با این کارها ناخواسته به رابطه تان آسیب میزنید

وقتی ناخواسته به رابطه تان آسیب میزنید

ازدواج بهترین فرصتی است که می توانید از آن برای ایجاد تعادل فکری و شخصیتی با یک فرد دیگر استفاده کنید. البته اگر شما یا همسرتان کم تحمل باشید و برای مسایل جزیی پریشان و عصبی شوید رابطه را برای خود و همسرتان سخت و پیچیده می کنید.

دانستن اصول در روابط و پرورش مهارت ها گفتگو به شما کمک می کند در مهم ترین روابط زندگی خود کمتر دچار اشتباه شوید و خواسته یا ناخواسته به خود، اطرافیان و تعاملاتی که با آنها دارید آسیب نزنید. شما چه در رابطه با دوستان و همکاران و چه در ارتباط با همسر و شریک زندگی تان باید چیزهایی را در ذهن داشته باشید و به آنها پایبند بمانید تا روابط سالم تر و شادتر داشته باشید.

جلوگیری از آسیب به رابطه با همسر 

 
۱٫ بدون اینکه از ما خواسته شود، اظهار نظر می کنیم
چند بار پیش آمده که سعی کرده اید بدون اینکه کسی از شما خواسته باشد، پند و اندرز بدهید؟ این دام ارتباطی معمولا زمانی ما را گرفتار می کند که در مواجهه با کسی که دوستش داریم و نگرانش هستیم قرار می گیریم.

وقتی کسی را دوست داریم، می خواهیم حال او خوب باشد و دچار اشتباه نشود؛ و این کاملا طبیعی است. اما انگیزه ی ما برای بازخورد ارائه دادن و اظهار نظر کردن بدون اینکه از ما خواسته شده باشد، معمولا نتیجه ی معکوس می دهد و کار را خراب می کند. همه ی ما به بازخوردها در زندگی مان نیاز داریم اما مهم است که این بازخوردها چه زمانی و چطور ارائه شوند.

فرض کنید در مورد لباس یک فرد غریبه نظر بدهید، او فورا عصبانی خواهد شد و در موضع دفاعی قرار خواهد گرفت چون از شما نظر نخواسته بود! و شما هم اجازه نداشتید نظر یا بازخورد ارائه بدهید. بیشتر افراد مشکلی با شنیدن یک نظر مثبت در مورد چیزهایی که به خودشان مربوط است ندارند، اما اگر نقد کنید یا نظر منفی بدهید، یعنی آن فرد را دلخور کرده اید و مرتکب اشتباهی شده اید.

رویکرد درست چیست؟
اگر احساس می کنید حتما باید بازخورد به کسی بدهید، دو انتخاب دارید؛ می توانید از او اجازه بگیرید و اظهار نظر کنید، یا اینکه راههایی پیدا کنید که به آنها دلگرمی و اطمینان بدهید که می توانند بازخورد سازنده و مفیدی از شما بگیرند.
اجازه گرفتن از کسی برای اظهار نظر کردن معمولا فایده ای ندارد، چون ممکن است بگوید علاقه ای به شنیدن نظر شما ندارد. اگر چنین باشد آیا باز هم مایلید حرفی بزنید؟ ولی به هر حال حتی اگر نتیجه این باشد، باز هم بهتر از این است که بدون اجازه چیزی بگویید و فرد مورد نظر را برنجانید.

شاید طول بکشد که کسی بخواهد نظر شما را بداند یا درخواست توصیه کند، اما مطمئنا نتایج بهتری دارد. چون فرد درخواست کننده، در این زمان کاملا حاضر است به شما و چیزهایی که می گوید گوش بدهد. مثلا تصور کنید بهترین دوست شما، عینک جدیدی خریده است. شاید شما به تازگی مقاله ای در این مورد خوانده باشید که فرم مناسب عینک برای انواع فرم های صورت چیست و با دیدن دوست تان و عینک جدیدش، طبق اطلاعات تازه ای که کسب کرده اید به این فکر کنید که عینک جدید او، متناسب با فرم صورتش نیست.

