اشعار عرفانی و زیبای عید قربان

اشعار زیبای کوتاه و بلند عید قربان از شاعران معروف

عید قربان مصادف با دهم ذی الحجه و یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان است. در این روز ابراهیم ( ع ) در امتحان بزرگ الهی پیروز و سربلند شد و از اسماعیل جان گذشت تا خداوند فرزندش را بر او بخشید. به مناسبت فرا رسیدن عید قربان و ضمن تبریک این عید بزرگ به همه مسلمین جهان مجموعه ای زیبا از اشعار عید قربان را برای شما عزیزان نمناکی آماده کرده ایم.

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

عید قربان زنده دارد یاد قربان گشتگان را

پاسداران و اسیران و به خون آغشتگان را

خیز و در این عیدقربان سوی قربانگاه رو کن

معنی بیت و حرم را در شهادت جست و جو کن

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

ذبح منا کنیم ما تا ببریم از او لقا

نیست برای عاشقان، بهتر از این تجارتی

فیض کاشانی

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

آن عید قربان را بگو وان شمع قرآن را بگو

وان فخر رضوان را بگو مستان سلامت می کنند

مولوی

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

در منای قرب یاران، جان اگر قربان کنند

جز به تیغ مِهر او در پیش او بِسمل مباش

سنایی غزنوی

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

خویش را قربان نماییم از پی قربان عید

کان قصاب عاشقان بس خوب و زیبا می کشد

مولوی

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

خواهی که تو را کعبه کند استقبال

مایی و منی را به منا قربان کن

مولوی

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

ملت اسلام را امروز زیب و زیور است

حبّذا عیدی که سرخ از خون قربانی او

گونه اسلام و روی ملت پیغمبر است

حبّذا روزی که ابراهیم را در کوی دوست

ذبح اسماعیل از یک گوسفند آسان‎تر است

حاجیان از جان چنان بوسند آن سنگ سیاه

خانه حق را که گویی خال روی دلبر است

سالی ار یک حج بود مر حاجیان را در حجاز

در خراسان خلق را هر روزه حجّ اکبر است

خانه حق را اگر خواهی بپو راه حجاز

ور بخواهی صاحب آن خانه در این کشور است

اندرین عیدی که ملت را همه فرّ و بها

از نو آیین سنّت پاک خلیل آزر است

سعی تو مشکور باد و حجّ تو مبرور باد

در حریمی کز شرافت کعبه را تاج سر است

شاعر :آقای صبوری

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

عید است و زمان دوب ایمان شدن است

در راه خدا زبیح و قربان شدن است

از صحن و حریم کربلا تا به منا

جان شیفته فدای جانان شدن است

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

ندا آمد که، ابراهیم، بشتاب

رسیده فرصت تعبیر آن خواب

به شوق جذبه عشق خداوند

برآ، از آب و رنگ مهر فرزند

اگر این شعله در پا تا سرت هست

کنون، یک امتحان دیگرت هست

مهیا شو طناب و تیغ بردار

رسالت را به دست عشق بسپار

صدا کن حلق اسماعیل خود را

به قربانگه ببر هابیل خود را

منای دوست قربانی پسندد

تو را آن سان که می دانی، پسندد

خلیل ما! رضای ما در این است

عبودیت به تسلیم و یقین است

ببین بر قد و بالای جوانت

مگر، نیکو برآید امتحانت

نفس در سینه افتاد از شماره

ملائک اشک ریزان در نظاره

پدر می بُرد فرزندش به مقتل

که امر دوست را سازد مسجّل

پدر آمیزه ای از اشک و لبخند

پسر تسلیم فرمان خداوند

منا بود و ذبیح و شوق تسلیم

ندا پیچید در جانِ براهیم

خلیلا عید قربانت مبارک

قبول امر و فرمانت مبارک

پذیرفتیم این قربانی ات را

