حضور دارند و باید با آنها به تفاهم رسید. اما چگونه؟ شاید بهداشتی ترین راهش فرایند گفت وگو است. اول گفت و شنید و بعد گفت وگو. دست آخر امید است حاصل آن گفتمانی باشد که رضایتمندی با خود به همراه بیاورد و البته همزیستی مسالمت آمیز. خانم قریشی در فیلم هایی بازی کرده که مطمئنا من مخاطبش نبودم؛ اما درباره اینکه او چگونه نگاه می کند و تحلیلش از زندگی و بازیگری و سینما چیست قطعا من شنونده اش خواهم بود.
فیلم های سحر قریشی
فیلم «آبنبات چوبی» میان کارهایتان چه جایگاهی دارد؟
جایگاه ویژه ای. چون به نقشم بسیار علاقه مند بودم و کلیت فیلم را خیلی دوست داشتم. ضمن اینکه از نگاه آقای فرحبخش و فیلم هایی که خودشان تاکنون کارگردانی کرده اند خوشم می آید.
شما فیلم های مختلفی بازی کرده اید؛ این طور جا افتاده که شما علاقه مند به حضور در سینمای بدنه و گیشه پسند هستید اما بعضی از کارهای شما فیلم های ضعیفی بودند و من به عنوان مخاطب حرفه ای سینما هم آن فیلم ها و هم حضورتان را اصلا نپسندیده ام. چرا در این فیلم ها بازی کرده اید؟
حدود شش سال است که در این حرفه هستم و تاکنون متأسفانه مشاوره خوبی برای انتخاب نقش هایم نداشته ام. کمی هم بدشانسی آوردم. چون اوایل که شروع به بازی کردم واقعا نمی دانستم معیار انتخاب نقش ها بر چه پایه ای صورت می گیرد.
بعد هم برخی از فیلم هایم دیر اکران شدند؛ یعنی در سال خودش و به موقع فرصت اکران پیدا نکردند. حداقل چهار فیلم سینمایی ام توقیف شد یا موقعیت اکران پیدا نکرد.
اصولا مشاوران تان دراین مدت چه توصیه هایی به شما می کردند؟
مثلا مشاوری داشتم که می گفت چون در تلویزیون اجازه فعالیت نداری، تله فیلم را جایگزین کن که همسن و سال هایت تو را ببینند! درصورتی که زمانی که در سریال «دلنوازان» بازی می کردم، آقای حسین سهیلی زاده گفتند تله فیلم بازی نکنید. چون ضربه ای برای بازیگر است. سپس من چندین تله فیلم رد کردم و حتی چند فیلم سینمایی را.
از مقطعی دیگر مشاورانی دیگر به من گفتند اشتباه می کنی که تله فیلم بازی نمی کنی! اما الان فهمیدم چقدر بد بود که این کار را کردم. از خیلی ها که نظرشان را می پرسم، می گویند تو بد بازی نکرده ای، فیلم ها در کل بد بودند. حتما می دانید کارگردان های تازه کار که می خواهند وارد سینما بشوند از تله فیلم شروع می کنند و این مسئله به کسب تجربه شان کمک می کند.
به زودی هم قرار است تله فیلمی از من پخش شود که سه سال قبل بازی کرده ام. خب آن زمان آدم دیگری با تفکر دیگری بودم و امروز آدم دیگری شده ام. خوشبختانه الان از افراد بهتری مشاوره می گیرم و مسیرم تغییر کرده.
اما این مسئله ضربه به من می زند که امسال فیلمی مانند «آبنبات چوبی» را بازی کرده ام و قرار است اتفاقات خوبی برایم رقم بخورد، اما یکباره تله فیلمی از من اکران می شود که سه سال پیش که سن و تجربه کمتری داشتم، بازی کردم. طبیعتا آن فیلم اکران شود، باعث می شود فیلمی که الان بازی کرده ام را به بحران دچار کند.
در فیلم «شیفت شب» خانم کریمی هم بازی کردید. مشاورانتان سفارش بازی در این فیلم را به شما داده بودند؟
از زمانی که به سینما و تلویزیون علاقه مند شدم خانم نیکی کریمی ستاره من در زندگی شخصی ام بود. آرزویم بود که روزی با ایشان و در کنارشان بازی کنم. اما تقدیر این گونه رقم خورد که ایشان در جایگاه کارگردانی قرار بگیرند و من مقابل دوربین خانم کریمی بازی کنم.
هرچند نقشم خیلی کم بود اما حاضر بودم در نقش کمی حضور داشته باشم تا به مخاطبان ثابت کنم سحر قریشی می تواند در این جنس فیلم ها هم حضور داشته باشد. چون علاقه ام به این سمت است. اما متأسفانه تبلیغ چندانی روی من نشد تا بازی ام دیده شود. ضمن اینکه چند سکانس بازی ام هم حذف شد که کمی دلگیر شدم.