اگر بخواهید اطلاعات خود را فورا بروز بدهید، هر چند که قصد خوبی داشته باشید، ممکن است موجب دلخوری دوست تان را فراهم کنید، اما اگر او به طریق دیگری متوجه شود که شما این دانش و اطلاعات را دارید، احتمالا خودش مشتاق خواهد شد که نظر شما را در این مورد بداند؛ اینکه آیا عینک جدیدش با فرم چهره اش متناسب است یا نه. آن وقت شما اجازه دارید نظرتان را بیان کنید.

۲٫ نادیده گرفتن احساسات دیگران وقتی که نیاز دارند درک شان کنیم
هیجانات و احساسات ما در طول روز، نوسان دارد و متاسفانه ما نمی توانیم تمام وقت شاد و راضی باشیم. ممکن است در محل کارمان دچار استرس شویم، از چیزی ناراحت شویم، از اتفاقی که افتاده احساس ناامنی کنیم یا بابت چیزی که می خواستیم و نشد، خسته و ناامید شویم. بزرگ ترین اندوه از این احساس ناشی می شود که فردی که باید ما را بهتر از همه بشناسد و درک مان کند، احساسات ما را نفهمد و شرایط ما را درک نکند. فرض کنید همسرتان بعد از یک روز سخت کاری به خانه برمی گردد.

شما حرف های او را می شنوید و فورا شروع می کنید به نصیحت کردن. شما فکر می کنید کار خوبی در حق او انجام می دهید چون سعی دارید مشکلش را برطرف کنید و راه حل ارائه بدهید. مثلا ممکن است بگویید:من فکر نمی کنم این کار مناسبی برای تو باشد، یا:رئیس تو از آن حرفش منظوری داشت.

شما با این کار نه تنها بازخوردی بدون مجوز ارائه داده اید، بلکه احساسات همسرتان را در آن لحظه نادیده گرفته اید. احتمالا زمان آن هم فراخواهد رسید که همسرتان از شما نظر بخواهد و دوست داشته باشد در پیدا کردن راه حل کمکش کنید اما فعلا در این زمان که تازه به خانه برگشته است، فقط کسی را می خواهد که به حرف ها و درددل هایش گوش بدهد، فقط همین!

رویکرد درست چیست؟
با گوش دادن به همسرتان، به احساسات او احترام بگذارید. از تکنیک های گوش دادن فعال استفاده کنید و سعی نکنید همین حالا مشکلش را رفع کنید. حتی اگر به نظرتان می رسد که مشکل او چیز مهمی نیست، از کم اهمیت جلوه دادن احساسات همسرتان خودداری کنید. شما می توانید بعدا در زمان دیگری به او کمک کنید، اما فعلا فقط به احساسات و افکارش گوش دهید و درکش کنید.

به جای قرار گرفتن در موضع اندرزدادن و یا سعی برای پیدا کردن ِ فوری ِ روزنه های امید در شرایط سخت، فقط از همسرتان در مورد احساساتش بپرسید. اگر واقعا دوست دارد با شما درد دل کند، بسیار خب، گوش دهید! شما می توانید با اشاره های غیرکلامی یا تکرار چیزی که به شما گفته است، تائیدش کنید. بله البته کار سختی است، چون شما نگرانش هستید.

وقتی حال تان خوب نیست یا بیمار هستید، اگر کسی از شما بپرسد:آیا حالت خوب است، شما احساس بهتری از لحاظ روحی خواهید داشت تا اینکه بشنوید:تو باید دفعه ی بعد لباس گرم تری بپوشی. چه کسی وقتی مریض است، حوصله ی نصیحت شنیدن دارد؟!
همه ی ما به زمان نیاز داریم تا قبل از اینکه آماده ی گرفتن بازخوردها شویم، احساسات مان را آرام کنیم. پس یادتان باشد؛ تا زمانی که از شما درخواست ارائه ی بازخورد نشود، نظر دادن فایده ای ندارد.

