عواقب رابطه جنسی زودگذر بر سلامت روان

رابطه جنسی زودگذر تهدیدی جدی برای سلامت جسمی و روانی افراد

باتوجه به اینکه فاصله ی بین سن بلوغ تا ازدواج روز به روز بیشتر می شود، افراد بیشتری برای برآورده کردن نیازهای جنسی خود به روابط جنسی تصادفی روی می آورند. طبق مطالعه ای که در دانشگاه بینگهمتون در این رابطه انجام گرفت، مشخص شد که روابط جنسی تصادفی بخشی از یک تغییر فرهنگی محسوب می شود که به زندگی افراد بزرگسال در جهان غرب به شدت نفوذ کرده است. با این حال این روابط تهدید قابل توجهی برای سلامت جسمی و روانی این افراد محسوب می شود.

علاوه بر خطراتی مثل ابتلا به بیماری های مقاربتی، بارداری های ناخواسته، تجاوز یا آزارهای جنسی دیگر. افرادیکه چنین روابطی در زندگی دارند دچار عواقب احساسی می شوند که مدتی طولانی بعد از اتمام رابطه هم در فرد باقی می ماند. برقراری چنین روابطی در زمان دانشگاه می تواند بر آینده تحصیلی و کاری جوانان تاثیر بگذارد و در محل کار هم می تواند تا همین میزان فاجعه بار باشد. انجام تحقیقات روی رفتارهای جنسی به اندازه ی کافی دشوار هست. ولی وقتی موضوع روابط جنسی تصادفی و یک شبه و خارج از روابط جدی و طولانی باشد، کار سخت تر هم خواهد شد. پشیمانی، شرم، خجالت و خاطرات بد ناشی از این روابط روی اعتمادبه نفس فرد تاثیر می گذارد

عواقب روابط جنسی تصادفی

و در عین حال افراد دیگری در این ارتباطات خود از جهت متضاد اغراق می کنند. با وجود اینکه در حال حاضر در قرن بیست ویکم هستیم ولی خیلی از هنجارهای اجتماعی ما هنوز به قرن بیستم متصل است. استاندارد دوگانه قدیم هنوز هم نگاهی تحقیرآمیز به زن ها دارد و از مردهایی که به روابط زودگذر عادت کرده اند یا تجلیل می کند و یا سرزنش کردنشان را فراموش می کند. براساس آنچه محققان این تحقیق دریافتند، پذیرش بیشتر روابط جنسی زودگذر از جانب مردان قطعاً پایه و اساس بیولوژیکی دارد ولی راهی برای جداسازی بیولوژی از تاثیرات اجتماعی-فرهنگی نیست زیرا هر دو آنها به شدت به هم وابسته هستند و همیشه هم همینطور خواهند ماند.

اگر مسئله ی تفاوت های جنسیتی را کنار بگذاریم، درمورد عواقب احساسی غیرعمدی روابط جنسی زودگذر چه می دانیم؟

محققان این عواقب را بی شمار می دانند. اول عامل ناراحتی را عنوان می کنند. باوجود سیل پیام هایی که در رسانه های درمورد بی اشکال بودن این روابط جنسی موقت می خوانید، این روابط اگر مطابق میل شما نباشند این احساس را ایجاد خواهند کرد که استانداردهای درونی خودتان را نقض کرده اید. اینکه برای وارد شدن به چنین روابطی خودتان را تحت فشار احساس کنید، فقط به این دلیل که بقیه ی افراد جامعه هم این کار را می کنند، ممکن است دچار اضطراب عملکردی شوید و خودتان را در معرض نارسایی جنسی در آینده قرار دهید.

واکنش های متداول دیگر شامل پشیمانی، ناامیدی، سردرگمی، خجالت، گناه و پایین آمدن اعتمادبه نفس می شود و افراد دیگری هم مشکلاتی مثل احساس غرور، احساس اضطراب، هیجان و احساس دوست داشته شدن را گزارش کرده اند. (معمولاً احساسات قبل و حین این روابط مطلوب تر هستند و بعد از رابطه منفی می شوند.) محققانی که ارتباط سلامت روانی و روابط جنسی زودگذر را بررسی می کنند گزارش کرده اند که شرکت کننده های این تحقیق که قبلاً افسرده نبودند بعد از وارد شدن به چنین ارتباطاتی علائم بیشتری از افسردگی و تنهایی از خودشان نشان داده اند.

اشکالات روابط جنسی موقت

تحقیق عنوان کرده اند که رابطه جنسی نامشخص داشته اند که مصرف الکل و موادمخدر یکی از دلایل مهم این روابط بوده است. اکثر تحقیقاتی که بر روی ارتباط سلامتی و روابط جنسی زودگذر انجام گرفته است براساس نمونه های کوچک بوده اند که عموماً از دانشکده ها جمع آوری شده اند. ولی مقاله ای از دانشگاه ایالت ساکرامنتو براساس تحقیقی است که روی دانش جوهای چند دانشکده، بیش از ۳۹۰۰ نفر در ۳۰ دانشکده در سراسر ایالات متحده امریکا، انجام گرفته که همه ی آنها هم دگرجنس گرا بوده و پیشینه ی قومیتی و طبقه اجتماعی متفاوتی داشته اند.

