بیمه عمر بهتر است یا سود بانکی؟

سئوالات متداول بیمه عمر و سرمایه گذاری

با توجه به به شرایط اقتصادی کشور همواره جای سوال است که آیا باید بیمه عمر خریداری کرد یا مبلغی را برای دریافت سود در بانک سپرده کرد.

همواره یکی از دغدغه های افراد بیمه و بازنشستگی است که افراد نسبت به این موارد اطلاع بسیار کمی دارند و سوال بزرگ ذهن افراد آن است که آیا ظولی برای آینده در بانک سپرده و سود آن را دریافت کرد یا بیمه عمر خرید و بعد از چند سال ماهیانه مبلغی را به عنوان حق بازنشستگی و بیمه حوادث و عمر دریافت کرد.

بیمه عمر نوعی توافق است که افراد را با پرداخت هزینه ای ماهیانه/سالیانه تحت پوشش انواع موارد بیمه ای و سلامت قرار می دهد. هدف اصلی این بیمه که بر اساس مدل شناخته شده طراحی Flexible Universal Life و مدیریت پیشرفته ریسک شکل گرفته، ایجاد اطمینان و آرامش در بازه های زمانی مختلف زندگی است. خدمات پوششی این بیمه از پنج بخش پوشش عمر، فوت حادثی، امراض خاص، از کارافتادگی، پوشش معافیت و درآمد از کارافتادگی تشکیل شده است. با این وجود پیشینه بیمه عمر نشان می دهد که تقاضای پوشش کامل، همواره و به میزان قابل توجهی با دیگر گزینه های پوششی فاصله دارد. زیرا این پوشش به صرفه تر و پاسخگوی مناسب تری برای نگرانی افراد جامعه از آینده بوده است. اما به طور کلی سرمایه فوت، هسته مرکزی تمامی بخش های تشکیل دهنده آن است.

 

در این میان، پوشش فوت حادثی با تعهد ۱۰۰ برابری پرداخت بالاترین میزان تعهد شرکت های بیمه را به خود اختصاص می دهد و با پوشش معافیت می توان درصورت بروز مشکلات مالی از پرداخت حق بیمه خود تا بازه ای حداکثر ده ساله معاف شد.

 

براساس آمار ، پس از گذشت سه دهه از ورود بیمه عمر به ایران، آنچه جای تامل دارد، استقبال کم عموم مردم از این نوع بیمه است. نکته ای که می توان علت آن را در تفکر عموم مردم دانست. در باور مردم بیمه عمر صرفا به عنوان منبع سرمایه گذاری و سوددهی شناخته می شود. به طور مثال مقایسه سوددهی بانک ها و بیمه همواره جزء سوالات رایج آن ها بوده است؛ آنچه نشان دهنده نگاه کوتاه مدت و صرفا سرمایه گذاری به خدمتی است که نام بیمه را یدک می کشد. در صورتی که تمرکز بیمه عمر در درجه اول پوشش افراد در برابر حوادث آینده و در درجه بعد سوددهی است.

توجه به کهنسالی و مشکلات آن دوران، موضوعی بسیار جدی در سراسر دنیا اما فراموش شده در داخل کشور است. بازه ای که همه ما حدودا یک سوم عمرمان را در آن سپری می کنیم و همواره دغدغه معیشتی، جزئی از آن بوده است. بر اساس همین واقعیت، بیمه گران با اتخاذ روش هایی افراد را به سرمایه گذاری بلندمدت تشویق کرده اند. در طول سالیان ابتدایی (حدود ۳ سال) شرکت های بیمه با سرمایه گذاری وجه بیمه گذاران آن را به حد سوددهی می رسانند تا پس از آن به تدریج سرمایه گذاری نقش قابل توجهی در این نوع خدمت ایفا کند؛ به همین دلیل حداقل زمان سرمایه گذاری در انواع این بیمه ۵ سال تعیین شده است.

 

بنابراین میزان اندوخته افراد به صورت تصاعدی افزایش می یابد تا در درازمدت به سوددهی قابل ملاحظه ای برسد. این سود که بر پایه سن، میزان پرداختی و نوع بیمه انتخابی محاسبه می شود، به صورت جداولی توسط بیمه گران پس از مراجعه در اختیار افراد قرار خواهد گرفت. در پایان مدت توافق و بر طبق همین جداول، بیمه گذاران و یا ذی نفعان می توانند از انباشته خود به صورت یکجا و یا مستمری استفاده کنند.

 

در ایران میزان محاسبه سود شرکت های مختلف بیمه با هم متفاوت است. پرداخت سود قطعی ماهیانه به صورت روزشمار و یا سوددهی بر اساس محاسبه میزان سود سالیانه از جمله روش های مختلف پرداختی این شرکت ها است؛ به طوری که در روش دوم بیمه گران علاوه بر پرداخت سود قطعی روزشمار، پس از برگزاری جلسات سالیانه با بیمه مرکزی و مشخص شدن سود سال جاری اقدام به پرداخت باقیمانده سود بیمه گذاران خود می کنند.

 

مسلم است که همیشه می توان با آینده نگری در دوران جوانی و با هر درآمدی هر چند اندک به فکر اندوخته برای آینده و ایجاد یک عمر مطمئن بود. بدون شک با فراگیرشدن بیمه عمر در سراسر دنیا، در صورت رعایت مقررات و کسب اطلاع از مفهوم این بیمه در ایران نیز می توان از آینده مطمئن تری بهره برد. پس آنچه واضح است “سرمایه گذاری تضمین شده برای تامین نیازهای اقتصادی و درمانی افراد جامعه برای آینده” هدف اصلی بیمه گذاران در کشورمان است.