حقایقی جالب درباره مدل لباس مردگان
از روزی که انسان بوده، مرگ هم وجود داشته و همیشه از بین بردن اجساد این مرده ها بحثی بوده که در فرهنگ های مختلف به نوعی بروز می کرده است اما بیشتر مردم زیاد به اینکه با چه لباسی دفن شوند فکر نمی کنند. امروزه بیشتر افراد با کفن یا لباس های ساده ای که در کمدشان دارند دفن می شوند. همچنین ممکن است از قبل وصیت کنند که با چه لباسی آن ها را به خاک بسپارند. در بسیاری جا ها پیچیدن یک کفن یا پارچه ساده به دور مرده مرسوم است، اما لباس پوشاندن به مرده هم بخش بزرگی از تاریخ بشر بوده است. حتی مدهایی هم برای مرده ها در سراسر جهان وجود داشته که به برخی از آن ها اشاره می کنیم.
لباس عروس
در دهه ۱۸۰۰ بیشتر مردم درآمد کافی برای سفارش لباس هایشان به خیاط نداشتند بنابراین زنان لباس ها، حتی لباس عروسشان را خودشان می دوختند. عروس های جوان پارچه و تزئیناتی که می توانستند بخرند را به رخ هم می کشیدند. معمولا مردم با بهترین لباس هایی که داشتند دفن می شدند و لباس عروس زیباترین لباسی بود که بیشتر زنان در خانه هایشان داشتند. در آن زمان احتمال مرگ زنان هنگام زایمان بسیار بیشتر از امروز بود. زنان می دانستند که ازدواج کردن و بچه دار شدن به شدت زندگی آن ها را تهدید می کند. در یک دفترچه خاطرات روزانه از زن جوانی در دهه ۱۸۷۰ نوشته شده که یک هفته قبل از زایمانش لباس عروس ابریشمی خود را با رنگ قهوه ای رنگ کرده و به شوهرش توضیح داده که می خواهد با آن لباس به خاک سپرده شود. متاسفانه پیش بینی او درست بود و یک ماه بعد از زایمان جان خود را از دست داد و با لباس عروسش دفن شد.
لباس یشمی
متون چین باستان قرن ها داستان اعضای خانواده سلطنتی از سلسله هان (۲۰۶ قبل از میلاد تا ۲۲۰ میلادی) را بیان می کرد که در لباسی از جنس یشم دفن می شدند. مورخان معتقد بودند این یک افسانه بوده، چون قیمت یشم از طلا هم بیشتر بوده است. در سال ۱۹۶۸ این افسانه به واقعیت پیوست، چون جسد شاهزاده «لیو شنگ» و «دو وان» درون مقبره مزین به اشیایی از طلا، نقره، برنز و یشم پیدا شدند. هزاران قطعه یشم به هم دوخته شده بودند تا اجساد این شاهزاده ها را بپوشانند و شواهد نشان می دهد که همین کار برای حداقل ۲۴ نفر دیگر از اعضای خانواده سلطنتی انجام شده است. در طب سنتی چین، یشم خواص درمانی دارد. در دوران باستان آن ها فکر می کردند یشم می توانند اجساد مردگان را از تجزیه حفظ کند. اما اجساد این شاهزاده ها به گرد و غبار تبدیل شده بودند.
نوار مومیایی
همه با تصاویر مومیایی هایی که در نوارهای پارچه ای بلند پیچیده شده اند آشنا هستید. درواقع مصریان باستان با مرده های خود این کار را می کردند. برخی مورخان امروزی به این نوارهای پارچه ای نوار مومیایی می گویند. نوار مومیایی قرن ها از پارچه کتان ساخته می شد، ولی در نقطه ای از تاریخ، مصریان استفاده از به پارچه لوکس تر ابریشم را آغاز کردند. این ابریشم از چین وارد می شد. طبق شواهد و مدارک کلئوپاترا در یک پارچه گران قیمت سفید پیچیده شده بود. بسیاری از مومیایی های مصری آن قدر خوب باقی مانده اند که هنوز هم در پارچه پوشیده شده اند.
ابریشم شاید لوکس باشد، اما بسیار تجزیه پذیر هم هست. در سال ۱۹۹۸ یک تابوت سنگی کشف شد و باستان شناسان بقایای جسد یک جسد از انگلستان قرن چهارم را در دوران حکومت رومی ها پیدا کردند. جسد کاملا تجزیه شده بود، اما یکی از دانشمندان آثار نخ های طلا و ابریشم را در آن پیدا کرد. رومیان به آسودگی مرده هایشان اهمیت زیادی می دادند، اما برخلاف مصری ها اهمیت زیادی نمی دادند که اجساد تا ابد باقی بمانند.
کفن مهره دوزی شده
حداقل یک مومیایی مصری از دوران دودمانی (سال های ۳۱۵۰ تا ۲۶۸۶ قبل از میلاد) با یک کفن مهره دوزه شده دفن شده است. این کفن مثل یک سنگ طلسم بسیار بزرگ روی جسد مومیایی کشیده می شد. مهره های ریز رنگی به هم دوخته می شدند تا شکل سوسک سرگین غلتان، دو سگ سیاه و ستون را ایجاد کنند. این تصاویر نشان دهنده خدایان مصری بودند که تصور می شد نگهبان جسم و روح افراد در زندگی پس از مرگ باشند.
