موسیقی های خاطره انگیز دهه ۶۰ تلویزیون
موسیقی های خاطره انگیز آثار دهه شصت
دهه شصت عصر طلایی سینما و تلویزیون کودک و نوجوان بود. سال هایی که سالن های سینما پر از کودک و نوجوان می شد و والدین هم بدون دغدغه در کنار فرزندانشان به تماشای فیلم ها می نشستند. البته که آن سال ها سرگرمی دیگری هم نبود، نه بازی ها تا این حد گسترش یافته بودند و نه خبری از سی دی های روز دنیا و اینترنت و حتی کامپیوتر بود. در واقع سینما و تلویزیون در کنار بازی های کوچه و خیابان و البته تعداد محدودی از کنسول های بازی، اصلی ترین سرگرمی کودکانِ آن روزها محسوب می شد.
آن سال ها، موسیقی های برنامه های کودک در کنار آثار تصویری این ژانر، اتفاق ویژه ای بود که تبدیل به خاطره شنیداری مشترک یک نسل شد. از برنامه های عروسکی مثل «خونه مادر بزرگه» و «مدرسه موش ها» تا «دزد عروسک ها»، «گلنار»، «زیر گنبد کبود»، «قصه های مجید»، «علی کوچولو» و حتی برنامه های رادیویی مثل «شب بخیر کوچولو». برنامه هایی که اگر تصاویر آن هم به وضوح در ذهنمان نمانده باشد اما حتماً ملودی و ترانه های آن را به خاطر می آوریم.
در این گزارش مروری داشتیم بر قطعات ساخته شده برای کودکان که البته تعدادشان بیش از این ها است و ما سعی کردیم به معرفی خالقان بعضی از خاطره انگیزترینشان بپردازیم. موزیسین هایی که شاید بعضی ها چهره هایشان را زیاد ندیده باشند اما حتماً آثارشان را شنیده اند.
موسیقی های برنامه های کودک خاطره انگیز:
«مدرسه موش ها»، «گلنار»، «دزد عروسک ها» و «کلاه قرمزی» – محمدرضا علیقلی
محمدرضا علیقلی یکی از آهنگسازان با سابقه فیلم و سریال است که فعالیت حرفه ای خود را از سال ۱۳۶۱ آغاز کرد. او تا امروز آهنگسازی ده ها فیلم و سریال را انجام داده که بسیاری از آنها در زمره تولیدات پرمخاطب پرده نقره ای و رسانه ملی بوده اند. اما یکی از بخش های مهم در آهنگسازی محمدرضا علیقلی، آثار حوزه کودکان است. جالب است که تقریباً تمام ساخته های این آهنگساز در بخش کودک ماندگار شده اند و با وجود گذشت سال ها، همچنان در ذهن مخاطبان باقی مانده است.
یادآوری خاطرات گذشته
اولین فعالیت جدی علیقلی در زمینه موسیقی کودکان مربوط به سریال «مدرسه موش ها» است. مدرسه موش ها بخشی از یک جُنگ بود، یک جُنگ ده، یازده قسمتی که سال ۶۰ پخش می شد و قرار بود بچه ها را برای مدرسه رفتن تشویق کند. این برنامه عروسکی را مرضیه برومند کارگردانی و از عروسک گردانان و صداپیشگانی نظیر ایرج طهماسب، حمید جبلی و فاطمه معتمد آریا استفاده کرد. اما این مجموعه به چنان محبوبیتی رسید که شبکه ۱ ساخت آن را به مرضیه برومند سفارش داد و در بخش ها و قسمت های مختلفی تا سال ۶۳ ادامه پیدا کرد.
موسیقی آن نیز به همان اندازه محبوب شد. اشعاری که تا مدت ها نقل دهان کودکان و حتی پدر و مادرهایشان بود و یا «می رم مدرسه. جیبام پره، فندق و پسته» را می خواندند که شعرش را صوفیا محمودی سروده بود و محمدرضا علیقلی آن را تنظیم کرده بود یا «ک مثل کپل…» که برای تیتراژ سریال «مدرسه موش ها» استفاده شده بود و شاعرش یک روحانی با نام سیدابوالقاسم حسینی ژرفا بود.
