هزینه ساخت خندوانه از کجا تامین می شود؟

در ادامه از او درباره برنامه «گپ» پرسیدم؛ از برخی انتقادهایی که به او وارد است. از اینکه چطور از برنامه ای که به مردم می گفت کمی دورتر بیاستید، امروز به برنامه ای رسیده است که تمام پایه هایش مردم هستند. می گوید «گپ و خندوانه دو مقوله جدا هستند. در «گپ» هدفمان این بود که بگوییم مرز و حد هر چیزی را باید رعایت کنیم. بگوییم که بازیگران و مردم خیلی عزیز و قابل احترامند و رابطه خیلی خوبی میان آنها وجود دارد، اما باید مرزها نگه داشته شود. مثلاً اگر هنرمندی در مطب دکتر نشسته است، باید بگذاریم او هم مثل دیگران منتظر و آرامش داشته باشد.»

جوان ادامه می دهد:در جاهای دیگر دنیا هم که بودم بارها شاهد این موقعیت ها بودم، آدم های مشهور و هنرمندان حریم خصوصی شان حفظ می شود و در عین حال محبوب مردم هم هستند. یکی از ایرادات فرهنگی ما این است که به محض اینکه یک چیزی به ما برمی خورد از ریشه آن را می زنیم. بحث ما در «گپ» بیشتر فرهنگی بود و آن برنامه وظیفه داشت که بگوید مرز داشتن و درک کرد خیلی خوب است. به نظرم خیلی خوب بود که حداقل این بحث راه افتاد و هیچ ایرادی هم ندارد که اینقدر مورد انتقاد واقع شد. ما باید یاد بگیریم که هیچ ایرادی ندارد کاری انجام بدهیم که مردم خوششان نیاید. من الان در برنامه ای کار می کنم که کلاً برای مردم است، ولی هنوز معتقدم که حرفم در برنامه «گپ» درست است.

در ادامه به برنامه «خندوانه» اشاره می کند و می گوید:ایده «خندوانه» را از سال ۸۰ در ذهن داشتم و دلم می خواست یک شو بسازم. از طرفی هم دوست داشتم برنامه ای درباره خندیدن بسازم که این دو ایده را با هم میکس کردم و شد یک شو درباره خندیدن یعنی «خندوانه». شو ساختن هم مثل هر ژانری دیگری قاعده دارد. شو تلویزیونی ساختن چند قاعده مهم دارد، مثل اینکه تماشاچی به عنوان نماینده مردم باید در استودیو حضور داشته باشد که معتقدم این قاعده در «خندوانه» به خوبی جواب داده است، گروه موسیقی زنده، یک میزبان و یک سری افراد کناری مثل نیما و جناب خان در «خندوانه» که امیدوارم بتوانیم در فرصت های آینده باز هم پرسوناژ اضافه کنیم.