ناگفته های ساغر عزیزی از زندگی شخصی اش + عکس

ساغر عزیزی :ملکه ها خوشبخت نیشتند

ساغر عزیزی ۹ فروردین ماه ۱۳۵۶ در شیراز متولد شد. رشته تحصیلی او کارگردانی سینما بود اما او از سال ۱۳۷۸ با بازی در فیلم سینمایی رنگ شب به کارگردانی به طور حرفه ای پا به عرصه سینما گذاشت.و پس از آن در سریال ها و فیلم های متعددی از قبیل:عطش-اتا نازی-سایه ها-سال های مشروطه-شهر دقیانوس و… ظاهر شد و البته در کنار بازی به فیلم سازی نیز مشغول بود و چندین فییلم مستند نیز ساخت.

ساغر عزیزی بازیگر نقش فرح در سریال «معمای شاه» در خصوص نحوه حضور خود در این مجموعه گفت:من پیش از این در دو سریال «سالهای مشروطه» و «تبریز در مه» با آقای ورزی همکاری داشتم و جنس کار ایشان را به خوبی می شناسم. ساغر عزیزی که این روزها او را در سریال معمای شاه و نقش فرح دیبا می بینیم در گفت وگویی که با او داشتیم، درباره ویژگی های فردی خودش گفت و مثل یک مادر عاشق از دخترش پریا هم صحبت کرد و گفت که چگونه او را بزرگ کرده است.

ساغر عزیزی در معمای شاه

ناگفته های ساغر عزیزی از زندگی خصوصی اش :

در ابتدا کمی از خودتان برایمان بگویید؟

سال ۵۶ در یکی از محله های قدیمی شیراز متولد شدم. در یک خانه قدیمی که معماری و حال و هوای خاص خود را داشت. بسیار بازیگوش بودم و تا کلاس اول ابتدایی فکر می کردم پسرم و باید به مدرسه پسرانه بروم، وقتی روز اول مهر، پدرم مرا به مدرسه برد به مدیر می گفتم بابام مرا اشتباهی به مدرسه دخترانه آورده است!

وقتی بزرگ شدید باز هم دوست داشتید پسر باشید؟

روحیه ام مردانه است! در کنار بازیگری معمولا کارهای دیگری هم انجام می دهم بیشتر شبیه کارهایی است که مردها انجام می دهند؛ دکوراسیون داخلی، کار در کارخانه فرفورژه، نقاشی دکوراتیو و… کارهایی که بیشتر توان مردانه می خواهد. تمام دریل کاری های خانه خودم و اطرافیانم را انجام می دهم با آچار و پیچ گوشتی مشکلی ندارم و…!

به ما از بچگی یاد داده اند که این کارها مردانه است، اما به نظرم بهتر است هر زنی بلد باشد مثلا با آچار و پیچ گوشتی کار کند؟

الزاما همه زن ها نمی توانند این کارها را یاد بگیرند و انجام دهند؛ دختر خودم اصلا در توانش نیست که این جور کارها را به عهده بگیرد. اگر بخواهد هم نمی تواند.

این به تفاوت نسل ها هم بستگی دارد، این که نسل امروز را خیلی به اصطلاح نازنازی بزرگ کرده ایم؟

من با این نظر زیاد موافق نیستم. خواهرم که تقریبا همسن و سالم است، اهل کار های فنی نیست و اگر مثلا کلید برق خانه اش خراب شود، جرأت نمی کند به آن دست بزند، اما من با کمال میل کارهای برقی و فنی را انجام می دهم.

این تمایل ریشه وراثتی دارد یا علاقه مندی و روحیه فردی است؟

در میان زنان فامیل تنها کسی هستم که به این جور کارها علاقه مندم پس نباید ریشه ژنتیکی داشته باشد!

الان که صحبت می کنید از صدایتان انرژی زیادی به من منتقل می شود، این روحیه را چطوری در گذر زمان حفظ کرده اید؟

بعضی از ویژگی ها لطف خداوند است؛ خودم ۳۹ ساله هستم و دخترم ۲۱ ساله، اما روحیات ما کاملا با هم فرق دارد؛ من همچنان مثل بچگی هایم شلوغ و پرسروصدا هستم، اما پریا آرام. انرژی من خیلی دیر تحلیل می رود، صبح ها به پارک می روم و ورزش می کنم بعد برمی گردم و غذا درست می کنم، با مترو و تاکسی رفت و آمد می کنم و برای تمرین یا اجرای تئاتر می روم و… اما شب که به خانه برمی گردم باز هم انرژی دارم. معتقدم خدا هر آدمی را با ویژگی های منحصر به خودش خلق کرده و هیچ کس را نمی توان با دیگری مقایسه کرد.

اما خود فرد هم باید توانمندی هایش را تقویت کند.