حتی برای بزرگ ترین بازیگران دنیا هم چنین اتفاقی می افتد؛ مخصوصا روی میز تدوین که گاهی پلان های خوبشان حذف می شود. چون خود بازیگر تصور دیگری از بازی اش دارد ولی کارگردان یا تدوینگر به این نتیجه می رسند که اگر این پلان هاحذف شوند برای کلیت فیلم بهتر است؛ این یک رویه است.
صددرصد. به نظرم فیلم متعلق به کارگردان و تهیه کننده است. من به عنوان بازیگر چون نقش کوتاهی داشتم علاقه داشتم اتفاقی بیفتد که دیده شوم. درهرحال «شیفت شب» را دوست داشتم.
در مصاحبه با خانم کریمی درباره فیلم «شیفت شب» گفتم با وجود اینکه سحر قریشی به نظر می رسد یا استعداد ندارد یا تاکنون درست راهنمایی نشده، ولی در این فیلم بازی قابل قبولی داشت.
اما دوست دارم الان مبحثی را مطرح کنم که چندی پیش واکنش های زیادی را برانگیخت و خودم هم نسبت به این مسئله معترض بودم و آن هم حضورتان در برنامه «دید در شب» بود. وقتی مصاحبه تان با آقای رشیدپور را دیدم ناراحت شدم.
اصلا چرا آن گونه به پرسش ها پاسخ دادید؟ و اصلا چرا اجازه دادید این نوع سؤالات از شما پرسیده شود؟ دست کم اگر به آن پاسخ ها اعتقاد داشتید، چرا نتوانستید گفت وگو را کنترل کنید؟ اصلا چرا در آن برنامه شرکت کردید؟
من تاکنون درباره این مسئله واکنشی نشان ندادم و اولین بار است که واقعیت را فقط به شما می گویم. حدود سه هفته مصاحبه حضوری در این برنامه را به دلیل مشغله کاری و اینکه اصلا نمی دانستم روند برنامه چیست رد کردم. تا اینکه یکی از دوستان با من تماس گرفت و اصرار کرد که در این برنامه شرکت کنم.
من هم پاسخ دادم که برنامه «دید در شب» متعلق به پیش کسوتان است نه منی که فقط پنج سال وارد سینما شده ام و هنوز هیچ چیز نمی دانم. خلاصه در شلوغ ترین زمان کار ی ام در این برنامه حضور یافتم. به من گفتند باید خیلی روراست باشی. قسمت های قبلی این برنامه را هم ندیده بودم. تنها تکه هایی از برنامه آقای اکبر عبدی را برای من در زمان گریم شدنم گذاشتند که من فقط صدای آنها را می شنیدم.
بعد وارد برنامه شدم و از آقای رشیدپور خواستم سؤالات را به من بگوید تا خودم را آماده کنم. ایشان گفتند روند برنامه این گونه است که سؤالات را از قبل به مصاحبه شوندگان اعلام نمی کنیم. درنهایت آقای رشیدپور سؤالات را هم به من ندادند.
با همه این مسائل اصلا چرا قبول کردید که باز هم در برنامه شرکت کنید؟
می توانستم قبول نکنم که در این برنامه حضور داشته باشم. اما دیدم چیزی ندارم که بخواهم پنهان کنم. بدون اینکه بخواهم ادعایی داشته باشم که چه کسی هستم، دوستانم به من می گویند تو که الان بازیگری و شناخته شده با سحری که قبلا بازیگر نبودی، هیچ فرقی نکرده ای و فقط در زندگی خودت مدیرتر شدی.
به هر حال در برنامه شرکت کردم و به سؤالات هم صادقانه پاسخ دادم. بعد از آن برنامه یک سری افراد از حسادت زیادی که داشتند علیه من جوسازی کردند. درحالی که خیلی از پیش کسوت های ما در آن برنامه حضور داشتند و بسیاری از افراد را نشناختند و البته آنها زورشان رسید که قسمت هایی از برنامه را حذف کنند! اما من زورم نرسید. حالا اینکه آقای کاپولا را نمی شناختم حداقل برای من اتفاق مهمی نیست.
من هنوز کل سینمای ایران را نمی شناسم چه برسد به فیلم سازان خارجی. چون سوادش را ندارم که بگویم دیگران را نقد کنم یا نظری درباره فردی بدهم که در آن طرف دنیا زندگی می کند. منتها درباره رئیس جمهور قبلی نظر دادم. چون وقتی عکس رئیس جمهور را به من نشان دادند، احساس واقعی ام را بیان کردم.
