بهترین برنامه های شبانه در آمریکا
تا همین چند وقت پیش کمتر کسی را در میان عامه مردم می دیدید که نام جیمی کیمل یا جیمی فالون، کمدین های تلویزیون آمریکایی به گوشش خورده باشد؛ اما این دو مجری, از ان دسته مجری هایی هستند که برنامه های جذابی برای خانواده ها فراهم کردند.
شب شده اما تلویزیون بیدار است. حاشیه ها، حرف ها و حدیث ها، راست ها و دروغ ها در کنار چهره های سیاسی، هنری یا ورزشی به بحث گذاشته می شود. فردا صبح شبکه های اجتماعی پر می شود از کلیپ هایی که شب گذشته در برنامه شبانه ایکس یا ایگرگ پخش شده و توییتر از پیام ها در مورد حرف ها و سخنان مهمانان برنامه های شبانه منفجر می شود. قصه امروز و دیروز نیست، قصه سال هاست که امروز با پررنگ تر شدن شبکه های اجتماعی، شکل دیگری به خود گرفته است. امروز رئیس جمهوری آمریکا به برنامه ای طنز یا گفت وگویی جدی در بی بی سی می رود و ساعتی بعد حاشیه ها از سخنان او در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود.
برنده ماجرا هم برنامه هایی هستند که باهوش ترین مجری ها را در کنار قوی ترین نویسندگان قرار داده اند و با جذاب ترین سناریوها مخاطب را جذب سوژه خود می کنند. آن ها با ترفندهای زیرکانه مخاطب را برای دقایقی در جعبه جادویی غرق می کنند. این گونه است که آرامش شبانه جای خود را به جنجال های تلویزیونی می دهد که می تواند تا روزها خوراک رسانه ها و شبکه های اجتماعی باشد. موفق ترین برنامه ها، جنجالی ترین آن ها هستند که اغلب نیز آمریکایی هستند و بقیه تلاش می کنند از آن ها تقلید کنند. از خبرهای کذب و گفت وگوهای تند و بی رحمانه گرفته تا عناصری مثل خنده همگی دست به دست هم می دهند تا از شب های آرام و معمولی مخاطبان یک خاطره پرسروصدا بسازند.
از دروغ تا حقیقت
آخر شب که می شود، تلویزیون ها به امید برنامه های سرگرم کننده روشن می شوند. در آمریکا نمونه این برنامه ها زیاد است. یکی از معروف ترین آن ها برنامه آخر شب استیون کولبر است که از شبکه سی بی اس پخش می شود. کولبر آغاز سرد یا تیزر را برای برنامه های خود انتخاب کرده است؛ این آغاز در برنامه های تلویزیونی به این معناست که مجری از همان ابتدا مستقیم سر اصل مطلب می رود و به صورت مونولوگ سوژه خود را با مخاطب در میان می گذارد. این شیوه کاملا مرسوم است و در مورد اکثر برنامه های تلویزیونی استفاده می شود. اما آن چه به طور ویژه متعلق به برنامه کولبر بوده و آن را از بقیه برنامه ها متمایز می کند، ادامه برنامه است. او این تمایز را در انتخابات سال ۲۰۱۶ آمریکا نیز به خوبی نشان داد. کولبر بلافاصله پس از آغاز برنامه و بیانِ سوژه، یک خبر کذب را مطرح می کند که همه جا دست به دست شده و سپس از طریق همان برنامه اش را پیش می برد و مهمانش را دعوت می کند.
پ
جذاب ترین برنامه های شبانه در آمریکا
تلاش عمده برنامه آخر شبی کولبر این است که با عنصر خنده و شادی، افراد سیاسی و دولتی را به چالش بکشاند. البته او همیشه سیاسی ها را دعوت نمی کند؛ نمونه اش جورج کلونی بازیگر معروفی که در برنامه اش شرکت کرد و یکی از جذاب ترین اپیزودها را با او خلق کرد. اما عموم افرادی که به برنامه او دعوت می شوند، سیاسی هستند؛ از جان کری گرفته تا برنی ساندرز، دونالد ترامپ، جب بوش و حتی بان کی مون. او همیشه نسبت به رخدادهای مختلف واکنش نشان می دهد و بر مبنای آن ها تغییراتی را در برنامه خود ایجاد می کند.
