گفت وگو با سام درخشانی در جشن تولد ۴۱ سالگی اش + تصاویر

۴۰ سالگی

معمولا برای کار و زندگی ام برنامه ریزی می کنم و بیشتر برنامه هایم تا ۴۰ سالگی عملی شده است می خواستم ازدواج کنم، در آثار خوبی بازی کنم که مخاطب داشته باشد و وارد دنیای تبلیغات بشوم که به خواست خدا و بر اساس انتخاب های من به نتیجه رسیده است. قطعا هنوز کارهای زیادی دارم که باید انجام بدهم و برنامه ها و آرزوهایی که برایشان تلاش کنم. امیدوارم به لطف خدا امسال به مراتب بهتر باشم.

به نام پدر

چیزی که دلم می خواست حتما اتفاق بیفتد و نشد این بود که دوست داشتم خیلی سریع بچه دار شویم و خب تا این لحظه خواست خدا نبوده اما اگر این اتفاق هم رخ بدهد دیگر همه برنامه ریزی های من درست از آب درمی آید.

به خاطر یک مشت دلار

حاضر نیستم به هر قیمتی بازیگر سینما باشم؛ دوستان و همکارانی هستند که در تلویزیون دستمزدهای آنچنانی می خواهند ولی به سینما که می رسند قراردادهایشان را سفید امضا می کنند در حالی که حتی یکی از ده فیلمی را که بازی کرده اند کسی به یاد نمی آورد. کار و حرفه من بازیگری است، نمی توانم به هیچ عنوان از دستمزدم بگذرم یا چیزی نبوده که ارزشش را داشته باشد این کار را بکنم. بنابراین منتظر فرصت های خوب می مانم. سال گذشته فیلم «خوب، بد، جلف» را بازی کردم و پیش فرضم این است که یکی از پرفروش ترین فیلم های امسال خواهد شد.

سام درخشانی

نابرده رنج

مبنای کار کردنم در تلویزیون براساس انتخاب بوده است؛ انتخابی که در آن قصه خوب، کارگردان خوب و عوامل حرفه ای دخیل بوده اند و آثار پر بیننده ای شدند. بخصوص در این چهار پنج سال اخیر و بعد از نابرده رنج هر کاری که کردم، مثل پژمان، آوای باران، همه چیز آنجاست و پشت بام تهران مخاطب زیاد داشته است! دارم سعی می کنم به عنوان بازیگر بهترین ها را انتخاب کنم.

مجنون لیلی

همکاری بیشتر با تلویزیون نتیجه شرایط، اما بر اساس انتخاب خودم است. فیلم خوبی که دلم می خواهد بازی کنم یا به من پیشنهاد نشده یا زمانی پیشنهاد شده که من درگیر کار تلویزیونی بودم. در اصل خودم را بازیگر تلویزیون می دانم تا سینما چون در سال های اخیر بیشتر کار تلویزیونی انجام داده ام. فکر می کنم مهم تر از این که بازیگر سینما باشم یا تلویزیون این است که بازیگر خوبی باشم و هر جا که هستم از تمام توانم استفاده کنم. من از تلویزیون شروع کردم، بهترین کارهایم در تلویزیون بوده است؛ خودم را سینمایی نمی دانم اما به کار در سینما هم علاقه مندم.

یک شاخه گل سرخ

یکی از جذابیت های حرفه ما این است که می توانیم زندگی آدم های منفی و مثبت، رفتارها و مشاغل مختلف را تجربه کنیم. فیلم سینمایی یک مقطع ۴۵ روزه است، اما در سریال، بازیگر چهار یا پنج ماه با نقش زندگی می کند. از جایی به بعد دیگر من نیستم که بازی می کنم؛ این نقش است که مرا با خودش می برد و قطعا تاثیرش روی زندگی من دیده می شود.

برای منی که تحت تاثیر نقش قرار می گیرم، بازیگری پیامدهایی دارد. مثلا ممکن است یک روز نقش یک عاشق پیشه را بازی کنم و هر روز برای همسرم گل بخرم و روزی دیگر هم نقش یک آدم عصبی را بازی کنم و تحت تاثیر آن، بدخلق شوم.

همین چند روز پیش سر صحنه یک موقعیت دشوار و عصبی را بازی کردم. وقتی به خانه برگشتم سر یک سوال و جواب ساده با همسرم از کوره در رفتم، اما بعد به این فکر کردم اگر خودم بودم این واکنش را نشان نمی دادم. همین که هر دو در این باره آگاه هستیم، کمک کننده است. همسرم مرا شناخته و در این چند سالی که روابط خانوادگی داشته ایم متوجه شده که من تحت تاثیر نقش قرار می گیرم. فکر می کنم آگاهی هر دوی ما باعث می شود بتوانیم این مشکلات را پشت سر بگذاریم.

سام درخشانی و همسرش عسل امیرپور

آن سوی مه

برای خیلی ها موفقیت با پول داشتن هم معنی است، اما برای من موفقیت یعنی عبور از ترس و خطر. تا وقتی از ترس هایمان عبور نکنیم یک پله جلوتر نمی رویم.

