با همسر ایراد گیرم چگونه رفتار کنم؟

خوشبختی در زندگی زناشویی یک امر دوطرفه است؛ یعنی اگر یکی از زن و شوهر احساس خوشبختی نکند، آن دیگری نیز نمی تواند خوشبخت باشد. نیمی از خوشبختی، ایجاد این احساس در همسرتان است. و قتی کسی دایم در حال شمردن نقاط ضعف شما باشد و از همه چیز شما ایراد بگیرد و وقتی شما همه تلاش تان را انجام دهید تا همه چیز درست و سر جای خود باشد اما باز هم با ایرادگیری مواجه شوید، انگیزه خود را برای زندگی از دست می دهید.پس به دنبال بهترین واکنش ها در برابر همسر ایراد گیرتان می گردیدکه ما شما رابااین واکنش هاآشنا می کنیم.

 هر رابطه ی زناشویی گاهی چالش برانگیز می شود. و همه ی ما گاهی از همسرمان شکایت و غرولندهایی می شنویم. اما اگر این ایراد گرفتن ها و بهانه جویی ها همیشگی شدند چطور؟

اگر این را درک کنید که بیشتر انتقادها و عیب جویی های همسرتان ارتباط مستقیمی با شما ندارد، خیلی بهتر و امیدوار کننده تر خواهد بود، البته وقتی ایراد گیری های همسرتان معمولا مستقمیما شما را هدف می گیرند، باور این موضوع سخت است. اما واقعیت این است که هر کسی که ایرادها و عیب های دیگران را پیدا می کند، پیش از آن از دست خودش و زندگی اش ناراضی و ناراحت است. ممکن است همسر شما والدینی منتقد داشته و یاد گرفته که به این صورت ارتباط برقرار کند، یا شاید خشمی نهفته را با خود حمل می کند یا از سالها پیش افسوس چیزی را در دل دارد.

اگر همسر شما آنقدر بالغ شده که بتواند در آینه به خود نگاه کند و دلایل واقعی و پنهان خشمش را تائید کند، زندگی مشترک شما خیلی بهتر تغییر خواهد کرد. اما اگر چنین نیست، شما باید قبول کنید که نارضایتی و بهانه جویی او اغلب ربطی به کارها و رفتارهای شما ندارد. اگر شما هم دوروبرش نبودید، احتمالا یک نفر دیگر هم همین حرف ها را می شنید.

 

معمول ترین واکنش نسبت به انتقاد و بهانه جویی بین همسران، جنگ و دعوا و جر و بحث است. جر و بحث کردن باعث می شود شرایط ناخوشایند ایراد گیری ها تداوم پیدا کند و وارد حاشیه های بیخود هم بشوید. به هر حال چنین واکنش هایی فقط باعث تشدید تنش و ادمه پیدا کردن آن بین شما و همسرتان خواهند شد. بهترین واکنش این است که هیچ واکنشی نشان ندهید! یعنی ظاهرا به همسرتان گوش بدهید اما همزمان خونسردی خود را حفظ کنید و نقد و ایراد جویی او را بررسی نکنید.
البته منظور این نیست که کاملا ساکت بمانید و احتمالا خشم همسرتان را برانگیخته کنید. مثلا او می گوید:تو خانه را خوب تمیز و مرتب نمی کنی. شما بگویید:ممکن است حق با تو باشد. او می گوید:تو باید یک اتومبیل جدید بخری. شما بگویید:روی این موضوع فکر می کنم. او می گوید:آرزو داشتم تو بیشتر شبیه پدرم/ مادرم بودی. شما بگویید:من مقایسه کردن را دوست ندارم.

البته کار سختی است که احساسات تند برانگیخته شده را نادیده بگیرید، مخصوصا اگر منفی هم باشند. اما واکنش نشان دادن و حرف زدن طبق آزاری که دیده اید، احتمالا فقط باعث می شود هر دوی شما درگیر لحظات دردناکی شوید و نتوانید کمکی به همدیگر بکنید.