پسندیدیم سرگردانی ات را

بر این ذبح عظیمت آفرین باد

شکوه عشق و تسلیمت چنین باد

خلیل الله ای معنای توحید

کنون تیغت گلوی نفس بُبرید

کنار خیمه هاجر در تب و تاب

که یا رب این دل شوریده دریاب

گلم اینک به دست باغبان است

مرا این فصل سبز امتحان است

اگرچه مادری درد آشنایم

خداوندا به تقدیرت رضایم

اگرچه می تپد در سینه ام دل

اگرچه امتحانم هست مشکل

خداوندا دلم آرام گردان

مده صبر مرا در دست شیطان

خدای عشق مزد عاشقی داد

برای دوست قربانی فرستاد

موحّد جز خدا در جان نبیند

در این آیینه جز جانان نبیند

شاعر:موحد

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

در وصف تو ای گل مرا جانی است

یادم امد گذر از نفس نشانی هست

به وقت سرور و مستی ات، سالها

در عید سعید قربان شادمانی هست

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

عید قربان است یـا عیـد عنایـات خداست

عید عشق و عیـد ایثار و مناجات و دعاست

ذات حق با میهمـانانش گرفتـه جشن عیـد

مرکـز ایـن جشـن نورانـی بیابـان منـاست

هر کجا رو آوریم و هـر طرف چشم افکنیم

خیمـۀ حجـاج بیـت الله پیش چشـم ماست

نـور از هر خیمـه می تابـد بـه بـام آسمـان

خیمه ها بیت الله و اشک و مناجات و دعاست

حاجیـان دارنـد بـر سـر شـوق ذبح گوسفند

قصد هر یک کشتن دیو هوس، گرگ هواست

ای خوش آن حاجی که در آن سرزمین کرده وقوف

خوش تر آن حاجی که جای او در آغوش خداست

جان من قربان آن حاجی کـه زیـر خیمه ها

چشم او گریان به یـاد خیمه های کربلاست

پیش تر از دید چشمم خیمه می آید به چشم

ای منا پاسخ بده، پس خیمۀ مهدی کجاست؟

حاجیان در هر نفس دارند از هم این سؤال

پس کدامین خیمه گاه مهدی موعود ماست

این صدای گریۀ مهدی است می آید به گوش؛

یا صـدای نالۀ « العفـو» ختم الانبیـاست؟

نالـۀ جانسـوز «یــااللهِ» ختـم المـرسلین؛

یا صـدای گریـۀ شوق علی مرتضـاست؟

یا امـام مجتبا صـورت نهـاده بـر زمین؛

یـا نـوای آسمـان سـوز قتیل نینـواست؟

یکطرف آمـاده ابـراهیم، بـر ذبـح پسـر

یکطرف تسلیم، اسماعیل از بهـر فداست

جان من قربـان آن حاجی که قربانگاه او

گاه نهـر علقمـه، گـه در کنـار قتلگاست

جان من قربان آن حاجی که ذبح حجّ او

طفل شیـر و نوجوان و پیرمرد پارساست

حاجیان سر می تراشند و عـزیز فـاطمه

در منای دوست می بینم سرش از تن جداست

جان من قربان آن حاجی که در صحرای خون

هـم قتیـل الاشقیـا و هـم ذبیـحٌ بالقفـاست

جان من قربان آن حاجی که بعد از بذل جان

سر به نوک نـی، تنش پامـال سمّ اسبهاست

جان من قربان آن حاجی که در این حجّ خون

ـروۀ او قتلگـاه او، صفـا طـشت طـلاست

گریه کن «میثم» بر آن حاجی که اجر حجّ او

گاه سنگ و گه سنان، گه تیغ، گه تیرِ جفاست

******************************

آمدی ای عید قربان

ای تو جان نوبهاران، خوش رسیدی، خوش رسیدی!

ای تو شور آبشاران، خوش رسیدی، خوش رسیدی!

ای شراب آسمانی، ای طلوع مهربانی

با تو شد خورشید خندان، خوش رسیدی، خوش رسیدی!

ای که نامت گشته ذکر هر دم جان و روانم

ای شفای درد پنهان، خوش رسیدی، خوش رسیدی!

آمدی چون ماه تازه، تیغ بر کف، خنده بر لب

آمدی ای عید قربان! خوش رسیدی، خوش رسیدی!

آمدی چون سیلْ جوشان، بی خبر، ناگه، خروشان

تا کنی این خانه ویران، خوش رسیدی، خوش رسیدی!

خانه ی عقل زبون را، عقل سرد تیره گون را

کرده ای با خاک یکسان، خوش رسیدی، خوش رسیدی!

شعر می جوشد ز من، پیوسته هر شب، هر سحرگه

از تو شد این چشمه جوشان، خوش رسیدی، خوش رسیدی!

