ایرانگردی در پیست اسکی و غار آبی + عکس
پیست اسکی و دیگر جاذبه های ایران
آخر هفته کجا بریم؟ پیشنهاد سفر این هفته ایرانگردی تعطیلات زمستانی خود را با سفری به پیست اسکی شمشک، کویر مرنجاب و یا غار آبی دانیال به تجربه ای متفاوت بدل کنید.
زمستان را به سرما و سپیدی می شناسیم، فصلی که باید کنار آتش گرم خانه و خانواده به سر آید. اما حکایت علاقه مندان به سفر و گردشگران ماجراجو جور دیگری رقم می خورد، راه سفر را در پیش می گیرند و از زیبایی های طبیعت گرما و انرژی می گیرند.
تعطیلات آخر هفته فرصت مناسبی است تا دست از زندگی پراسترس و رنگ پریده شهری بشوییم و به دامان طبیعت بی نظیر و رنگارنگ کشورمان رهسپار شویم. در این مقاله با پیست اسکی شمشک برای سفر یک روزه و کویر مرنجاب و غار آبی دانیال برای سفرهای دو روزه آشنا می شویم.
آشنایی با جاذبه های گردشگری ایران
سفر یک روزه
صبح زمستانی یک روز تعطیل می تواند با تجربه ای متفاوت از هیجان و سر زندگی رقم بخورد، کافی است عزم سفر کنید و تا پیش از تاریکی شب، تجربه ای متفاوت برای خود رقم بزنید.
پیست اسکی شمشک
پیست اسکی شمشک در ۵۷ کیلومتری شمال شرقی تهران در روستای شمشک واقع است. این پیست برای اولین بار در سال ۱۳۳۷ مورد بهره برداری قرار گرفت و شامل ۲ تله سیژ، ۳ تله اسکی بشقابی و ۲ تله اسکی چکشی است. پیست اسکی شمشک بعد از پیست اسکی دیزین در شهریور ۱۳۷۵ با تغییرات در شیب، مسیر پیست آن از طرف فدراسیون جهانی عنوان بین المللی به خود گرفت.
امکانات رفاهی این پیست شامل ۲ هتل، ۴ ستوران است که در فصل زمستان پذیرای ورزشکاران و طبیعت دوستان است. ارتفاع بالاترین نقطه این پیست از سطح دریا ۳۰۵۰ متر و پایین ترین نقطه این پیست از سطح دریا ۲۵۵۰ است.
طول فصل اسکی در شمشک از اوایل آذر تا اواسط فروردین ماه متغیر است. شمشک در فصل تابستان محل بسیار خوبی برای تفریح و ورزش است. هوای مطلوب این منطقه همچنین نزدیکی آن به شهر بزرگ تهران باعث جلب توجه بسیاری از توریست های داخلی و خارجی شده است.
در زمستان پیست اسکی شمشک با وجود نورافکن های زردرنگ محیطی جذاب و دیدنی را فراهم آورده تا اسکی بازان بتوانند تا پاسی از شب نیز به اسکی کردن بپردازند. بنابراین آخر هفته زمستانی خود را در شمشک بگذارنید.
سفرهای دو روزه
در هر فاصله ای از هر کجای این مرز و بوم که روزگار می گذارنید، فرصت دو روزه تعطیلات آخر هفته تان را به خاطره های به یاد ماندنی بدل کنید. بار سفر را ببنید، دل به طبیعت بسپارید، معرفی مقصدش هم با ما.
غار آبی دانیال
غار آبی دانیال که سابقه کشف و شناسایی آن به زمان دوری نمی رسد به تازگی مورد توجه گردشگران واقع شده است. غار دانیال جزو غارهای رودخانه ای ایران محسوب می شود و فقط دارای یک شعبه یا دالان اصلی به طول تقریبی ۱۵۰۰ متر و عرض تقریبی یک و نیم متر است که با پیچ و خم های فراوان و گذر دالان های تنگ و باریک پر از آب و حوضچه ها و آبشارهای کوچک ادامه می یابد و در انتها به چند شعبه کوچک تر منتهی می شود.
غار دانیال دومین غار بزرگ رودخانه ای ایران بعد از غار قوری قلعه پاوه در کرمانشاه است. جالب است بدانید؛ دمای داخلی این غار در طول سال تقریباً یکسان است. جریان رودخانه از ابتدای ورود به غار تا بخش انتهایی وجود دارد که از به هم پیوستن چندین جوی و چشمه به وجود می آید. عمق این جریان در بخش های مختلف غار متغیر است، ولی به طور کلی از یک متر تجاوز نمی کند. البته چندین گذرگاه و بخش در این غار وجود دارد که در هنگام بارندگی عمق آنها بالا آمده و گذر از آنها تقریباً غیر ممکن می شود.
