نقش ضریب هوشی در طول عمر بیشتر

ارتباط ضریب هوشی بالا در کودکی و عمر بیشتر

یک بررسی جدید در اسکاتلند نشان می دهد که هوش بالاتر در دوران کودکی با احتمال کمتر مرگ در سنین بالاتر ارتباط دارد.
پژوهشگران در این بررسی که بر روی کودکان متولدشده در سال ۱۹۳۶ در اسکاتلند انجام شد، نتایج آزمون ضریب هوشی انجام شده در ۱۱ سالگی را با سوابق مرگ این افراد در طول ۶۸ سال بعدی مقایسه کردند.
نتایج این بررسی که در ژورنال BMJ منتشر شده است، نشان داد که بزرگ سالان که در آزمون ضریب هوشی دوران کودکی شان نمره بالاتری گرفته اند نسبت به بزرگ سالان با ضریب هوشی پایین تر با احتمال بیشتری طول عمر درازتری داشته اند.
این پژوهشگران از دانشگاه های ادینبورو، آکسفورد و یونیورسیتی کالج لندن پس از در نظر گرفتن سایر عوامل اجتماعی- اقتصادی و رفتاری مؤثر، به این نتیجه رسیدند که نمره های بالاتر در آزمون ضریب هوشی با کاهش خطر مرگ به علت بیماری قلبی، بیماری تنفسی، سرطان معده و سرطان ریه تا ۷۹ سالگی همراهی دارد.

تاثیر ضریب هوشی در کودکی

برای مثال بر اساس یافته های این دانشمندان فردی با ضریب هوشی ۱۱۵ نسبت به فرد با ضریب هوشی ۱۰۰ در دوران کودکی با احتمال ۲۸ درصد بیشتر ممکن است تا ۷۶ سالگی زنده بماند.
دریافتند این افراد به ازای هر ۱۵ نمره اضافی در آزمون ضریب هوشی در دوران کودکی، با احتمال ۲۸ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری تنفسی، با احتمال ۲۵ درصد کمتر در معرض مرگ ناشی از بیماری رگ های کورونری قلب و با احتمال ۲۴ درصد کمتر در معرض مرگ ناشی از سکته مغزی هستند. این ۱۵ نمره اضافی در آزمون ضریب هوشی با کاهش ۲۴ درصدی احتمال مرگ به علت سکته مغزی، کاهش ۱۵ درصدی مرگ به علت سرطان مثانه و کاهش ۱۱ درصد مرگ به علت سرطان روده بزرگ همراهی داشت.
این دانشمندان نتوانستند دقیقاً تعیین کنند چرا افراد با ضریب هوشی بالاتر طول عمر بیشتری دارند، اما یک نظریه دراین باره این است که فرصت های تحصیلی، گزینه های سبک زندگی، نبود نسبی محرومیت و عوامل ژنتیکی ممکن است در این مورد تأثیرگذار باشند.