افرادی که پاسخ هایم را گوش دادند، متوجه شدند که گفتم درباره آقای احمدی نژاد از نظر جایگاه اجتماعی شان نظر نمی دهم و برای من مثل یک میهمان سر صحنه بودند اما خیلی انرژی داشتند. این نگاه گرایش من به چپ و راست را نشان نمی دهد. اصلا دنبال سیاست نیستم. من هنرمندم و خدا من را هدایت می کند و باور کنید که معتقدم معجزه وار به این جایگاه رسیده ام.
اصلا به نظرم همه بازیگران ما جایی کار خوبی کردند که به جایگاه کنونی شان رسیده اند. اگر ادعا کرده بودم که دکترا در زمینه فلان رشته دارم، آن وقت می توانستند به من حمله کنند. اما من ادعایی نکردم و بارها در برنامه تکرار کردم که با تست بازیگری وارد دنیای تصویر شدم و تازه پنج سال است که در سینما هستم.
بعد از این همه فیلم، امسال دو فیلم «آبنبات چوبی» و «رسوایی ٢» به بخش مسابقه سینمای ایران (سودای سیمرغ) راه یافت و البته هیچ توقعی ندارم. الان شاید بیشترین اتفاقی که می تواند برای من بیفتد این است که مردم و منتقدان روی شخصیت من نظر بدهند. اما شخصیت من درون من است. شاید بخواهید خود سحر قریشی را بشناسید و این فرق می کند با جایی که از من سؤال بپرسید و من جواب بدهم.
عکسهای سحر قریشی
سؤال و جواب هم یک سری محدودیت دارد. من آدم دروغ گویی نیستم و مثل بعضی ها نبودم که یک سری دیالوگ را از قبل حفظ کرده باشم و هرجا هم که گیر کردم به این و آن ربط دهم. من گفتم با بچه های متولد ١٣٦٦ فرقی ندارم. من هم خیلی از چیزها را نمی دانم. اما این شغل من است نه شخصیتم. اطلاعاتم درباره شغلم همین قدر است. چون کاپولا را نشناخته ام نشان دهنده بی سوادی من نیست.
اتفاقا همین مسئله، انگیزه ای برای من شد تا رشته کارگردانی را در دانشگاه ادامه دهم. خداوند متعال تابه حال هیچ اتفاق بدی را بی حکمت برایم پیش نیاورده. چون خودم را به خدا واگذار می کنم و از خدا فقط سلامتی خانواده و عزت می خواهم. زمانی شده که در پروژه ای بازی کرده ام به نیت فرد دیگر که پول قراردادم را به او بدهم تا راحت زندگی کند. من طبع بلندی دارم.
اینجا از خودم تعریف می کنم. چون خیلی ها نمی دانند من چه کسی هستم. درباره من خیلی منفی نوشته اند. بعد هم در یک سری از نشریات زرد برخی از عوامل به خاطر فروش فیلم شان من را هم شوهر داده اند! وقتی هم شکایت می کنم می گویند شش ماه طول می کشد! آن وقت رها می کنم. چون باید شش ماه اعصابم خرد شود.
برایم جالب است که می گویند شما بادیگارد دارید؟
من شخصا بادیگارد ندارم اما مراسم هایی که توسط ارگان ها دعوت می شویم به دلیل هجوم افراد، خود آن مراسم بادیگارد تعیین می کند که به بازیگران زن آسیبی نرسد. بعضی ها اطلاع ندارند و نمی دانند که در چنین مراسمی گاهی افرادی برای عکس گرفتن، خیلی به ما نزدیک می شوند و ما باید فردا جواب گو باشیم چون می پرسند این فرد کیست.
در واقع برای حفظ شئونات بادیگارد در اختیارتان می گذارند؟
بله کاملا. بعضی ها دفعه اولشان است و بلد نیستند. چندی قبل در مشهد بودیم و ١٥ بادیگاردی که در اختیار من و همکارانم بودند واقعا کم بودند.
هجوم جمعیت خیلی زیاد بود. جمعیت حتی پسرها را اذیت می کرد و ما باید بادیگارد داشته باشیم. در حالی که شخصا احتیاجی به بادیگارد ندارم. اتفاقا در سریال «دلنوازان» که بازی کردم و مردم من را شناختند به راحتی میان مردم بودم. این جوسازی ها و ویترین ساختن ها ارزشی ندارند.
بازیگرانی هستند که حاضرند برای فلان جشن چند میلیون خرج کنند تا ویترین سوپراستارانه ای برای خودشان بسازند. من مثل بچه های همسن خودم هستم و مخارج خانواده ام را تأمین می کنم. من حتی از زمانی که بازیگر شدم با خانواده ام زندگی می کنم درحالی که می توانم به تنهایی زندگی کنم. این عزت را خداوند به دلیل این کار خوب من می دهد که با خانواده ام هستم.