از تهران یا هر کجای دیگر این مرز و بوم که روزگار می گذارنید، خود را به سلمانشهر و روستای دانیال برسانید، برای رسیدن به روستای دانیال مسیر چندان سختی در پیش ندارید. در مسیر چالوس به تنکابن و از کنار پروژه عظیم هتل قو، بلواری بسیار زیبا از میان شهر جدید سلمانشهر گذشته و به روستای دانیال منتهی می شود، طول این مسیر حدود ۵ کیلومتر است.
پس از رسیدن به روستای دانیال، در انتهای روستا بعد از گذشتن از یک پل چوبی وارد یک مسیر خاکی و نسبتاً ناهموار به طول دو کیلومتر می شوید. انتهای روستا پیش از شیب، جاده فرعی دست چپ را داخل شده و تا آخرین ویلا مسیر را ادامه دهید. از ماشین پیاده شده و از رودخانه ای که در پایین دست مشاهده می گردد عبور کرده و از سمت چپ رودخانه مسیر رودخانه را تا دومین انشعاب ادامه دهید.
پس از رسیدن به دومین انشعاب مسیر سمت چپ را به سمت بالا تا زیر دیواره ای سفید رنگ پی بگیرید. دهانه غار رو به شمال غربی بوده و درست در زیر این دیواره قرار دارد. برای رسیدن به غار دانیال نیاز است تا حدود یک ساعت جنگل نوردی داشته باشید، جنگلی که زیبایی بی حد و حصر آن بخشی هیجان انگیز از برنامه سفرتان را رقم خواهم زد. برای رسیدن به غار آبی دانیال، علایم و راهنمای مصوری وجود ندارد، اگر اهل استفاده از جی پی اس و فناوری نیستید، از مهربانی محلی ها یاری بگیرید.
داخل غار از چند چشمه کوچک که از شعب مختلف آن سرچشمه می گیرد، تامین می شود. این چشمه کاملا زلال و از نظر املاح دارای درصد پایینی بوده که آن را قابل شرب می کند. دمای هوای داخل غار حدود ۲۳ درجه سانتی گراد و دمای آب چیزی در حدود ۱۷ درجه است. این دما در تمامی طول سال تقریبا ثابت است و همین ثابت بودن اجازه می دهد در تمامی فصول سال و این آخر هفته زمستانی، بازدید از غار امکان پذیر باشد.
کویر مرنجاب
وقتی صحبت از زیبایی های طبیعت به میان می آید، کم و بیش همه ی ما ناخودآگاه جنگل های سرسبز، رودخانه های خروشان و کوه های سر به فلک کشیده را به خاطر می آوریم، اما طبیعت جلوه های دیگری هم دارد. کویر یکی از این دیدنی ها است که به سهم خود از جذابیت و افسونی خیره کننده و آرامشی ژرف و عمیق بهره برده است. به این ها جادوی آسمان شب را هم اضافه کنید، جشن درخشش و سکوتی که ارزش یکبار امتحان را دارد.
این کویر از شمال به دریاچه نمک آران و بیدگل، از غرب به کویر مسئله و دریاچه های نمک حوض سلطان و حوض مره، از شرق به کویر بندریگ و پارک ملی کویر و از جنوب به شهرستان های آران و بیدگل و کاشان محدود می شود. ارتفاع متوسط کویر مرنجاب از سطح آب های آزاد حدود ۸۵۰ متر است.
قسمت عمده این کویر پوشیده از تپه های شنی و ریگزار است و از لحاظ پوشش گیاهی و جانوری، به دلیل وجود آب و غذای فراوان بسیار غنی است. کویر مرنجاب در کنار دریاچه نمک آمیزه ای از طبیعت و تاریخ است. نزدیک بودن این منطقه به تهران، امنیت آن در مقایسه با سایر قسمت های کویری نظیر کویر لوت، چهار فصل بودن و اعتدال نسبی دمای آن، تنوع جاذبه های گردشگری، تنوع گونه های جانوری و پوشش گیاهی آن به این منطقه حالت ویژه ای داده است.
از تهران ابتدا وارد اتوبان تهران- قم شده و در اتوبان امیرکبیر (قم-کاشان) مسیر کاشان را در پیش بگیرید. یک خروجی در سمت چپ شما قرار دارد که به سمت کاشان می رود. پس از رسیدن به کاشان به سمت آران و بیدگل حرکت کنید.
در آران و بیدگل به امامزاده محمد هلال بروید و از خیابان عباس آباد وارد بلوار ارتش بشوید. از ابتدای بلوار ارتش تا کاروانسرای مرنجاب حدود ۴۵ کیلومتر راه پیش رو دارید. از کاروانسرا تا رمل های شنی ۸ کیلومتر دیگر را نیز باید طی کنید.