در موضوع دفاع قرار گرفتن و شروع مبارزه های کلامی، چالش های جدیدی ایجاد می کند. اول ببینید نقدی که بر شما وارد شده اصلا درست است یا نه، با خودتان روراست باشید و شرایط را ارزیابی کنید. از خودتان بپرسید آیا ممکن است تعمدا کاری کرده باشید که همسرتان را آزرده کرده یا این احساس را به او داده که مورد بی احترامی شما قرار گرفته؟

اگر همه چیز را بررسی کردید و علتی برای رفتار بد همسرتان پیدا نکردید، باید از جانب خودتان کاری بکنید. همسر شما وظیفه دارد با شما با احترام و توجه رفتار کند. تعیین کردن حد و حدودهای فردی که سالم و درست هستند درست مانند ساختن حصاری محکم در اطراف خانه تان است که از داشته های با ارزش تان محافظت می کند. بخشی از مراقبت فردی این است که به هیچکس اجازه ندهید به اعتماد بنفس شما لطمه بزند و این درست همان جایی است که مسئله ی حد و حدودهای فردی مطرح می شود.

حد و حدود مشخص کردن به این معنی نیست که دیگران را از زندگی خود خارج کنید. بلکه فقط باید مشخص کنید اجازه ی چه رفتارهایی از دیگران را نسبت به خود می دهید تا آسیب نبینید. اگر نسبت به حصاری که دور خود کشیده اید وفادار و جدی باشید، هر دوی شما یاد می گیرید که راه سالم تری را برای زندگی برگزینید.

تعیین حد و حدود به طور شفاف کار سختی می تواند باشد اما با تمرین کردن می توانید آن را به خوبی یاد بگیرید.

جملات تان با «من» شروع شود تا تمرکز روی خود شما باقی بماند و اینگونه جلوه نکند که شما طرف مقابل را متهم می کنید.

 

خوشبین باشید، تعیین حد و حدود فردی ممکن است در ابتدا حس خوبی نداشته باشد اما چیز خوبی برای هر دوی شماست.

 

ممکن است همسرتان حرف های شما را درک کند یا اینکه با عصبانیت واکنش نشان بدهد. این وظیفه ی شما نیست که واکنش او را تعیین کنید، حساس باشید اما جدی و محکم بمانید.

 

مشاوره می تواند منبع بسیار خوبی از حمایت برای هر کسی باشد که شرایط سختی دارد. یک جفت چشم و گوش دیگر می تواند نگاه جدیدی به شما و همسرتان بدهد. حتی اگر همسرتان هم موافق مراجعه به مشاور نباشد، شما خودتان می توانید با گفتگو و مشورت با کسی که ازدواج و مسائل آن را درک می کند از راهکارهای او بهره ببرید. حتی اینکه فقط بدانید یک نفر دیگر هست که مشکل شما را درک می کند و متوجه چالش های شماست به شما شجاعت و دلگرمی می دهد.

پیامد رابطه با فرد سرزنشگر و ایرادگیر

افراد ایرادگیر نقاط قوت و رفتارهای مثبت اطرافیان خود و به ویژه همسرانشان را نمی بینند و یا در صورت مشاهده اهمیتی به آن ها نمی دهند، از این رو همسران آنان دچار کمبود محبت و در صورت تداوم این برخوردها و حرکات دچار مشکلات شخصیتی و رفتاری می شوند.

یکی از بارزترین پیامدهای زندگی با مردان ایرادگیر و ریزبین را می توان ایجاد وسواس خفیف و یا گاهی شدید در زنان برشمرد. آنان در توالی زمان احساس می کنند هر کاری که انجام می دهند، مهم و یا کم اهمیت اشتباه و نادرست است و همین حالاست که شوهران آنان سر برسند و به بدگویی و نشان دادن رفتاری زننده و غیرانسانی در مواجه با کار آنان بپردازند.

زنان و مردانی که در رابطه با همسران ایرادگیر و بهانه جو هستند، به مرور زمان اعتماد به نفس و روحیه انسانی خود را از دست می دهند و از جایی که همواره عصبانیت و خشم خود از همسرشان را بروز نمی دهند و یا کم تر ابراز می دارند، دچار افسردگی های مزمن شده و روابط آنان با گذشت سلامت خود را از دست داده و به سمت اضمحلال می رود.