با همه این توضیحات چرا اجازه دادید درباره زندگی خصوصی تان در برنامه «دید در شب » از شما سؤال شود ؟ یادم می آید یک بار در برنامه تلویزیونی یکی از مجریان سؤالی از زندگی خصوصی آقای رشید پور پرسید و ایشان واکنش نشان دادند.
سحر قریشی درفیلم آبنبات چوبی
بله. در برنامه «دید در شب» سؤالی خصوصی از من پرسیدند که می توانستم جواب ندهم. اما درصد زیادی این سؤال را پرسیده بودند و من به احترام درصدی از کسانی که این سؤال را داشتند و البته طرفدار من بودند این جواب را دادم که هر خانم یا آقایی در هر سن و جایگاهی باید در رابطه ای باشد که شاید به نتیجه برسد و ازدواج کند. برای من دنیا به آخر نرسیده.
در سن کم برای ازدواج انتخاب شدم و الان باید انتخاب کنم و اینکه اگر با کسی آشنا هستم، بلدم مسیر را جوری انتخاب کنم که کسی متوجه نشود. مثل خیلی ها که ازدواج کرده و جدا شده اند و این اتفاقات هم عمومی نشده. من روراست هستم و دستم در دست مردم است. این اتفاق شاید برای هر خانواده ای بیفتد که طلاق بگیرد و با فرد جدیدی آشنا شود.
من اگر ازدواج کنم حداقل با مجلات معتبرتر صحبت یا در اینستاگرام خودم اعلام می کنم. حتی نام نامزدی را آقای رشیدپور روی من گذاشت؛ اما به نتیجه رسیدم که اشتباه کردم و گفتم دیگر اجازه نمی دهم کسی از زندگی من چیزی بداند. از طرفدارانم هم عذرخواهی می کنم چون خواستم با آنها صمیمی باشم.
چرا با هر نشریه ای گفت وگو می کنید؟
وقتی می گویم مصاحبه نمی کنم، پیامک های زشتی از بعضی خبرنگاران دریافت می کنم! من می خواهم آرامش داشته باشم.
دوستان لطفا از من دلگیر نباشید. چون از مصاحبه های من سوءاستفاده شده. نقل قول های غیرواقعی از من تیتر می زنند. الان در حال خوبی نیستم. به همین دلیل وقتی مؤدبانه می گویم فعلا مصاحبه نمی کنم، فردا تیتر منفی علیه من می زنند. واقعا نمی دانم چرا با من این جوری رفتار می کنند.
مگر من با کسی پدرکشتگی دارم؟ چرا باید اعصاب خودم را به هم بریزم؟ از من تلفنی پرسیدند شنیده ایم شما نماینده مجلس شده اید؟ من هم پاسخ دادم نه و خندیدم و تلفن را قطع کردم. بعد متوجه می شوم خنده های من را هی تکرار کردند و در برنامه ای در فلان کانال تلگرامی گذاشتند. آخر اذیت کردن هم حدومرزی دارد.
همه اینها گناه است. از وقتی اسم ها را عوض کرده اند راحت تر گناه می کنند.. اگر بخواهم شکایت کنم خیلی خوب بلد هستم. از سویی من هم می توانم به صورت غیرقانونی این افراد را پیدا کنم. آن قدر قدرت دارم که بتوانم این افراد را از کارشان پشیمان کنم. اما به خدا سپردم. چون می دانم روزی چوب این کارها را می خورند.
چرا در فیلم «رسوایی ٢» بازی کردید؟
فیلم «رسوایی ١» را دیده بودم و فکر می کردم «رسوایی ٢» هم در ادامه آن است. گفتم اگر این طور است بهتر است الناز شاکردوست بازی کند. ولی بعد دیدم فقط یک تشابه اسمی است و قصه متفاوتی دارد. در این فیلم نقش خبرنگار را داشتم و چیزی نبود که دوست نداشته باشم.
آقای ده نمکی هم از نظر من کارگردان بدی نیست. این نگاه شخصی من است. فیلم هایی که تابه حال کار کرده اند مردم پسند بوده و چون خودم مردمی هستم احساس کردم این فیلم بیننده بیشتری دارد و شاید از نگاه کارگردان ها و منتقدان درست نباشد.
نگاه من به آقای ده نمکی فقط نگاه بازیگر و کارگردان است. نقشی که به من پیشنهاد شد و همکاری با این عوامل حرفه ای را دوست داشتم. تجربه خوبی هم نسبت به کارگردانی ایشان پیدا کردم و تابه حال با این حجم سنگین پشت صحنه بازی نکرده بودم؛ مثلا من شش دوربینه کار نکرده بودم یا با آقای فرشاد گل سفیدی کارکردن واقعا تجربه خوبی بود.
