آیا بیماران ام اس میتوانند روزه بگیرند؟
روزه گرفتن برای بیماران ام اس
بیماران ام.اس با رعایت نکات مهم در تغذیه و حفظ سلامت با نظر پزشک می توانند روزه بگیرند. باید توجه داشت در نوع شایع ام.اس که بیماری در مراحل پیشرفته ای قرار دارد، باید نکات مهمی را در زمینه روزه داری رعایت کنند و مراقب عوامل تشدید کننده بیماری ام.اس باشند.
بیماری ام اس دلیلی بر این نیست که فرد هرگز نتواند روزه بگیرد و براساس برخی شواهد بعضی از رژیم های مشابه روزه داری در کاهش تشدید علائم ام اس نقش دارند که روزه داری در این افراد با مشورت پزشک معالج ممکن است.
بیماران ام اس و روزه داری
در مطالعات مختلف روش های گوناگونی برای دوره های غذا نخوردن مشابه روزه داری مورد استفاده قرار گرفته که کاملا با شیوه روزه داری اسلامی تفاوت دارند و شاید صد درصد نتوان گفت که اثر رژیم های غذایی مشابه اثر روزه داری اسلامی بر روی بیماری ام اس را بررسی کرده اند.
روزه داری و تمام موارد برای بیماران ام اس یک اصل کلی ندارد بلکه تمام موارد به تجویز پزشک معالج و شرایط زمینه ای بیمار برمی گردد و نباید روزه داری خودسرانه انجام شود.
روزه داری اسلامی بطور کلی برای بیشتر مبتلایان به ام اس بی ضرر است، اما ارائه یک راهکار کلی برای همه مبتلایان غیرممکن است و در واقع تصمیمی است که برای هر فرد باید بطور جداگانه بر اساس شرایط فرد توسط پزشک معالج او گرفته شود، روزه داری اسلامی بنظر می رسد در کوتاه مدت اثرات منفی برای آن دسته از مبتلایان به ام اس با درجه توانمندی بالا نداشته باشد.
مطالعات بر روی گروهی از فوتبالیست ها نشان می دهد که روزه داری می تواند بخصوص در هنگام شب ایجاد خستگی کند و قدرت عضلانی فرد را کاهش دهد، از طرفی افرادی که کار سنگین فیزیکی انجام می دهند در طول روزه داری در ماه مبارک رمضان خستگی و احساس گیجی بیشتری احساس می کنند که این مسئله ممکن است به علت کاهش آب بدن باشد.
مطالعات نشان می دهد که روزه داری بر روی بینایی افراد سالم اثر منفی ندارد، اما این بطور کلی نشان می دهد که ممکن است اندکی بینایی افراد مبتلا به ام اس را تحت تاثیر قرار دهد
مطالعات نشان می دهد روزه داری اسلامی اثری بر حملات بیماری ام اس ندارد و حملات جدیدی ایجاد نمی کند اما فرد را نیز در مقابل حملات جدید محافظت نمی کند.
درمان های علامتی برای داروهایی که یک یا دوبار در روز مصرف می شود مشکلی ایجاد نمی کند، اما داروهایی که لازم است ۳ بار در روز مصرف شوند به دلیل حذف یک نوبت آنها بین افطار و سحر اثربخشی کمتری خواهند داشت و حتما باید با پزشک مشورت شود.
از طرف دیگر مصرف برخی دارو ها با غذا بعضی اوقات اثرات منفی بر روی میزان تاثیر آنها دارد مانند داروی پرگابالین که مصرف همزمان آن با غذا غلظت خون آن را کاهش می دهد و اثر دارو را سه ساعت به عقب می اندازد برعکس مصرف تیزانیدین با غذا، غلظت سرمی آن را افزایش می دهد و باعث تاثیر بیشتر می شود، یا اگر کاربامازبین با غذا مصرف شود غلظت سرمی بالاتری خواهد داشت بر اساسا یک مطالعه عوض کردن زمان مصرف حتی یک نوبت داروی والپرات سدیم در ماه مبارک رمضان سبب افزایش تعداد حملات تشنج شده است.
این باور جود دارد که بدون توجه به نوع ام اس آنهایی که فعالیت بیماری شان بالاست و دچار حملات مکرر می شوند یا سیر بیماری آن ها یشرونده است بهتر است روزه نگیرند و توصیه ما نیز این است که به افرادی که در حین یا بعد از ماه مبارک رمضان دچار حمله می شوند و نیز در حین حمله بیماری روزه داری توصیه نمی شود.
قاعده روزه داری برای تمام بیماران یکسان نیست و آن دسته از مبتلایان با توانمندی حرکت کمتر، مبتلایان با خستگی و ضعف شدید همراه با علایم ادراری و یبوست، مصرف کنندگان داروهای ضد تشنچ یا داروهای شل کننده عضلات با دوز بالا یا مصرف کنندگان وعده های مصرف دارو بیش از دوبار، مبتلایان با حمله های مکرر و مبتلایان که خواب خوب و تغذیه مناسب و کافی ندارند بهتر است اصراری به روزه داری نداشته باشند.
با توجه به طولانی بودن روز ها بیماران باید حتما با پزشک معالج خود در خصوص روزه داری مشورت لازم را داشته باشند تا شاهد تشدید عوارض بیماری خود نباشند.