برنامه های شبانه و پرطرفدار
برای مثال هنگام حمله تروریستی به پاریس او محتوای برنامه اش را به صورت کلی به شهر پاریس اختصاص داد یا در دوره انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دو هفته به صورت کامل به این جریان پرداخت و سرشناس ترین افراد را به برنامه خود دعوت کرد. هدف اصلی کولبر این است که آخر شب در قالبی طنز و سرگرم کننده، مخاطب را با خود همراه کند و او را در جریان جدیدترین امور قرار بدهد. شاید به همین خاطر است که کولبر موفق شده جایزه پیبادی را از آن خود کند؛ جایزه ای که به موفق ترین برنامه های تلویزیونی و رادیویی تعلق می گیرد.
خنده و دیگر هیچ
یک ساعت برنامه ای که عنوان لایو یا همان پخش زنده را با خود به یدک می کشد، اما درحقیقت پخش زنده نیست، تنها برای خنده طراحی شده است. جیمی کیمل لایو یکی از برنامه های آخرشبی آمریکایی است که از شبکه ای بی سی با اجرای جیمی کیمل پخش می شود. دو نویسنده در کنار هم محتوای برنامه ای را می سازند که تنها یک هدف دارد:«خنداندن مخاطب».
برنامه جیمی کیمل جزو پرطرفدارترین برنامه های شبانه
این برنامه جزو سرگرم کننده ترین برنامه های آخر شبی آمریکایی شناخته شده است. البته این برنامه که از سال ۲۰۰۳ آغاز به کار کرده، تا کنون تغییرات بسیار زیادی داشته؛ از تغییر در شوخی های داخل برنامه گرفته تا صحنه و مکانی که برنامه در آن اجرا می شود. اما هدف هنوز همان سرگرمی و خنداندن مخاطب است. یکی از شوخی های همیشگی این برنامه که هنوز پابرجا باقی مانده است، شوخی با مت دیمون است که طی این سال ها بارها سوژه شده است. داستان هم از آن جایی شروع شد که یک بار جیمی به صورت اتفاقی در پایان برنامه اش گفت:«از مت دیمون عذرخواهی می کنیم که فرصت نشد او را در این برنامه داشته باشیم.» این شوخی رفته رفته ادامه پیدا کرد و با همکاری دیمون ماجراهای بامزه ای را برای برنامه های بعدی خلق کرد.
برنامه های شبانه و سرگرم کننده
جیمی شوخی های بسیار زیادی داشته و همیشه تلاش کرده مخاطب را با خودش درگیر کند؛ نمونه آن چالش یوتیوبِ جیمی کیمل است که در آن از مخاطبانش خواسته بود در یک ویدیوی مخفی با یکی از اعضای خانواده خود شوخی کنند و در پایان بگویند:«جیمی کیمل گفت این کار را بکنم!» بهترین کلیپ ها در برنامه پخش شدند و مخاطبان بسیاری از این طریق با برنامه درگیر شدند. یکی از جذاب ترین بخش های برنامه جیمی، بخشی است که دوربینی در خیابان حرکت می کند و از عابرهای پیاده در بلوار هالیوود پرسش های دروغ در مورد رویدادها و خبرهای واقعی می پرسد. اغلب کسانی که سوال را می شنوند، آن را باور می کنند. این شیوه پرسش از عابر پیاده به گونه های دیگری نیز انجام می شود و یکی از جذاب ترین بخش های این برنامه را ساخته است. البته برنامه جیمی از آن جا که یک ساعت هر چیزی را به سخره می گیرد، تا کنون حواشی بسیار زیادی داشته است، اما هنوز زنده مانده است. هرچند برخلاف نامش به صورت زنده پخش نمی شود.