شهرت و محبوبیت موش های دوست داشتنی تا حدی ادامه پیدا کرد که فیلم سینمایی «شهر موش ها» در سال ۱۳۶۴ به کارگردانی «محمدعلی طالبی» ساخته شد و این بار هم محمدرضا علیقلی سازنده موسیقی و آوازهای کودکانه این پروژه بود. موسیقی یکی از اِلِمان های اصلی این فیلم سینمایی بود و علیقلی به خوبی توانست حس هایی نظیر عاطفه، هیجان، شادی و حتی ترس از کاراکتر «اسمشو نبر» را در این کار منتقل کند.
تجربه بعدی علیقلی در حوزه کودک مربوط به فیلم سینمایی «گلنار» بود. اثری به کارگردانی کامبوزیا پرتوی که چندسال پس از «شهر موش ها» ساخته شده بود و توانست بار دیگر کودکان را همراه با والدین شان راهی سینماها کند و در سال ۶۷ تبدیل به پرفروش ترین فیلم سال شود. علیقلی در عین استفاده از ظرافت های موسیقی کودکانه در این پروژه، تلاش کرده بود تا از چاشنی موسیقی محلی هم استفاده کند. «گلنار مثل گلی بود که گفتن پرپرگشته /شکر خدا دوباره به ده ما برگشته» بخشی از ترانه اصلی فیلم گلنار بود.
محمدرضا علیقلی پس از چند فیلم و سریال در سال ۱۳۶۸ به پروژه سینمایی «دزد عروسک ها» به کارگردانی محمدرضا هنرمند ملحق شد. فیلمی با ترانه معروف «آهای آهای ننه، من گشنمه» که شاید بتوان آن را یکی از ماندگارترین فیلم های سینمای کودک ایران دانست. این فیلم پس از اکران در سال ۶۹ توانست فروشی ۲۴ میلیون تومانی را در اکران سینماها به دست بیاورد و عنوان پرفروش ترین فیلم سال را از آن خود کند. علیقلی در این پروژه هم چند قطعه با کلام و چند قطعه بی کلام داشت. اما جالب ترین قطعه با کلام آن همان «آهای آهای ننه من گشنمه» بود که توسط اکبر عبدی به شکل جالبی اجرا می شد!
پس از یک وقفه پنج ساله، محمدرضا علیقلی دوباره به دنیای کودکان بازگشت و به نوعی می توان گفت در این دنیا ماندگار شد. یکی از مولفه های اصلی محبوبیت عروسک «کلاه قرمزی» در میان مردم ایران، قطعاتی است که برای آن ساخته شد. کارهایی که بیشتر مخاطبان از زمان فیلم سینمایی «کلاه قرمزی و پسرخاله» به یاد دارند و بیراه نیست اگر بگوییم که برخی از آنها هیت هستند. چون همین الان اگر به خیابان بروید و آهنگی نظیر «آقای راننده یالا بزن تو دنده» یا «سلام الاغ عزیز حالت چطوره» را پخش کنید بعید است کسی نشنیده باشد!
فیلم کلاه قرمزی و پسرخاله در سال ۱۳۷۳ پخش شد که یکی از پرفروش ترین های دوره خودش بود و تا سال ها قطعاتش به بهانه های مختلف در میان مردم زمزمه می شد. همکاری بعدی علیقلی با زوج هنری موفق ایرج طهماسب و حمید جبلی در فیلم سینمایی «کلاه قرمزی و سروناز» در سال ۱۳۸۱ بود. از این اثر هم با وجود چند کار با کلام و بی کلامش، یک قطعه با مطلع «سرتو بالا کن سروناز/کوچه رو نگاه کن سروناز» در ذهن ها باقی مانده است. از سال ۱۳۸۹ پخش مجموعه های نوروزی کلاه قرمزی آغاز شد که تا امروز در تمامی فصل های این مجموعه محمدرضا علیقلی آهنگساز بوده و تیتراژ اول این مجموعه با مطلع «به به دوباره آمد فصل بهاری» در سطح وسیعی شنیده شده است.
