عطسه کردن کردن با نگاه به خورشید

دانشمندان در سال ۱۹۵۴ نام این وضعیت را «واکنش عطسه وابسته به نور» گذاشتند اما کنکاش در مورد آن به صدها سال پیش برمی گردد.
این شرایط در نوزادان هم مشاهده می شود، بنابراین عکس العملی نیست که ما آن را یاد گرفته باشیم بلکه فرایندی ژنتیکی است که از همان ابتدا در افراد وجود دارد.
در سطح مکانیسمی، این شرایط می تواند ناشی از بروز اختلاف در سیگنال های مغزی باشد. محققان بر این باورند که خیره شدن به نور شدید خورشید و تحریک شدید یا فعالیت شدید اعصاب بینایی می تواند به اعصاب تری ژمینال یا سه قلو که در مجاورت این اعصاب قرار دارند منتقل شود. این تحریک احساس سوزش در بینی و بروز واکنش عطسه را به دنبال دارد. در هر حال دلیل این پدیده به مغز مربوط می شود.
چند سال پیش محققان دانشگاه زوریخ به مقایسه عطسه های وابسته به نور و عطسه های معمولی پرداختند تا تئوری دیگری را مورد آزمایش قرار دهند. آنها وقتی نور شدید به صورت فلش به سوژه مورد نظر می تابید، امواج مغزی فرد را با استفاده از الکتروانسفالوگرام اندازه گرفتند و دریافتند که عطسه های ناشی از نور شدید باعث فعالیت بیشتر در کورتکس بینایی می شود. این نشان می داد که حساسیت بسیار بالا به نور، این فرایند واکنشی را تا ساقه مغز به پیش می راند.