برنامه خبری قلابی
این جا خبر و ژورنالیسم به سخره گرفته می شود. ترور نوآ طنزپردازی که ریشه در آفریقای جنوبی دارد، برنامه ای با نام «شوی روزانه» ترتیب داده که آخر شب به طور مفصل به خبرها می پردازد. اما نکته اصلی در این است که همه خبرها جعلی هستند. فضای برنامه به گونه ای است که اغلب مخاطبان جوان را به خود جلب می کند. این برنامه از ژانویه ۱۹۹۹ آغاز شده و رسانه ملی را در کنار سیاست به عنوان سیبل هدف خود قرار داده است.
بهترین برنامه های شبانه در آمریکا
البته این برنامه نیز از ابتدای خلق خود تاکنون با تغییرات بسیاری همراه بوده؛ از مجری ها گرفته تا شکل و قالب برنامه همگی در این سال ها تغییراتی داشته است، اما مضمون آن به صورت کلی پابرجا باقی مانده است. ترور نیز از سال ۲۰۱۵ تاکنون در این برنامه مشغول به کار شده است، اما موفق شده محبوبیت خوبی را در بین بینندگان کسب کند. به هرحال این برنامه جرقه بسیاری از برنامه های مشابه را در آمریکا و خارج از آمریکا روشن کرد.
وقتی مجری حضور سلبریتی ها را قدغن می کند
جوان نیست، ۵۸ سال دارد، اما وقتی می خندد، شیطنت از چشم های آبی و موهای بورِ پسرانه اش می بارد. با کت و شلوارهای اسپرت و رسمی که همیشه بر تن دارد و اندام باریک و قلمی اش، اصلا ۵۸ ساله به نظر نمی آید. او الن دی جنرس است. برنامه الن هم مانند خودش جوان نیست؛ در تلویزیون برنامه ای که بیش از ۱۳سال عمر داشته باشد، احتمالا یا باید صد کفن پوسانده باشد، یا باید مجری خلاقی داشته باشد که بتواند ۱۳ سال مخاطب را با خود بکشاند و هم چنان هم سوژه هایش نقل محافل رسانه ای و مردمی بشود. برنامه الن تفاوت زیادی با برخی از برنامه های سرگرمی داخل ایران ندارد؛ یا شاید هم برعکس، بعضی از برنامه های داخلی شباهت زیادی به این برنامه قدیمی دارند. الن برنامه هایش را بر محور یک مهمان می چرخاند و با چاشنی طنز پیش می رود. در این بین با برخی بازی ها و جایزه ها، مخاطب را نیز با برنامه اش درگیر می کند.
برترین برنامه های شبانه در آمریکا
هرچند برنامه الن یک ایرانی را به یاد یک برنامه داخلی بیندازد، اما این مقایسه عملا اشتباه است. دلیلش هم در خود الن است. برای مخاطب ایرانی شاید قابل باور نباشد که یک مجری خودش را در قد و قواره یکی از سلبریتی ها یا حتی بیشتر ببیند و برایش تعیین تکلیف کند، یا شاخ وشونه بکشد. مثلا فرض کنید یک مجری بگوید من شهاب حسینی را دعوت نمی کنم به برنامه ام، چون حرفی زده که باب میل من نبوده. اما الن این طور نیست؛ او خودش یک سلبریتی است که تصمیم می گیرد چه کسی را به برنامه اش دعوت کند و مانند ناخدای کشتی که مسافری در کنار خود دارد، او را هم سو با سوژه خود هدایت می کند. اقتدار الن در حوزه کاری اش آن قدر بالاست که حضور برخی از سلبریتی ها را در برنامه خود قدغن کرده است. نمونه اش هم همین چند وقت پیش که حضور کیم بارل را به خاطر یک حرف در برنامه اش ممنوع کرد.