خصوصاً که آهنگسازی این مجموعه دستخوش تغییر گسترده ای نمی شود و هر سال با یک تم ثابت روی آنتن می رود. البته در این بین علیقلی با جبلی و طهماسب در فیلم سینمایی «کلاه قرمزی و بچه ننه» هم همکاری کرد که این فیلم در بخش های مختلف از جمله بخش موسیقی نتوانست نظر مثبت منتقدان و مخاطبان را جلب کند. شاید جالب باشد بدانید که تمامی اشعار کلاه قرمزی از ابتدا تا الان سروده ایرج طهماسب است و در برخی موارد حمید جبلی هم با او هم فکری داشته است. در تمامی قطعات هم حمید جبلی که صداپیشه کلاه قرمزی است، کارها را اجرا کرده است.
«بچه های کوه آلپ» – مجید انتظامی
«بچه های کوه آلپ» عنوان یک انیمیشن ۴۸ قسمتی بود که پخش آن از ژانویه ۱۹۸۳ در تلویزیون ژاپن آغاز شد و چندی بعد هم به تلویزیون ایران هم راه پیدا کرد. بچه های کوه آلپ از همان روز اول با موسیقی ای پخش شد که رنگ و بوی ساخته های چشم بادامی ها را نداشت و تا همین چند سال پیش هم کسی نمی دانست آهنگ تیتراژ آن سریال اصلاً ژاپنی نیست! آهنگساز اصلی تیتراژ مجموعه بچه های کوه آلپ «هیروس ریوهه» بود اما به دلیل استفاده از صدای زن، این قطعه موسیقی در تیتراژ از تلویزیون ایران پخش نشد.
یادآوری خاطرات گذشته
مسئولین وقت سازمان صدا و سیما آن زمان برای حل این مشکل خلاقیت جالب و عجیبی به خرج دادند و بخشی از موسیقی زال و سیمرغ ساخته «مجید انتظامی» را بدون اطلاع خود او و اعلام رسمی، جایگزین کردند. این اتفاق تا همین چند سال پیش هم مغفول مانده بود اما به لطف شبکه های اجتماعی، برای مخاطبان موسیقی روشنگری شد.n
«خونه مادربزرگه»، «قصه های تا به تا» و «زیر گنبد کبود» – بهرام دهقانیار
بهرام دهقانیار خالق بخشی از نوستالژی های دهه شصت است و با اینکه سن و سال زیادی ندارد، بخش زیادی از خاطرات خوش کودکی ما را در گوشه ای از ذهنمان برای همیشه حک کرده است. موسیقی «خونه مادربزرگه»، «قصه های تابه تا»، «زیر گنبد کبود» که هنوز هم بعد از سه دهه شنیدنشان لذت بخش است.
عمده موسیقی های کودک این هنرمند در همکاری با مرضیه برومند شکل گرفته که «خونه مادر بزرگه» اولین اثر او محسوب می شود. درباره نحوه ورودش به این ژانر گفته:«در دوران سربازی پیانو تدریس می کردم و مریم سعادت شاگردم بود؛ یک بار به من گفت که اثری برای کودکان در دست ساخت است و آیا شما این توان را در خودتان می بینید که برایش موسیقی بنویسید؟ اتفاقا من هم آن زمان در همسایگی با بابک بیات زندگی می کردم و گاهی در موسیقی فیلم هایش پیانو می زدم. با او مشورت کردم و گفتم تا به حال فعالیت حرفه ای در این ژانر نداشتم و نمی دانم کار را بپذیرم یا نه؟
او به من قوت قلب داد که می توانم این کار را انجام دهم و حتی گفت اگر سوالی داشته باشم، کمکم می کند. دلیل تردیدم این بود که تجربه های پیشینم در این زمینه خیلی عمیق نبودند. بدین ترتیب با مرضیه برومند برای «خونه مادربزرگه» آشنا شدم و شعرها را دریافت کردم.»
یادآوری خاطرات گذشته
«زیر گنبد کبود» یا همان «آقای حکایتی»، برنامه دیگری بود که آن سال ها طرفداران زیادی پیدا کرده بود و شاید خیلی ها ندانند که خواننده آن حمید غلامعلی بوده است. او درباره حضورش در این برنامه به موسیقی ما گفته بود:«سال ۶۵ یا ۶۶ از طریق آشنایی با آهنگسازان مختلف برای اجرای آهنگ تیتراژ «آقای حکایتی» معرفی شدم. فکر می کنم این اولین باری بود که من به عنوان سولیست یک کار را می خواندم و پخش می شد. وقتی دیدم اولین کار من به این شکل و در مدت طولانی پخش شد، برایم شیرین بود. بچه ها و نوجوانان آن نسل، هنوز این کار را در خاطر دارند و بعضی ها فکر می کردند این کار را «بهرام شاه محمدلو» (ایفاگر نقش آقای حکایتی) خوانده است.»
