آیا همسرم به بلوغ فکری رسیده است؟

وقتی به بلوغ فکری می رسید، توانایی تصمیم گیری صحیح و بدون وابستگی، مشورت با افراد آگاه و با تجربه دارید. دیگر پیروی بی چون و چرای نظر دیگران نیستید و برنامه ریزی مشخصی در زندگی تان دارید. داشتن انتظارات منطقی و معقول، عدم پافشاری بر افکار نادرست، تجزیه و تحلیل مسائل، انتخاب درست، مسؤولیت پذیری در قبال رفتار و کردار، کنترل زبان این ها هم از علایم بلوغ عقلی هستند. یک فرد عاقل و بالغ سنجیده رفتار می کند، حد اعتدال را در بروز احساسات رعایت می کند، از تندروی می پرهیزد و با اطرافیانش سازگار است ولی در عین حال استقلال فکری اش را حفظ می کند.

اگر نتوانید در کوچک ترین و ابتدایی ترین امور، تصمیم گیری صحیح و بدون تزلزل و وابستگی داشته باشید چگونه انتظار دارید بتوانید در مورد ازدواج که مهم ترین انتخاب شما در زندگی است درست تصمیم بگیرید.

عدم استقلال و اندیشه، تأثیر پذیری نشانه های عدم بلوغ فکری است

افراطی از دیگران، وابستگی به نخستین دلبستگی دوران کودکی یعنی مادر و ناتوانی در تصمیم گیری از جمله مشکلات همین افراد نابالغ است، با وجود این برای بررسی هر چه بیشتر رابطه و شناخت شرایطی که ممکن است دو طرف مقصر بر وقوع آن باشند، به شما پیشنهاد می دهیم بدون قضاوت و پیشداوری دست به قلم شوید و درباره رفتارهای همسرتان تفکر کنید و جزئیات نمونه های رفتارهای ایشان را شناسایی کنید، سپس عکس العمل خود را در قبال آن رفتارها ارزیابی و مورد سنجش قرار دهید.

روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه در پاسخ به سئوالی درباره اینکه اگر یکی از زوجین کاملاً مطیع خانواده اش باشد و با توجه به نظرات آنان، سخنان قبلی خود را تکذیب یا تغییر دهد چه راهکاری باید از خود نشان دهیم ؛گفت:بلوغ یکی از مؤلفه های اساسی در انتخاب همسر است، بلوغ فراتر از رسش جسمی و جنسی است و در ابعاد گسترده ای چون بلوغ عاطفی، فکری و اجتماعی تعریف می شود، بنابراین توجه به ابعاد مختلف بلوغ و میزان آن در فرد منتخب برای ازدواج از درجه اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به خصوصیات و رفتار نامزدتان، می توان عدم بلوغ در ابعاد مطرح شده را محرز دانست.

بلوغ فکری اولین مولفه یک زندگی موفق است

عدم استقلال و اندیشه، تأثیر پذیری افراطی از دیگران، وابستگی به نخستین دلبستگی دوران کودکی یعنی مادر و ناتوانی در تصمیم گیری از جمله مشکلات همین افراد نابالغ است، با وجود این برای بررسی هر چه بیشتر رابطه و شناخت شرایطی که ممکن است دو طرف مقصر بر وقوع آن باشند، به شما پیشنهاد می دهیم بدون قضاوت و پیشداوری دست به قلم شوید و درباره رفتارهای همسرتان تفکر کنید و جزئیات نمونه های رفتارهای ایشان را شناسایی کنید، سپس عکس العمل خود را در قبال آن رفتارها ارزیابی و مورد سنجش قرار دهید، به طور مثال مشخص کنید که در مقابل تکذیب سخنان که رفتار شایع همسرتان است ترجیح می دهید چه رفتاری داشته باشید؟ سکوت کنید، از حق خود دفاع کنید، مقابله به مثل کنید و…؛ البته شایسته است نوع هیجان خود و میزان آن را (از صفر تا صد) در مقابل رفتارهای همسر و عکس العمل های خویش یادداشت کنید؛ سپس تفاوت بین این هیجانات را مقایسه کنید، مشخص کنید تا به چه حد عکس العمل های شما منفی است و شما به کدامین دلیل مرتکب آن می شوید، مثلاً به خاطر احساس خشم از رفتار همسر، به دنبال کسب احساس لذت و آرامش دست به انتقامجویی می زنید؟ آیا به نظرتان این وضعیت قابل اصلاح، تغییر و بهبود است و راهکارهای پیشنهادی تان برای مقابله و کاهش چیست؟ با سنجش و ارزیابی مشکل و میزان نقش هر کدام تان در این امر، نه تنها می توانید علت اصلی را بشناسید بلکه میزان توان خود برای مواجهه با آن را نیز درمی یابید.

پیشنهاد می دهیم در گفت و گویی صمیمانه با همسر بیان مشکلات کنید و خواستار تغییر و اصلاح رفتار در خود و ایشان شوید(البته مدت زمانی را معین و ادامه این مسیر را نیز منوط به تحول کنید)، اگر نتیجه ای پایدار حاصل شد، احتمال تغییر هر چه بیشتر را انتظار داشته باشید در غیر این صورت باید ایشان را همان گونه که هست بپذیرید و میزان انطباق و سازگاری تان را بالا ببرید یا اینکه سریعتر به این آشنایی خاتمه دهید.

از سوی دیگر، با روان شناسی مجرب مشورت کنید تا از نظرگاه تخصصی ایشان نیز مشکل را مورد واکاوی قرار دهید با توجه به تستهای تشخیصی، اگر عدم بلوغ، حتمی بود در جهت درمان گام بردارید و از شرکت در کلاس های مهارت آموزی و شخصیتی که باعث رفع نواقص و ارتقای شخصیتی همسرتان می شود، بهره مند شوید.