دایناسورها دقیقا چه شکلی بوده اند

رنگ پرهای دایناسورها

رنگ پرهای دایناسورها

بنا بر این گزارش، این اندامک ها تقریبا درون سیستم بدن تمامی حیوانات موجودند. البته این علم وقتی به دست آمد که در سال ۲۰۰۸ تیمی از دانشمندان دانشگاه ییل انگلستان برای مشاهده ی این اندامک ها، پرندگان فسیل شده را مطالعه کردند؛ این کار به منظور مقایسه ی دایناسورهای خزدار با پرندگان امروزی انجام گرفت.

رنگ پرهای دایناسورها

این هیولای کوچک که حدود یک متر قد دارد، کمری تیره و متمایل به قرمز و شکمی رنگ پریده و دمی دراز و خط خطی داشته است.

رنگ پرهای دایناسورها

تولید مثل غیرجنسی یکی از نئاندرتال ها با استفاده از DNA به اندازه ی کافی تأثیرگذار است

با شیوعِ بحث هایی در مورد رستاخیز کامل ماموت، دنیای علمی به آتش کشیده شد. می دانم به چه چیزی فکر می کنید:پارک ژوراسیک. خب کاملأ به این شکل نیست – اما شاید خیلی هم دور از آن نباشد. دکتر میچیو کاکو، استاد فیزیک نظری در سیتی کالج نیویورک در مصاحبه با بیگ تینک می گوید:چه می شود اگر بتوانیم نئاندرتال ها یا دایناسورها را فقط بر اساس ژنوم هایشان تولید مثل غیرجنسی کنیم؟

بازگرداندن دایناسورها

این پرسش محتمل است. جورج چارچ، متخصص ژنتیک و رئیس لابراتورهای دانشگاه هاروارد معتقد است که می توانیم یک نئاندرتال را در طول زندگی مان تولید مثل غیرجنسی کنیم. او فکر می کند تمام چیزی که نیاز داریم «یک انسانِ مونثِ به شدت ماجراجو است». در حالیکه او از پروژه طرفداری نمی کند، بحث و بررسی این موضوع را تشویق می کند. چارچ معتقد است که با تکنولوژی فعلیِ سلول بنیادی و توالی کامل ژنوم نئاندرتال ها، پتانسیل آن را داریم که یک نئاندرتال را تولید مثل غیرجنسی کنیم.

وقتی نوبت به تولید مثل غیرجنسی ماموت ها یا دایناسورها می رسد، محدودیت ها غالبأ فنی هستند

نئاندرتال ها ده ها هزار سال پیش منقرض شدند؛ بنابراین تولید مثل غیرجنسی یکی از آنها با استفاده از DNA به اندازه ی کافی تأثیرگذار است – اما در مورد چیزی که ۶۵ میلیون سال پیش وجود داشته چطور؟ دکتر کاکو به این مسئله می پردازد با توجه به اینکه تولید مثل غیرجنسی دایناسورها به اندازۀ تولید مثل غیرجنسی یک نئاندرتال یا ماموت خیلی آسان نیست – اما به این معنی نیست که غیرممکن باشد.

دکتر کاکو تأکید دارد که پروتئین های یافت شده در بافت های نرمِ استخوان های فمور دایناسورهای بازیابی شده شبیه مرغ ها، قورباغه ها و خزندگان است – نظریه ی رابطه ی آنها را تأیید می کند. وی فرض می کند که با استفاده از یک ابرکامپیوتر، یک توالی ژنتیکی تولید می شود که پتانسیلِ نظری برای تولید مثل غیرجنسی را از طریق اپیژنتیک مهیا می سازد.

فقط بخاطر اینکه می توانیم نباید بگوییم که باید این کار را انجام دهیم

وقتی نوبت به تولید مثل غیرجنسی ماموت ها یا دایناسورها می رسد، محدودیت ها غالبأ فنی هستند. هرچند، در مورد نئاندرتال ها یک مورد اضافی وجود خواهد داشت:اخلاقیات. دکتر کاکو سئوالات مهمی مطرح می کند مبنی بر اینکه دانشمندان پس از زنده کردن یک بچه نئاندرتال چه کاری باید انجام دهند:آیا باید شبیه حیوانات باغ وحش در اسارت به سر ببرند؟ آیا تمام طول عمر خود را باید تحت مطالعه قرار بگیرند؟ چه می شود اگر نئاندرتال طبیعتأ تهاجمی باشد –آیا باید دارو مصرف کند یا تمام مدت در زندان باشد؟ بسیاری از متخصصان اخلاق پزشکی درباره ی اخلاقیاتِ انقراض زدایی بحث می کنند، اما همچنین کسانی هستند که از تنوع ژنتیکی طرفداری می کنند. بقیه معتقدند که حتی تلاش برای انجام این کار خیلی غیرانسانی است.