اما در بین این آثار، مجموعه «قصه های تا به تا» برایش لذت بخش تر بوده چراکه متقد است خیلی به فضای زندگی اش نزدیک بود و به خاطر غیرزمینی بودنش با آن راحت بوده است.
«باز مدرسم دیر شد…» – محمد شمس
«ای وای، باز مدرسم دیر شد»، جمله آشنایی که خیلی از بچه مدرسه ای های دهه شصت با آن همذات پنداری می کردند؛ در واقع جمله کلیدی سریال «باز مدرسم دیر شد…» با بازی ماندگار اکبر عبدی که در تیتراژ سریال هم از آن استفاده شده بود.
سریالی به کارگردانی حسین افصحی است که در سال ۱۳۶۲ ساخته شد و موسیقی آن کار محمد شمس بود. موسیقی دستگاهی ایرانی که از بخش های فرح بخش و محرک این نوع موسیقی برای آن استفاده شده بود و می توان آن را به عنوان نمونه ای برای کسانی برشمرد که معتقدند در موسیقی ایرانی غمی نهفته که قابل استفاده برای موسیقی کودک و نوجوان نیست.
یادآوری خاطرات گذشته
محمد شمس، آهنگساز، تنظیم کننده و رهبر ارکستر که موسیقی را با ساز تمبک آغاز کرد و از آموزش های استادانی مانند حسین دهلوی، مرتضی حنانه، مصطفی کمال پورتراب، علی رهبری، کامبیز روشن روان، فرهاد فخرالدینی، اسماعیل تهرانی، جواد معروفی، افلیا پرتو، حسن ناهید و بسیاری دیگر از هنرمندان موسیقی ایرانی بهره برد. آثار محمد شمس، در فرم ها و سبک های بسیار متنوعی خلق شده که شامل قطعاتی برای ارکستر بزرگ، موسیقی الکترونیک، ارکستر ایرانی، ارکستر تلفیقی و انواع ترانه، تصنیف و سرود است.
«شب بخیر کوچولو» – محمود منتظم صدیقی
لالایی نخستین پیمان آهنگین و شاعرانه ای است که میان مادر و کودک بسته می شود و تأثیر جادویی آن هم، خواب ژرف و آرام کودکان است. شاید بتوان «گنجشک لالا» را از مشهورترین ترانه های شناخته شده بعد از انقلاب دانست که اواخر دهه ۶۰، شب ها در برنامه «شب بخیر کوچولو» از رادیو پخش می شد و بخش قابل توجهی از محبوبیت این برنامه مدیون همین ترانه دلنشین بود.
شعر لالایی، سروده مصطفی رحماندوست است که پس از واقعه رودبار سال ۱۳۶۹، شاهد کودکی زنده زیر آوار بود و در حالی که با خود آواز زیبای لالایی می خواند. رحماندوست آن چنان تحت تأثیر این صحنه قرار می گیرد که شعر زیبای لالایی را برای تمام کودکان ایران زمین می سراید.
یادآوری خاطرات گذشته
خواننده این ترانه یعنی «پرشات پیروزکار»، زمانی که فقط هشت سال داشت آن را در استودیو رادیو خواند. او درباره آن خواندن این ترانه گفته:«هشت ساله بودم که دایی ام (محمود منتظم صدیقی) از من خواست ترانه ای را که برای برنامه ای کودکانه تنظیم کرده بود، بخوانم. بعد از بارها مرور و تمرین، انگار که رضایت دایی جلب شده بود و ظهر یک روز پاییزی همراه دایی و پدرم وارد استودیوی ساختمان شیشه ای محل قدیمی ضبط برنامه های رادیو شدم. بعد از دوبار تمرین کردن در حالی که استرس فراوانی داشتم و کاملاً با محیط غریبه بودم، دلم را به دریا زدم و شعر را خواندم. هرچند که در حین خواندن چند بار اشتباه کردم ولی سعی کردم با نشاطی مضاعف آن را ادامه دهم و این شد ماحصل شعر لالایی، سروده مصطفی رحماندوست.»