مصنوعات جواهری مشابهی هم از همان دوران کشف شد و باستان شناسان معتقدند که اوج مد مصریان باستان در آن زمان بوده است. کفن های مهره دوزی شده اثر هنری باارزشی هستند و صنایع دستی دقیق آن زمان را نمایش می دهند. یکی از این کفن های مهره دوزی شده در موزه لوور پاریس نمایش داده می شود.
لباس کاذب
لباس پوشاندن به مرده می تواند کار مشکلی باشد و یکی از رازهای کمتر شناخته شده درباره تجارت کفن و دفن این است که گاهی کت و شلوار یا پیراهن بریده می شود تا آسان تر به جنازه ای که به پشت خوابیده پوشانده شود و پارچه اضافی زیر جسد قرار می گیرد. اعضای خانواده تنها روی جسد و از کمر به بالا را می بینند. در سال ۱۹۱۲ مردی به نام چارلز هولکمب ایده لباس کاذب را داد که شامل کت و جلیقه ای می شد که از پشت باز بود. با بدن جسد تنظیم می شد و سپس به هم گره می خورد و شبیه یک کت دست دوز سفارشی گران قیمت می شد.
خاکسپاری تینگویان
مردم تینگویان در فیلیپین آیین کفن و دفن بسیار جالبی دارند. وقتی کسی می میرد خانواده اش جسد او را می شویند و روی یک صندلی در خانه می نشانند. آن ها بهترین لباس ها و لوازم جانبی را به او می پوشانند و از سیم نقره ای در اطراف گردن او استفاده می کنند تا سرش را نگه دارد. سپس به او غذا و نوشیدنی می دهند و با احترام با او رفتار می کنند.
جسد مرده به مدت یک هفته یا بیشتر در کنار خانواده اش می ماند و بستگان به مراقبت از او شامل عوض کردن لباس هایش ادامه می دهند. همسر مرد مرحوم یک پارچه به نشانه سوگواری روی سرش می کشد. بستگان به نشانه اندوه کهنه ترین لباس هاشان را می پوشند تا مرده همیشه بهترین لباس را در اتاق پوشیده باشد. خانواده به این کار ادامه می دهند تا زمانی که مراسم تمام شود.
تابوت های فانتزی
مردم غنا حقوق یک سال خود را صرف مراسم کفن و دفن می کنند. به نظر آن ها تابوت های سنتی روش خسته کننده ای برای یادآوری زندگی کسی است. هنرمندان تابوت های فاتنزی می سازند که نماد شغل مرحوم یا علایق او در زندگی باشد. برای مثل ماهیگیران معمولا در تابوتی به شکل ماهی یا قایق دفن می شوند. مردی که آرزوی ثروت داشته در یک تابوت به شکل یک ماشین لوکس دفن می شود. ساخت یک تابوت فانتزی حدود دو هفته زمان می برد و ۷۰۰ تا ۳۰۰۰ دلار قیمت دارد و یک اثر هنری به شمار می رود. فروشگاه تابوت های فانتزی از سال ۱۹۵۰ افتتاح شده و آنقدر محبوب شده که مردم غنا حتی بعد از خروج از کشور سفارش می دهند یک تابوت فانتزی برایشان فرستاده شود. در سال ۲۰۱۴ یکی از این تابوت ها که به شکل پورشه جیمز دین بود، در حراج لندن به قیمت ۹۰۰۰ دلار فروخته شد.
گیاه شاهدانه
در سال ۲۰۱۶، باستان شناسان بقایای مردی را پیدا کردند که حدود ۲۵۰۰ سال پیش در سی سالگی در تورپان چین دفن شده بود. در آن دوره تاریخی تورپان یک واحه بیابانی در امتداد جاده ابریشم بود و مسافران در آن زیاد توقف می کردند. عجیب ترین بخش درباره این مرد قومیت او نبود. بلکه این بود که کل بدنش با گیاه شاهدانه پوشیده شده بود. دانشمندان بعد از بررسی متوجه شدند تورپان در آن زمان پوشیده از شاهدانه بوده و احتمالا این فرد مسافری بوده که برای خرید آن آمده بوده است. این تنها جسدی نبود که با این گیاه پیدا شد. ده سال قبل هم جسد دیگری از همان دوران با یک کیسه بزرگ از شاهدانه و برگ های له شده پیدا شد. جسدهای دیگری هم با این گیاه پیدا شدند و باستان شناسان حدس می زنند که شاهدانه در آن روز ها برای همه مردم محبوب بوده است.
پارچه های تجزیه پذیر
در سال های اخیر مردم درباره محیط زیست و اینکه چگونه تجزیه اجساد بر آن تاثیر می گذارد آگاه تر شده اند. جنبش محیط زیستی «خاکسپاری سبز» اخیرا راه افتاده است. در این جنبش افراد از پارچه های تجزیه پذیر از جنس ابریشم خام، پنبه ارگانیک و کنف استفاده می کنند تا مطمئن شوند همراه بدنشان تجزیه می شود. یکی از طراحان لباس کفنی طراحی کرده که از مواد تجزیه پذیر و هاگ قارچ تشکیل شده و بعد از مرگ رشد می کند. قارچ ها بدن را تجزیه می کنند و همه مواد مضر درون آن را سم زدایی می کنند.