بازی در سریال طنز کار بسیار پرخطری بود. برای نقش وحید در سریال پژمان با چند نفر صحبت کرده و با یکی از دوستان قرارداد نوشته بودند، اما این دوست قراردادش را فسخ کرد، چون ترسید؛ البته زمانی که من این نقش را بازی کردم و سریال در حال پخش بود، بعضی ها می گفتند حواست هست؟ رفته ای زیر پرچم پژمان جمشیدی؟ این کار من واقعا خطر داشت ولی قبول کردم و خوشبختانه نتیجه خوبی گرفتم و یک مسیر جدید برای خودم باز کردم. بعد از پژمان دیگر نه تنها بازیگر آثار جدی نبودم بلکه از نقش های منفی رد شده بودم، نقش های مثبت را هم پشت سر گذاشته و وارد حیطه طنز شده بودم.

سفر سنگ

۴۰ سالگی یعنی به ثمر نشستن تجربه ها و رسیدن به پختگی. زندگی بالا و پایین دارد و درس های خوبی به آدم ها می دهد. دوستی می گفت محمدرضا گلزار مدتی نیست و بعد از آن حتما حذف می شود اما من گفتم تمام این اتفاقات حاشیه ای از او گلزار دیگری می سازد و بازیگر متفاوتی می شود چون بازیگری جز این نیست که ما از تجربه های زندگی خودمان بهره بگیریم. علم، دانش، فانتزی و تخیل با تجربه های زندگی متولد می شوند و نتیجه همه اینها در بازی بازیگر نمود پیدا می کند.

بی پولی

از همان اولین سال هایی که وارد بازیگری می شویم آنقدر آدم را می ترسانند که این حرفه نامرد است، امنیت شغلی نداری، یک روز هستی یک روز نیستی، سرنوشت فلان بازیگر را ببین و از دست حرف هایی که بیشترمان داریم، به جز بازیگری به یک کار اقتصادی فکر می کنیم. یکی از مشاغل، رستوران داری و کافی شاپ داری است و ما به واسطه اسممان می توانیم به رونقش امید داشته باشیم و دیگری تبلیغات است که در تمام دنیا شغل دوم و منبع اصلی درآمدزایی همه هنرمندان و ورزشکاران محسوب می شود. خوشبختانه در مسیری قرار گرفتم که به خواست خدا و با وجود همه دست اندازها هر دو اتفاق برایم افتاد.

جشن تولد سام درخشانی  در رستورانش

شوکران

یک بازیگر همیشه در مقابل واکنش های مردم قرار دارد، در دنیای واقعی و مجازی؛ از دوست و همکار گرفته تا خانواده و فامیل. فکر می کنند همه راه ها جلوی پای من قرار دارد و من فقط به جای این راه باید راه دیگر را انتخاب کنم در حالی که این طور نیست. شرایط به این سادگی هم نیست. شغل ما بسیار مشکل و حرفه ای است و از ضوابط بسیار پیچیده ای تبعیت می کند. با کوچک ترین اشتباه می توان برای همیشه نابود شد و این شغل را از دست داد. حتی گاهی سخت تر از کار یک جراح؛ چرا که جراح کارش در اتاق جراحی است و به نمایش گذاشته نمی شود، اما هر پلانی که یک بازیگر بازی می کند برای همیشه ثبت می شود و به تاریخ می پیوندد. همه ما کسانی را می شناسیم که با انتخاب هایشان برای همیشه جایگاهشان را از دست داده اند. بازیگری مثل بازی شطرنج است. وقتی یک مهره را حرکت می دهم باید حواسم باشد چند نفر از این تغییر تاثیر می گیرند. ضمن این که در حرفه ما دسته های مختلفی هست که هر کاری بکنی به یکی از این دسته ها بر می خورد. باید هوای همه را داشته باشی. روابط اجتماعی ات باید سه برابر یک آدم عادی کارکرد داشته باشد. مثلا باید هوای شما روزنامه نگاران را داشت چون اگر دوبار جواب سر بالا بدهم چنان مرا چ‍‍په می کنید که خدا می داند. ضمن این که خود فیلمبرداری و سر صحنه حاضر شدن هم دشواری های خودش را دارد.

به رنگ خدا

همه عزیزانی را که به هر دلیل از من خوششان نمی آید دعوت می کنم به خواست خدا احترام بگذارند همان طور که من در مقابل خواست خدا برای دیگران احترام قائل هستم. زمانی که رشد و موفقیتی را شاهد بوده ام، از خدا خواسته ام برای من هم امکان موفقیت را فراهم کند نه این که او را به زمین بزند. امروز هر چه دارم از خواست قلبی خودم بوده و از لطف خدا و احترامی که به خواست او برای دیگران گذاشته ام. امیــــــدوارم خواسته هایمان را از خدا بخواهیم.