«ماجراهای علی کوچولو» – بابک بیات
رضا کوچولو که بعداً نامش به علی کوچولو تغییر کرد، در دوران بمب باران های تهران ساخته شد. داستان زندگی پسرک خردسالی که پدرش به جبهه رفته بود و با مادرش در یک خانه کوچک با حیاط نقلی زندگی می کرد. فارغ از فضای سریال که به شیوه «فتوانیمیشن» ساخته شده بود، موسیقی اش حال و هوای دیگری داشت. تیتراژی که م.آزاد (محمود مشرف آزاد تهرانی) شعرش را سرود و زنده یاد بابک بیات موسیقی اش را ساخت و تبدیل به یک لالایی برای خوابیدن کودکان شد و علی کوچولو این مرد کوچک، تبدیل به یک اثر ماندگار.
یادآوری خاطرات گذشته
«خواهران غریب» – ناصر چشم آذر
یکی از ویژگی های فیلم «خواهران غریب» ترانه هایش بود؛ آن هم با صدای خسرو شکیبایی و البته موسیقی ناصر چشم آذر که ثبت و ماندگار شد. کیومرث پوراحمد در این فیلم از آوازهای جذابی بهره برد و توانست توأمان مخاطب کودک و نوجوان و بزرگسال را جذب کند. «خواهران غریب» اوایل دهه ۷۰ تولید شد؛ سال هایی که خیلی خبری از فیلم موزیکال نبود و مخاطب را به یک باره با فیلمی روبه رو کرد که از همان ابتدا با موسیقی گره می خورد. تیتراژ ابتدایی فیلم به پیشنهاد کیومرث پوراحمد که می خواست با شعری از نظامی گنجوی باشد، با شعر «ای نام تو بهترین سرآغاز» آغاز می شود و سکانس آغازین فیلم هم سرودخوانی بچه ها در آمفی تئاتر را نشان می دهد.
«جان مریم» قطعه دیگری است که با ملودی قطعه «جان مریم» و ترانه ای از کیومرث پوراحمد اجرا می شود. علاوه بر این ترانه هایی از کتاب فارسی دبستان همچون «صد دانه یاقوت» و «باز باران» نیز در آن اجرا شدند. «مادر من» با صدای زنده یاد خسرو شکیبایی قطعه دیگری بود که توانست نظر بسیاری را به خود جلب کند. ترانه ای که ناصر چشم آذر درباره آن گفته:«ترانه «مادر من» را خسرو شکیبایی و کیومرث پوراحمد مشترکاً سرودند. ظاهرا اشتیاق و علاقه زنده یاد شکیبایی به مادرش سبب شده بود که پیشنهاد اجرای این قطعه را به پوراحمد دهد.»
یادآوری خاطرات گذشته
چشم آذر درباره چگونگی ضبط ترانه ها با صدای خسرو شکیبایی گفته:«به خاطر دارم که کیومرث پوراحمد در ابتدا بازی در نقش پدر دوقلوها و آهنگساز را به خود من پیشنهاد داد که البته شخصاً برای قبول آن تردید داشتم و در نهایت نیز با صحبت هایی که میان کارگردان و تهیه کننده انجام شد، خسرو شکیبایی برای ایفای آن نقش انتخاب شد. شکیبایی زمینه صدا و گرایش یادگیری موسیقی را داشت که این اتفاق برای همکاری اهمیت بسیاری دارد. پیش از ضبط قطعات، جلساتی را به تمرین اختصاص دادیم و فیگورها و پوزیشن های آهنگسازی را با او کار کردیم. در نهایت این تمرین ها به خوبی جواب داد و دو قطعه «مادر من» و «صد دانه یاقوت» به گونه ای دلنشین با صدای زنده یاد شکیبایی اجرا شد. البته در بخش هایی که دوربین صرفاً دست های آهنگساز را برای نواختن کیبورد نشان می دهد، در واقع دست های یکی از هنرجویان من است.»
