بالون اینترنتی گوگل در راه است
نحوه کار بالون اینترنتی گوگل برای ارائه اینترنت رایگان
کمپانی گوگل در تلاش است که تغییراتی در زمینه ارائه اینترنت به اقصی نقاط جهان اعمال کند. راه اندازی زیرساخت های مقرون به صرفه در مناطق دورافتاده، حتی از قابلیت های موسسات بزرگ چند ملیتی فراتر می رود، به همین دلیل این کمپانی به راه حلی به نام پروژه لون یا «Project Loon» روی آورده است. برای بخشی از پروژه بالون اینترنتی، گوگل به تازگی یک سری از بالن های مجهز به اینترنت را به لایه استراتوسفر برای ارائه اتصال پهنای باند به مناطق روستایی می فرستد.
نحوه ی کار اینترنت بالونی
۱٫ بالون
بالون های این پروژه یک محفظه ی مقاوم در برابر فشار هستند، به این معنی که در دماهای مختلف فشار ثابتی را خواهد داشت. این بالون ها از ورق های سه میلی متری پلی اتیلین ساخته شده اند. برای راه اندازی اولیه، بالون ها از گاز هلیوم پر شده و تا زمان رسیدن به لایه ی استراتوسفر، به اندازه ی طبیعی خود دست خواهد یافت. بالون ها ۱۲ متر ارتفاع، ۱۵ متر قطر داشته و تا ۴۷٫۲۲ درجه ی سانتی گراد مقاومت دارند و تا ۱۱۱ روز یا بیشتر می توانند در استراتوسفر شناور بمانند؛ پس از آن مهندسان این پروژه قادر هستند تا آن را برای تعمیر و نگه داری به زمین فرود آورند. پانل های خورشیدی برق این بالون ها را تامین کرده و باتری آن را برای استفاده در شب شارژ می کنند. جعبه هایی، کامپیوترهای بالون ها را توسط الگوریتم های ناوبری نگه داشته و همچنین سیستم کنترل ارتفاع، یک باتری و تعدادی آنتن برای گسترش سیگنال های ۴G LTE نیز در این جعبه قرار دارد.
۲٫ شبکه
ارتباطات منطقه ای وظیفه ی تشعشع کردن سیگنال ها ۴G LTE را به داخل بالون ها دارند. هر بالون ارتباط خود را با ده ها بالون دیگر جهت ایجاد یک شبکه ی جهانی مانند مش برقرار می کند و همیشه در حال حرکت هستند. هر سیگنالی که از بالون ها تقویت شده مانند دکل مخابراتی در یک میدان وسیعی خود را بازپخش می کند تا همه به آن دسترسی داشته باشند. سرعت دانلود می تواند تا ۱۱ مگابیت بر ثانیه افزایش پیدا کند و دستگاه های دارای قابلیت ۴G می توانند حداکثر این سرعت را دریافت کنند. گوگل این سرعت را با شبکه ی وای فای آزمایش کرد اما آن را ناتمام گذاشت، زیرا دریافت سرعت بیشتر فقط در آنتن های زمینی مقدور بود و مفهومی در بالون های اینترنت نداشت. با قابلیت اینترنت ۴G LTE تمامی افراد می توانند تنها با گوشی هوشمند خود به اینترنت و ایمیل های خود دسترسی داشته باشند.
۳٫ شناور ماندن در لایه ی استراتوسفر
باد در لایه ی استراتوسفر در جهات مختلف می وزد اما این جهات و سرعت آن ها قابل پیش بینی است. مهندسان قادر هستند تا بالن ها را به سمت بالا یا پایین در لایه های مختلف حرکت داده تا بتوانند آن ها را به سمت شمال، جنوب، غرب و شرق هدایت کنند. برای اینکه بالن را به سمت پایین انتقال دهند، مهندسان از پمپ تعبیه شده در بورد کار گذاشته شده در بالون، که هفت برابر چگال تر از هلیوم است، استفاده می کنند. به منظور فعال شدن پمپ، مهندسان هوای آن را آزاد می کنند. آنها توسط الگوریتم مبتنی بر اطلاعات مراکز گزارش دهنده شرایط جوی و اقیانوسی و داده های پیش بینی شده ی قادر هستند تا بالون ها را به هر سمتی که نیاز شد حرکت دهند.
شرکت گوگل رسما اعلام کرده است که این پروژه نزدیک به مرحله اجرا رسیده است و به زودی هزاران بالن دسترسی به اینترنت را از طریق آسمان مقدور میسازند.مایک کسیدی مهندس ارشد گوگل و مدیر پروژه Loon در ویدئویی که اخیرا منتشر شده عنوان کرده است:این تعداد بالن برای دسترسی مطمئن کاربران به اینترنت در مناطقی که هنوز تحت پوشش اینترنت نرفته، ضروری است. به این ترتیب سیگنالهای LTE از طریق بالن هایی که در سطحی برابر با سطح پرواز جت ها در آسمان قرار دارند، پرتو افشانی شده و دستگاه های روی زمین همچون گوشی های هوشمند قادر به دریافت آنها هستند.
در حال حاضر گویا گوگل مراحل آزمایشی را با اپراتورهای Telstra در استرالیا، Telefonica در آمریکای لاتین و Vodafone در نیوزلند طی میکند. این بالن ها از طریق نقشه ها رصد و مسیر آنها کنترل میشود.