پرطرفدارترین برنامه های شبانه
زنی ۵۸ ساله که کار خود را با استندآپ کمدی در کافه ها شروع کرده، بیش از ۱۳ سال است که در برنامه اش سلطنت می کند، صفحه اینستاگرامش حدود ۴۰ میلیون دنبال کننده دارد. البته برنامه ای که رئیس جمهور آمریکا و همسرش هم با افتخار در آن شرکت می کنند، قطعا باید مخاطبان زیادی داشته باشد. برنامه الن همیشه در مسیر پیشرفت و بهبود بوده؛ جوایزی که درو کرده، مانند ۳۶ جایزه امی و میلیون ها مخاطبی که پای برنامه تقریبا نیم ساعته خود می کشاند، دلیلی بر این ادعاست. برنامه الن سایت کامل و جامعی هم دارد که از طریق آن نیز مخاطب را با خود همراه می کند. حتی گوشه این سایت نوشته شده:«مکان خود را وارد کنید تا به شما بگوییم چه زمانی می توانید برنامه الن را به صورت زنده تماشا کنید!» گویا دنیای الن خیلی بزرگ تر از آمریکاست.
گفت وگوهای بی رحمانه
جورج بوش و بیل کلینتون در این برنامه ۲۵ دقیقه ای با خاک یکسان شدند. هارد تاک یا گفت وگوی صریح، عنوان برنامه ای تقریبا ۱۲ ساله از شبکه خبری بی بی سی جهان است که چهار بار در هفته پخش می شود. پیش تر تیم سباستین مجری این برنامه بود، اما حالا سال هاست که استیون سوکر در کنار برخی دیگر از مجریانِ معروف بی بی سی این برنامه را پیش می برد. هاردتاک تا کنون موفق شده پای شخصیت های بزرگی را به استودیوی خود باز کند. هر کسی که قدم به این برنامه می گذارد، گویی در مسابقه جسارت و شجاعت شرکت کرده است. مصاحبه کننده شمشیر را از رو می بندد و بی رحمانه ترین و تندترین پرسش ها را مطرح می کند. عموما سناریوی برنامه با طرح یک معما در مورد آن شخص آغاز می شود و با پرسش های صریح و نفس گیر از سوی مصاحبه کننده در مسیری مشخص هدایت می شود تا به مقصد مورد نظر برسد.
نام های بلند و آشنای جهان ریسک می کنند و قدم به استودیوی هاردتاک می گذارند. دونالد ترامپ هم سال ها پیش زمانی که تیم سباستین مجری برنامه بود، در این برنامه شرکت کرده است. شواهد تاریخی از این برنامه نشان می دهد بی رحمانه ترین مصاحبه ها مربوط به جورج بوش و بیل کلینتون بوده که استیون سوکر با هوشیاری و اطلاعات کامل خود آن ها را به دام انداخته است. سوکر با نگاهی نافذ و هوشیار در فضایی با نورپردازی نسبتا تاریک و کاملا جدی رودرروی مصاحبه شونده می نشیند و از هیچ نیش وکنایه ای دریغ نمی کند تا به هدف خود دست پیدا کند.
برنامه های شبانه و سرگرم کننده آمریکایی
تنها سلاح او اطلاعاتی است که از پیش به صورت جامع و کامل جمع آوری کرده و با یک برگه کاغذ، شخص مقابل را خلع سلاح می کند. تیمی که در گفت وگوی صریح بی بی سی مشغول به کار هستند، تمرکز خود را روی سیاستمداران قرار داده اند، اما به موازات آن هاردتاک اکسترا را نیز برای گفت وگو و به چالش کشیدنِ اهالی دنیای هنر، فرهنگ و ورزش پیش برده اند.
گفت وگوی صریحِ بی بی سی آن قدر جذاب است که دیگر شبکه های خبری نیز تلاش کرده اند مشابه آن را بسازند، اما برگ برنده هاردتاکِ بی بی سی جسارت و بی رحمی مصاحبه کنندگان است که با اطلاعات کامل و بدون سانسور مطرح می شود. به همین خاطر است که این برنامه در این دسته فعلا پیش تاز خواهد بود.
پ