موسیقی فیلم «خواهران غریب» در چهاردهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۴) کاندید سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن و همچنین بهترین موسیقی فیلم جشنواره فیلم مالزی شد.
«رنگین کمون» – ثمین باغچه بان
«رنگین کمون» یکی از آثار مهم ثمین باغچه بان است که هر چند برای کودکان ساخته شده اما مطابق با بسیاری از آثار کودک در آن سال ها، بزرگترها را نیز به خود جذب می کند. این اثر که به لحاظ ارکستراسیون اثری قابل تأمل است، بهار ۵۷ توسط موسسه فرهنگی هنری ماهور منتشر شد که با گروه همسرایان میترا و تعدادی از نوازندگان ارکستر سمفونیک رادیو وین، به رهبری توماس کریستین داوید و صدای منصوره (بهجت) قصری و اِولین باغچه بان اجرا شد. این آلبوم که حالا دیگر نزدیک به چهل سال از انتشارش می گذرد، شامل ده قطعه به نام های «نوروز تو راهه»، «روز برف بازیه»، «گنجشک و برف و بارون»، «ترن قشنگ من»، «جای آهو»، «گربه ای که مادره»، «کرنگ بلا»، «عروسک جون»، «پنج تا نقاشی» و «باغ ما پرچین داره» است که در برخی از آنها حالت سرخوشی کودکانه موج می زند و گاهی هم احساسات و حسرت های کودکی آهنگساز را به تصویر می کشد.
یادآوری خاطرات گذشته
ترانه های این آلبوم همراه با نقاشی های پرویز کلانتری برای آنها و نت ملودی قطعات آن، در کتابی به همین نام منتشر شد.
«قصه های مجید» – ناصر چشم آذر
«قصه های مجید» عنوان مجموعه ای تلویزیونی بر پایه کتابی با همین نام از هوشنگ مرادی کرمانی است. قصه های مجید به زبان صمیمی و دوست داشتنی نگارش شده و روایتگر لحظاتی از زندگی نوجوانی به نام مجید است. بعدها مجموعه تلویزیونی از روی آن ساخته شد که در دهه هفتاد خورشیدی در برنامه کودک و نوجوان از صدا و سیمای ایران پخش شد.
یادآوری خاطرات گذشته
موسیقی این مجموعه از ساخته های ناصر چشم آذر است که مطابق با اکثر ساخته های این آهنگساز، به صورت ارکسترال نوشته شده و تم ثابتی را در داستان دنبال می کند. ناصر چشم آذر مهرماه سال ۹۴، برای اولین بار بعد از انقلاب در تالار وحدت روی صحنه رفت و قطعات نوستالژیک و برخی موسیقی فیلم هایش را اجرا کرد که موسیقی فیلم «قصه های مجید» هم در رپرتوار آن جای داشت.
«گربه آوازه خوان» – فریبرز لاچینی
فریبرز لاچینی با وجود سابقه طولانی فعالیت در زمینه موسیقی فیلم و سریال و همچنین همکاری با خواننده های دیگر، در زمینه موسیقی کودک هم آثار گوناگونی را تولید کرده است. یکی از خاطره انگیزترین آنها موسیقی فیلم سینمایی «گربه آوازه خوان» به کارگردانی کامبوزیا پرتوی است. فیلمی که در سال ۶۹ اکران شد و در حقیقت یک ملودرام کودکانه بود. در آن فیلم، گربه های عروسکی که همراه خواهر و برادر نقش اول فیلم بازی می کردند، چند قطعه را با موسیقی می خواندند. اما معروف ترین آنها با مطلع «گربه آوازه خوان منم» آغاز می شد و سردسته گربه های آن فیلم که این آهنگ را می خواند یک ساز زنبورک در دست داشت و می نواخت.
فریبرز لاچینی همزمان با روز کودک سال ۹۰ درباره موسیقی فیلم گربه آوازه خوان در گفتگویی اعلام کرده بود:«در مورد موسیقی فیلم ها فقط می توانم اشاره کنم که کودک چیزی را به عنوان فیلم می بیند که در لابلای آن تعدادی «شو» تعبیه شده تا کودک حوصله اش سر نرود. مثلاً در فیلم «گربه آوازه خوان»، کودک با عروسک ها ارتباط برقرار می کند اما در برخورد با مضمون فیلم دچار مشکل می شود و آنچه او را جذب می کند، موسیقی و ترانه هایی است که عروسک ها می خوانند.