بله! با مطالعه، ورزش و… می توان قوی تر شد اما خیلی از چیز ها اکتسابی نیست و به اصطلاح ذاتی است. باز هم از دخترم مثال می زنم من هیچ وقت به پریا نگفتم که کتاب بخوان. به او اجازه دادم خودش انتخاب کند، اما او بشدت علاقه مند به مطالعه است، موسیقی های خوب گوش می کند، هیچ وقت روی خوش به برنامه های ماهواره ای نشان نمی دهد، به مهاجرت علاقه ندارد و… من به عنوان مادر فقط به پریا قدرت انتخاب داده ام.

عکس ساغر عزیزی

چگونه قدرت انتخاب را در او قوی کردید؟

هیچ وقت او را به شکل مستقیم امر و نهی نکردم که این کار را بکن یا این کار را نکن. فقط فضا را برایش آماده کردم، هر کاری که دوست داشتم او انجام بدهد، خودم به شکل درست آن را انجام دادم؛ مثلا او معمولا مرا در حال مطالعه می دید و همین او را به کتابخوانی تشویق کرد. نوع ورزشی که من انجام می دهم با ورزش مورد علاقه او تفاوت دارد، اما ورزش جزو برنامه های روزانه اش هست. هیچ وقت دوست نداشته و ندارم که دخترم کپی من باشد، او باید خودش باشد! یک دختر قوی با انتخاب های درست.

نقش فرح را در معمای شاه بازی می کنید، آیا در رویا های کودکی تان این که در چنین موقعیتی باشید، وجود داشت؟

در هفت سال اخیر چند بار نقش ملکه را بازی کرده ام! الان در یک تئاتر نقش ملکه جن ها را بازی می کنم. در سریال سال های مشروطه نقش عزت الدوله خواهر ناصرالدین شاه را بازی کردم که زن امیرکبیر بود. در سریال معمای شاه نقش فرح را بازی می کنم، در تئاتر راه مهر، راز سپهر نقش کتایون سرزمین ایران، همسر شاه گشتاسب و مادر اسفندیار را که به نظرم بهترین ملکه ای بود که بازی کردم. معتقدم همه اتفاقاتی که در زندگی امروزم می افتد، آرزوهای دیروزم بوده. بزرگی گفته آرزوهایتان را بنویسید نه به خاطر این که برآورده شوند، بلکه به این دلیل که وقتی برآورده شدند آرزوهای گذشته را به یاد بیاورید. این که نقش ملکه را بازی می کنم خیلی حس خوبی دارم هر چند بازی در این نقش ها خیلی سخت است. مثلا برای بازی در نقش فرح روزی ۱۲ ساعت فقط گریم می شدم، قطعاتی که روی صورتم گذاشته می شد، موهایی که روی سرم می گذاشتند و لباس هایی که باید می پوشیدیم خیلی سخت بود، بعضی روزها واقعا خسته می شدم اما یادم می افتاد که این یکی از آرزوهایم بوده پس باید تحمل کنم.

در زندگی واقعی هم دوست دارید مانند این شخصیت های تاریخی که اشاره کردید، باشید؟

به هیچ عنوان! تا حالا نقش هر ملکه ای را که بازی کرده ام، آدم بدبختی بوده است. بانوی اول باید وارد سیاست شود و سیاست یعنی بدبختی! عزت الدوله خیلی بدبخت بود؛ شوهرت امیرکبیر، پدرت شاه قبلی، برادرت شاه فعلی و مادرت دستور قتل همسرت را بدهد. فرح بدبخت تر از عزت الدوله! از اوج سقوط کنی، شوهرت که پادشاه بوده در غربت بمیرد، دو تا از بچه هایت خودکشی کنند و… نه اصلا دوست ندارم ملکه باشم؛ ساغر بودن را ترجیح می دهم، عاشق زندگی و کارم هستم. اگر ده بار دیگر هم به این دنیا برگردم با همه مشکلاتی که از سر گذرانده ام بار دیگر همین زندگی را انتخاب می کنم. من نقش ملکه را بازی کردم، اما در زندگی واقعی زنی هستم که ظرف هایم را می شویم، خانه ام را جارو می کنم و… . روزی ملکه می شوم و روزی اقدس در تئاتر ماشین نویس ها که شش تا بچه دارد و برای تامین مخارج آنها آدامس می فروشد.

برای قوی تر کردن ساغر که دوستش هم دارید چه می کنید؟

پذیرش او را قوی می کنم. ساغر از روزی که فهمید همه چیز در حال گذار است و نباید به غم و شادی توجه کرد، وقتی پذیرفت دنیای ما دنیای روشنی و تاریکی است که یکدیگر را معنا و کامل می کنند و نباید با هیچ چیز جنگید، احساس قدرت بیشتری کرد و از زندگی بیشتر لذت برد و می برد.