ترسناک ترین دره محل زندگی ارواج و جن ها + تصاویر

حدود ۳۱ کیلومتر که از طبس به سوی بشرویه سرزمینی اسرارآمیز وجود دارد که انگار مینیاتوری رازآلود از گراندکانیون آمریکاست. یک دره ی خاموش، خنک و آبدار در دل پهنه ای داغ و تب دار که آثار حیات در آن دست کم به دوران امپراتوری ساسانی باز می گردد. مردم محلی به آن کال جنی می گویند و البته توصیه اکید می کنیم که هرگز به تنهایی در این کال قدم نزنید! حتی اگر به ارواح و جن هم اعتقادی ندارید.این دره را که طی سده های متمادی سیلاب های منطقه خراسان جنوبی تراشیده اند کال جنی می نامند. کال اصطلاحی است که به دره یا مسیر ایجاد شده به وسیله سیلاب ها و جریان آب اطلاق می شود.

کال جنی یا دره جن ها دره ای است که در شمال طبس و در اطراف روستای ازمیغان و در امتداد خروجی قناتی که در نزدیکی آن قرار دارد واقع شده و ۳۵ کیلومتر با شهرستان طبس فاصله دارد. دره ای زیبا و حیرت انگیز که بومیان قدیمی آن را دره جن ها نامیده اند و آن را خوف انگیز و محل زندگی ارواح و جن ها میدانستند.
برای دست یابی به کف دره نیازمند آشنایی به منطقه است. دره دارای دیواره های بلند و پرشیب است که وارد شدن به آن میتواند خطراتی به همراه داشته باشد. وجود تونل ها و خانه هایی بنام خانه گبرها در دل دیواره ها که برای سکنای زرتشتیان زمان خود ساخته شده از دیگر جدابیتهای این دره است. ساخت این تونلها و حفرها احتمالا به زمان ساسانیان برمیگرده. این حفره ها و تونلها در دامنه جداره های این دره قرار گرفته اند. مسیر دسترسی به این حفره ها خیلی سخته. در مسیر این حفره ها تونل هایی دیده می شه که احتمالا راه های ارتباطی آنها با هم بوده.

از آنجا که رسیدن به کف دره برای برخی دشوار است حرفه ای ها ۲مسیر را پیشنهاد می کنند. راه نخست این است که پس از جدا شدن از جاده آسفالت و دوراهی استخر شاعر و طی حدود ۵کیلومتر جاده خاکی به دره می رسیم، از آن پس می توان از انتهای جاده خاکی که به نوعی ابتدای دره و در مجاورت کوه است پیش رفت.

راه دیگر این است که از شکافی که در میانه راه خاکی است وارد دره شد. هر چند راه نخست بهتر است و در کنار آن چشمه آبی نیز مشاهده می شود. بلد ها به همراه گردشگر ها مسیر آب را دنبال می کنند و در مسیر، درخت های نخل و نیزار ها همچنین حالت U و گاهی V شکل شدن دره برای آنها چشم نواز خواهد بود.
چشمه های کوچک میان راه را محلی ها شلن می نامند و در تابستان و اوایل پاییز می توان در آنها آبتنی و خستگی راه را از تن به در کرد.

در مورد حفره های داخل دیواره ها برخی بر این باورند که ساخته دست انسان است و مشاهده برخی نشانه ها نیز این دیدگاه را تأیید می کند. برای نمونه در بخشی از کال جنی و در ارتفاع ۲ متری از سطح زمین یک چاه ورودی وجود دارد که می توان به درون آن رفت. در چاه که ۷ تا ۸ متر بلندی دارد جای دست ها و حفره هایی وجود دارد که می توان از آنها برای بالا رفتن بهره برد.

در بالای آن به تالاری بر می خوریم که ۲ دالان دارد و هر کدام شامل چندین اتاق است. آنجا می توان مطمئن شد که همه اینها به وسیله بشر و در دل دیواره این دره شگفت، پدید آمده است؛ تا جایی که هنوز رد تیشه معمار های منسوب به دوره ساسانیان بر در و دیوار اتاقک ها باقی مانده است.