یادآوری خاطرات گذشته
در زمینه موسیقی کودک موسیقی ملودیک اهمیت زیادی دارد، یک موسیقی سنگین، کودک را دچار ابهام می کند. هرچند ممکن است به انتقال تصاویر کمک کند. همچنین استفاده از ملودی ها و ترانه های ساده در جهت حرکت فیلم و استفاده از ارکستراسیون های کوچک و ساده اهمیت ویژه ای در فیلم های کودکان دارد.»
فعالیت این نوازنده و آهنگساز سرشناس در عرصه کودکان به همین فیلم ختم نمی شود. او چهار آلبوم به نام های «کارناوال حیوانات»، «آواز فصل ها و رنگ ها»، «کودکانه» و «بزبز قندی» را هم در کارنامه دارد که شامل مجموعه قطعات باکلام و بی کلام برای کودکان است.
«چرا و چیه» – بنیامین بهادری، بهنام صفوی و علی راست گفتار
در تابستان سال ۱۳۸۱ پخش برنامه کودک جدیدی از تلویزیون آغاز شد که در آن مقطع توانست پرمخاطب باشد. برنامه ای به نام «رنگین کمان» که شخصیت اصلی آن یک عروسک به نام «چرا» با صداپیشگی «آزاده مویدی فرد» بود. این عروسک از همان روزهای اول به دلیل کاراکتر و طراحی ظاهری اش توانست نظر حتی بزرگترها را هم به خود جلب کند. در ادامه، پخش قطعاتی با صدای عروسک چرا در برنامه «رنگین کمان» آغاز شد که این کارها اِلمان های دقیق موسیقی کودکان را داشت.
قطعاتی که در فصل اول برنامه رنگین کمان پخش می شد، ساخته علی راست گفتار بود. اما در فصل های بعدی کار آهنگسازی قطعات برنامه رنگین کمان برای عروسکِ چرا توسط «بنیامین بهادری» و «بهنام صفوی» انجام می شد. بعداً هم عروسک «چیه» به عنوان خواهر چرا به آن پروژه اضافه شد که آن شخصیت هم قطعاتی را اجرا می کرد. هیت ترین قطعه در میان مجموعه آهنگ های عروسک چرا، «آهویی دارم خوشگله» بود که آهنگ آن به بنیامین تعلق داشت.
یادآوری خاطرات گذشته
آثار عروسک چرا در قالب پنج آلبوم موسیقی کودک از سوی شرکت «پویا موزیک» به بازار عرضه شد که در اغلب آنها بهنام صفوی نقش تنظیم کننده را داشت. بهنام صفوی حدود ده سال پس از پخش برنامه رنگین کمان در گفتگویی اعلام کرده بود:«من و بنیامین سال ۷۹ با هم کار می کردیم که آن زمان هنوز بنیامین آلبومی بیرون نداده بود. ما آن زمان برای عروسک چیه و چرا که از شبکه تهران پخش می شد، ملودی های کودکانه می ساختیم. به نظر من موسیقی کودکانه خوب برای بچه ها می تواند خوراکی باشد برای اینکه گوششان را آماده کند و بزرگتر که شدند موسیقی خوب بشنوند.
من خودم هم کار کودک را خیلی دوست دارم و همیشه هم کار کودک کرده ام. مثلا «عروسک چشم عسلی» را من کار کردم، «رنگین کمان ۳و ۴» با من بود. ملودی آهنگ «آهویی دارم خوشگله» برای بنیامین بود و به نظرم او یکی از ملودی سازهای خوب کشورمان است. فکر نکنید ملودی هایی که برای موسیقی پاپ ساخته می شود ربطی به موسیقی کودک ندارد، اتفاقاً ربط زیادی هم دارد و اصولاً بسیاری از ملودی هایی موفق است که ریشه کودکانه هم داشته باشد.» بعداً هم با صدای عروسک چرا آلبومی به نام «زیباترین رنگین کمان» منتشر شد که در آن آلبوم هم بهنام صفوی تنظیم کننده قطعات بود.
