موسیقی هنگام مطالعه خوبه یا بد ؟
هنگام درس خواندن و مطالعه موسیقی گوش دهیم یا نه؟
تنها نشستن در اتاق و خواندن یک کتاب درسی قدیمی با گرد و غبار برای اکثریت جالب نیست اما “مطالعه” به این شکل یا شکلی دیگر، کاری است که بیشتر ما در زندگی باید انجام دهیم. این امر به ویژه با دانش دنیای مدرن، فقط محدود به سال های مدرسه نمی شود. یادگیری تکنیک های جدید، مطالعه مقالات و نشریات و دوره های آموزشی مداوم به معنی مطالعه چیزی است که همه در هر سنی با آن سر و کار دارند. شکی نیست که مطالعه ممکن است گاهی خسته کننده باشد، بنابراین یافتن راه هایی برای لذت بخش تر شدن آن یک غریزه طبیعی است. گوش دادن به موسیقی هنگام مطالعه برای بسیاری از افراد یک روش محبوبی است اما این سوال را به وجود می آورد که آیا اینکه در هنگام مطالعه ی یک کتاب، به یک موسیقی هم گوش دهیم، خوب است یا خیر؟
مطالعه ی علم و صدا
مطالعه ی هر چیزی در کل به مقدار مشخصی تمرکز نیاز دارد، به خصوص اگر مطالبی که مطالعه می کنید به خواندن و درک مطلب نیاز داشته باشد. در حال حاضر صدا ها ذاتا و به خودی خود حواس پرتی ایجاد نمی کنند اما وقتی صحبت از موسیقی همراه با شعر می شود، دانشجویان با مشکلات بیشتری روبرو می شوند. متن های ترانه دقیقاً مانند کلماتی که در صفحه می خوانید، مبتنی بر زبان هستند و تمرکز روی مطالب مطالعه را دشوارتر می کنند، فقط به این دلیل که اساساً چند کار را با هم انجام می دهید. گوش های شما هم زمان با خواندن کلمات، شعرها را هم می شنوند و مغز شما در تلاش است تا هر دو ورودی زبان را به طور همزمان پردازش کند.
مطالعات نشان داده است که این اتفاق در هر شکلی از تغییر حالت گفتار (جریان کلمات مختلف ) و نه فقط متن ترانه رخ می دهد. حالا یا می تواند کسی باشد که از یک تا ده از بالا به پایین در حال شمارش است، یا کسی که می خواهد با شما صحبت کند یا حتی صدای گوینده خبر تلوزیون باشد. با تغییر حالت گفتار در زمینه ی مطالعه ی مبتنی بر زبان، از یادگیری و درک مطلب کاسته می شود.
از طرف دیگر، متن ترانه بر مطالعه ریاضی تأثیر نمی گذارد زیرا شما دیگر پردازش دو ورودی زبان مختلف را ندارید. همانطور که انتظار می رود، سکوت کامل بهترین موقعیت برای تمرکز و یادگیری در نظر گرفته می شود اما گفتار در حالت دائم نیز آنچنان تأثیر منفی ندارد. تکرار همان کلمه شبیه “صدای سفید” است و شبیه سکوت می شود، دقیقاً مانند مطالعه با راه رفتن مداوم می باشد.
تعدادی از مطالعات دیگر نشان داده اند که موسیقی بی کلام هنگام مطالعه واقعا مفید است. موسیقی کلاسیک، به ویژه در این مورد هم به عنوان یک ابزار پیش نیاز قبل از شروع مطالعه و هم به عنوان موسیقی پس زمینه در حین آن، بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
مطالعه ای که نزدیک به یک دهه پیش در استنفورد انجام شد نیز تأثیرات موسیقی کلاسیک بر فعالیت مغز را بررسی کرد و نشان داد که در واقع قدرت توجه را بهبود می بخشد.
مغز شروع به پیش بینی نوسان نت ها می کند و به طور طبیعی به حرکت صدا براساس الگو، زیر و بمی صدا، سرعت، و بلندی آن توجه می کند. این مسئله در قسمت دیگری از مغز نسبت به پردازش زبان اتفاق می افتد و باعث می شود که حواس پرت نشود اما می توان ادعا کرد که گوش دادن به موسیقی کلاسیک هنگام مطالعه در واقع ممکن است به شما کمک کند که حتی بیشتر روی کار مورد نظر خود تمرکز کنید.
دلیل جالبی این سوال این است که پاسخ برای هر شخص منحصر به فرد متفاوت است. به عنوان مثال، افراد با سطح هوشیاری بالا ممکن است برای آرام کردن ذهن و یافتن فضای ذهنی مناسب برای مطالعه، به موسیقی آرام احتیاج داشته باشد، در حالی که افراد آرام و یا حتی افراد بی حال و حوصله ممکن است به چیزی کمی شادتر نیاز داشته باشند. به همین ترتیب اگر آهنگ خاصی را دوست دارید لذت شنیدن موسیقی روند مطالعه را دلپذیرتر می کند اما لزوماً برای حافظه یا تمرکز خوب نیست زیرا آهنگی را که به خوبی بلد هستید به احتمال زیاد باعث حواس پرتی شما با خاطرات مرتبط می شود.
متغیر جالب دیگر نوع شخصیت است – درونگرا یا برونگرا بودن.
تحقیقات نشان داده است که افراد درونگرا هنگام مطالعه خلوتی و سکوت را ترجیح می دهند، در حالی که افراد برونگرا هنگام مطالعه یا درس خواندن، تحرکات بیرونی بیشتری را در محیط اطراف خود ترجیح می دهند و در پایان، همه چیز به تیپ شخصیتی و انتخاب شخصی افراد برمی گردد.