۳٫ از بازخورد دادن به طور کلی غافل می شویم
بازخورد مفید ارائه ندادن هم، لبه ی دیگر پشت بام است که در طیف اشتباهات ارتباطی مان از آن می افتیم! مشکل قبلی این بود که اطلاعات غیرمفید و آزاردهنده ارائه می دادیم، اما مشکل بعدی این است که به طور کلی بیخیالیم و حرفی نمی زنیم! فرض کنید همسرتان پیش شما می آید تا از شما بپرسد به نظر شما برای سالگرد ازدواج تان کجا بروید. شما هم به جای اینکه چند نظر بدهید و پیشهادهای خود را بگویید، اینطور جواب می دهید:«نمی دانم» یا «فرقی نمی کند هر چه تو بگویی».

شما فکر می کنید انعطاف پذیر بودن یا علاقه تان را می رسانید اما این پیامی نیست که به همسرتان می فرستید! او پیش شما آمده است چون بازخورد و عقیده ی شما را می خواهد و شما هم فقط می گویید برای تان مهم نیست و در تصمیم گیری هیچ مسئولیتی ندارید. لازم نیست یک جواب قطعی و حتمی بدهید، اما او می خواهد شما هم در این موضوع دخیل و تاثیرگذار باشید.
وقتی کسی تقاضای بازخورد می کند، یعنی برای مشکلش به کمک نیاز دارد. شاید هم به دنبال این است که کمی از بار فشار و تنشی را که دارد کم کند، و وقتی بازخوردی نمی گیرد و یا با بی تفاوتی روبرو می شود احساس می کند وظیفه و بار تصمیم گیری دوباره به خودش برمی گردد.

رویکرد درست چیست؟
وقتی کسی از شما نظر می خواهد، کمی وقت صرف بگذارید و درخواستش را بررسی کنید. شما مجبور نیستید مشکل او را برایش حل کنید، اما می توانید به او کمک کنید به طریق دیگری در مورد مشکلش فکر کند. به جای اینکه به همسرتان بگویید برای تان فرقی نمی کند برای سالگرد ازدواج تان کجا بروید! می توانید بگویید:«دقیقا نمی دانم اما خیلی وقت است که یک غذای ایتالیایی نخورده ایم، شاید بتوانیم یک رستوران ایتالیایی پیدا کنیم که تا به حال آنجا نرفته ایم».

با این مدل جواب دادن، شما به همسرتان نشان می دهید که هر دو در یک تیم هستید و شما هم قادرید برای پیدا کردن راه حل های مشکلات زندگی تان کمک کنید و در تصمیم گیری ها کنارش هستید. یادتان باشد فقط جوابی که می دهید اهمیت ندارد بلکه نگرش شما نسبت به چیزی که از شما خواسته شده مهمتر هم هست.

وقتی نسبت به این نکات ارتباطی آگاه باشید، خواهید دید اختلافات شما هم کمتر شده است
شاید الان زمان هایی را به یاد آورده باشید که چطور قصد و نیت خوب و دوستانه ی شما به مجادله و دلخوری تبدیل شد، یا با نادیده گرفتن احساسات کسی که دوستش دارید چطور او را رنجانده اید و با سعی در حل کردن مشکل، او را عصبانی تر هم کرده اید و یا وقتی از شما خواسته شده بود بازخورد بدهید چگونه به راحتی پا پس کشیده اید به خیال اینکه بهترین کار را می کنید!
ما نمی توانیم به گذشته برگردیم و این اشتباهات را جبران کنیم اما می توانیم از این به بعد با استفاده از تکنیک های ارتباط موثر به عزیران و اطرافیان مان این اطمینان را بدهیم که ما توانایی گوش دادن به حرف های شان را داریم و هر زمان که نیاز داشتند می توانیم به آنها بازخورد ارائه بدهیم.