از شرکت کننده ها خواسته شد عنوان کنند که طی ۳۰ روز گذشته چند مرتبه با کسی که کمتر از یک هفته می شناخته اند رابطه جنسی داشته اند. برای ارزیابی وضعیت سلامت آنها از شرکت کننده ها خواسته شد به اعتمابه نفس، میزان رضایت از زندگی، حسشان نسبت به عملکرد مثبت و حس خودآموزی شان امتیاز بدهند. برای بررسی ناامیدی روانی افراد از شرکت کننده ها خواسته شد میزان احساس افسردگی، اضطراب عمومی و اضطراب اجتماعی خود را گزارش کنند. نتایج تحقیق نشان داده که درصد نسبی بالایی از دانش جوها طی یک ماه گذشته رابطه جنسی زودگذر داشته اند (۱۱٪) که بیشتر آنها مرد (۶/۱۸٪) و میزان کمتری زن (۴/۷٪) بوده اند.

این تفاوت شبیه به نتایج تحقیقات دیگری است که در این زمینه انجام گرفته است و می تواند نشان دهنده ی یک تفاوت جنسیتی واقعی و برمبنای بیولوژی باشد. از سوی دیگر، این تفاوت می تواند منعکس کننده ی تاثیرات متفاوت اجتماعی باشد که بر میزان راحتی افراد درصورت چنین روابط و آشنایی هایی اثر می گذارد. همان طور که پیش بینی می شد، افرادی که روابط زودگذر بیشتری داشتند، دچار ناراحتی های روانی بیشتری بودند. دانش جوهایی که اخیراً چنین رابطه ای را تجربه کرده بودند، سطح پایین تری از اعتمادبه نفس، رضایت از زندگی و شادی را در مقایسه با آنهایی که طی یک ماه اخیر رابطه جنسی زودگذر نداشته اند، گزارش کرده بودند.

و دانش جوهایی که اخیراً رابطه جنسی زودگذر داشتند، باتوجه به سطح افسردگی و اضطرابشان،دچار میزان بالاتری ناراحتی و پریشانی بوده اند. برخلاف این تصور که مردان با چنین روابطی مشکل ندارند ولی خانم ها با آن مشکل دارند، هیچ تفاوت جنسیتی در این تحقیق مشاهده نشد. یک رابطه جنسی واقعی با یک غریبه به جای یک پارتنر یا دوست هم برای آقایان و هم خانم ها به یک میزان موجب تضعیف سلامت روحی و اعتمادبه نفس می شود.

البته این تحقیق همبستگی بوده است و نمی دانیم ضعیف تر بودن سلامت روحی باعث می شود فرد بیشتر به سمت این روابط کشیده شود یا نه. تنها راه برای بررسی مستقیم رابطه ی بین روابط جنسی زودگذر و سلامت روحی-روانی انجام تحقیقات طولی است، هرچند این تحقیقات هم کامل نخواهند بود. افرادی که به دنبال فرصت هایی برای روابط جنسی زودگذر هستند، به ویژه کسانی که این کار را تحت تاثیر الکل و موادمخدر انجام می دهند،

خطرات روابط جنسی زودگذر بر سلامت

احتمالاً با احساسات مداوم تنهایی، افسردگی و اضطراب اجتماعی سر و کار دارند و به همین دلیل سعی دارند که این مشکلات خود را به صورت موقتی با این ارتباطات کاهش دهند. یافته های این تحقیق نشان می دهد که هرچند هنجارهای جنسیتی، بیولوژی یا ترکیبی از هر دوی اینها ممکن است باعث شود که مردها بیشتر به دنبال چنین ارتباطاتی باشند (یا حداقل آن را گزارش کنند)، ارتباط بین سلامت روانی و داشتن این روابط در زن ها و مردها یکسان است. علاوه براین، این واقعیت که رابطه جنسی زودگذر در این تحقیق اینطور معنی شده است (با یک غریبه طی یک ماه اخیر)، این امکان وجود دارد که فقط روی جمعیتی تحقیق شده باشد که به خاطر بالاتر بودن سطح تحریک پذیری، بیشتر درمعرض این روابط هستند. در این مقطع، عوامل سلامت روحی می توانند برای از بین بردن تاثیرات جنسیتی، روابط اجتماعی یا بیولوژی را مغلوب کنند.

خیلی از بزرگسالان وقتی می خواهند درمورد اینکه چطور رابطه جنسی زودهنگام می تواند شخصیت و سلامت نوجوانان را به خطر بیندازد، صحبت کنند، حرف کم می آورند و با کلی گویی هایی مثل «تو خیلی بچه ای»، «هنوز برای آن آمادگی نداری» یا «به اندازه کافی بالغ نشده ای» حرفشان را تمام می کنند.

بعضی از عواقب احساسی رابطه جنسی زودهنگام — مثل احساس پشیمانی — این روزها بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در یک تحقیق که در سال ۲۰۰۴ انجام گرفته بود، از نوجوانان سوال شد «اگر قبلاً رابطه جنسی داشته اید، آرزو می کنید که کاش کمی دست نگه می داشتید؟» پاسخ دو سوم این نوجوانان مثبت بوده است.

نتیجه گیری: ما باید توجه بیشتری به این روابط در همه ی سطوح داشته باشیم، از زن و مردهای جوان گرفته که به سمت این روابط تمایل دارند تا والدین، مسئولان دانشگاه ها و متخصصین سلامت روان. اگر شما قبلاً چنین روابطی داشته اید، نتایج تحقیقات به شما پیشنهاد می کند که به این فکر کنید که چطور این روابط می تواند بر سلامت روح و روان شما اثر داشته باشد. همه ی ما به دنبال روابط خوب و رضایت بخش هستیم و با دانستن خطراتی که این روابط زودگذر می تواند بر سلامتتان داشته باشد، می توانید فرصت بهتری برای پیدا کردن یک رابطه ی بادوام به خودتان بدهید.