رابطه پرخوری عصبی با پوسیدگی دندان ها
علایم و عوارض پرخوری عصبی
زیاد خوردن و پرخوری بیش از حد در عارضه پرخوری عصبی باعث افزایش پوسیدگی دندان ها می شود؛ اسیدهای قوی که در اثر استفراغ کردن از دهان خارج می شوند، می توانند دندان ها را ضعیف و شکننده کنند؛ این اسیدها همچنین باعث بوی بد دهان می شوند؛ در بیماری پرخوری عصبی (بولیمیا) فرد ابتدا مقدار زیادی غذا می خورد و سپس عمداً غذای خورده شده را بالا می آورد.
این آسیب معمولا به طور نامتناسب در درون و سطوح جونده دندان ها ظاهر شده و رسیدن این خرابی به مینای دندان در بیماران متفاوت است. این باور وجود دارد که برخی عوامل در مستعد بودن فرد برای خرابی دندان دخیل هستند، مانند تغذیه و عادات بهداشت دهانی و البته این که خودواداری به استفراغ هرچندوقت یکبار اتفاق می افتد.
افرادی که چند بار در روز این کار را انجام می دهند، نسبت به کسانی که به ندرت دست به این رفتار می زنند، ریسک بالاتری در خرابی دندان ها دارند. خرابی دندان می تواند تنها شش ماه بعد از خودواداری به استفراغ ظاهر شود.
مسواک زدن بعد از استفراغ که یک رفتار عادی است، می تواند آسیب به دندان را به دلیل ساییدگی دندان بیشتر کند. به مرور زمان که مینای دندان بواسطه تماس مکرر با اسید معده تحلیل می رود، دندان درخشندگی اش را از دست داده و به زردی می زند و ناصاف به نظر می رسد.
پیامدهای پوسیدگی دندان فراتر از جنبه های ظاهری و زیبایی است. ممکن است دندان های تان نسبت به گرما و سرما حساس تر شوند. در موارد شدید تر، دندان از بین رفته و باید برای ترمیم آسیب، هزینه های بسیار سنگینی بپردازید.
پوسیدگی دندان ها
خیلی از افراد مبتلا به پرخوری، چه خود را وادار به استفراغ کنند و چه نکنند، به دلیل مصرف بیش از حد خوراکی های بسیار شیرین، خطر پوسیدگی دندان های شان را افزایش می دهند.
آنهایی هم که خود را وادار به استفراغ می کنند، طبیعتا بیشتر در معرض پوسیدگی دندان هستند که علتش هم اسید معده است. دندانپزشکان هم وقوع پوسیدگی در اشخاص مبتلا به پرخوری را تائید می کنند.
تاثیر پرخوری عصبی روی سایر قسمت های دهان
استفراغ مکرر می تواند موجب تحریک لثه و خونریزی آن شود. همچنین می تواند منجر به بزرگ شدن غدد بزاقی در استخوان پایینی آرواره و نزدیک به گوش گردد و در نهایت گونه های سمورچه مانند در ظاهر فرد نمود پیدا کند.
پاکسازی دهان هم می تواند موجب کاهش بزاق شده و در نتیجه لب ها خشک و ترک خورده می شوند، دهان خشک شده و احساس سوزش در دهان و مخصوصا روی زبان بوجود می آید.
چه باید کرد؟
بهترین کار، کاهش آسیب دیدگی دندان و جلوگیری از عواقب آن می باشد. اگر پرخوری عصبی تان درمان نشده، از یک متخصص روانشناس کمک بخواهید. رفتاردرمانی شناختی، درمانی موقت برای پرخوری عصبی است. انواع خودیاوری رفتاردرمانی شناختی هم برای برخی افراد مفید می باشد.
بنا به گفته انجمن دندانپزشکی آمریکا، اگر درگیر خودواداری به استفراغ باشید، نباید فورا بعد از این اتفاق، دندان های تان را مسواک بزنید، چون می تواند منجر به آسیب دیدگی مینای دندان شود. درعوض، می توانید دهان تان را با محلول جوش شیرین آبکشی نمایید تا اثرات اسید معده را به حداقل برسانید. سپس چند ساعت صبر کنید و بعد مسواک بزنید.
همچنین می توانید تاثیر اسید معده را با خوردن پنیر یا نوشیدن شیر به کمترین میزان ممکن برسانید.
هر چند ممکن است بابت ابتلای به این بیماری احساس شرمندگی کنید، اما باید برای چکاپ به طور مرتب به دندانپزشک مراجعه کنید. سعی کنید با دندانپزشک تان در مورد بیماریی که دارید روراست باشید تا او بتواند به شما در پیشگیری از مشکلات جدی تر دندانی کمک نماید.