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

خوشا آنان که با حق آشنایند

مطیع محض فرمان خدایند

چو ابراهیم اسماعیل خود را

فدای امر الله می نمایند

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

ز اسماعیل جان تا نگذری مانند ابراهیم

به کعبه رفتنت تنها نماید شاد شیطان را

کسی کو روز قربان، غیر خود را می کند قربان

نفهمیده است هرگز معنی و مفهوم قربان را

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

طلوع عید بزرگ و مبارک اضحی

فروغ وحدت و توحید داده بر دل ها

ز خاک پاک منی سرکشد بدامن عرش

نوای زمزمۀ گرم عاشقان خدا

در آن زمین مقدّس زدند حلقۀ عشق

به اشک و ناله و افغان و شور و شوق و دعا

رسد باوج سماوات نغمۀ لبیک

زکوه و سنگ و شن و خاک و ریگ آن صحرا

زدند خیمه در آن سرزمین که هر گامش

ز اشک دیده پیغمبری گرفته صفا

محمد و علّی و فاطمه حسین و حسن

نهاده اند رخ بندگی بخاک آنجا

صدای گرم مناجات حضرت مهدی

طنین فکنده در آن سرزمین بموج فضا

خوشا بحال دل محرمی که در آن جمع

جمال گمشدۀ خویش را کند پیدا

خوشا بحال دل آنکه بشنود پاسخ

از آن دهان مقدس چو گفت یا مولا

خوشا به ناله و فریاد و سینه سوخته ای

که با دعای امام زمان رود بالا

روند جانب مسلخ کنند قربانی

نه گوسفند بگو گرگ نفس و دیو هوی

دوباره زنده شود خاطرات آن پدری

که زیر تیغ، پسر را نشانده بهر فدا

کشیده کارد بحلق پسر که در ره دوست

کند سر از بدن نوجوان خویش جدا

کشیده تیغ ولی آن گلو بریده نشد

که بُد نهفته در آن سرّ قادر دانا

به خشم آمد و گفتا به کارد کز چه سبب؟

نمی بُری گلوی نازک ذبیح مرا

به سنگ خورد لب تیغ تیز و سنگ شکافت

که ناگه از لبۀ تیغ شد بلند ندا

که ای خلیل تو گوئی بِبُر چسان ببُرم

که نهی میکندم ذات قادر یکتا

دراین مکالمه ناگاه گوسفند به دوش

رسید پیک خدا نزد حضرتش ز سما

که ای خلیل خدا حبذا، قبول، قبول

زهی زهی به چنین دوستی و صدق و صفا

بجای ذبح پس، گوسفند کند قربان

که هدیۀ تو پذیرفته شد به درگه ما

بُرید سر زتن گوسفند و گفت دریغ

نریخت خون ذبیحم بخاک دوست چرا؟

ندا رسید خلیلا به پیش رو، بنگر

که راز مخفی ما بر تو می شود افشا

به پیش روی نظر کرد و دید غرفه بخون

ذبیح فاطمه را در منای کرب و بلا

گشوده چنگ بسی گرگ های کوفه و شام

بقصد ریختن خون یوسف زهرا

ز تشنگی زده آتش بدامن گردون

صدای ناله اطفال سیدالشهداء

رباب اشک فشان در کنار گهواره

گلوی نازک اصغر نشان تیر جفا

سکینه بر لبش از سوز تشنگی تبخال

دو دست گشته بریده از پیکر سقّا

شکافته است جبین جوانش از دم تیغ

چنانکه فرق علی در نماز گشته دو تا

بریز خار نهان لاله های گلشن وحی

به جستجو شده کلثوم و زینب کبری

چو دید صحنۀ آن محشر عظیم خلیل

دو دست غم بسر خویش زد، فتاد زپا

ندا رسید خلیلا ثواب گریۀ تو

فزون تر است ز ذبح پسر به درگۀ ما

کدام صحنه بود همچو کربلای حسین؟

کدام روز بود همچو روز عاشورا؟

مصائب همۀ انبیاست حق حسین

که او به بزم ازل سر کشیده جام بلا

به وصف دوست نبندد لب از سخن «میثم»

اگر زبان بِبُرندش، دلش بود گویا

شاعر :استاد حاج غلامرضا سازگار

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

بر پیکر عالم وجود جان آمد

صد شکر که امتحان به پایان آمد

از لطف خداوند خلیل الرحمن

یک عید بزرگ به نام قربان آمد

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

بندگی کن تاکه سلطانت کنند

تن رها کن تا همه جانت کنند

سر بنه در کف، برو در کوی دوست

تا چو اسماعیل، قربانت کنند

بگذر از فرزند و مال و جان خویش

تا خلیل الله دورانت کنند

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

در مکه برای خویش حاجی نشوی

جز زائر دکان و حراجی نشوی

بر روی خداوند بزن بوسه که تو

با بوسه به روی کعبه حاجی نشوی

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

عید قربان به حقیقـت ز خداوند کریم

آفتابی به شب ظلمت انسان آمد

جمله دلها چو کویری ست پر از فصل عطش

بر کویر دل ما، نعمت باران آمد

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

عید قربان آمدومن هم شدم قربانیت

گرچه من دعوت ندارم آمدم مهمانیت

مفلسم آهی ندارم در بساطم ناگزیر

این دل صد پاره و چشمان تر ارزانیت

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

ای تو جان نوبهاران، خوش رسیدی، خوش رسیدی

ای تو شور آبشاران، خوش رسیدی، خوش رسیدی

ای شراب آسمانی، ای طلوع مهربانی

با تو شد خورشید خندان، خوش رسیدی، خوش رسیدی

ای که نامت گشته ذکر هر دم جان و روانم

ای شفای درد پنهان، خوش رسیدی، خوش رسیدی

آمدی چون ماه تازه، تیغ بر کف، خنده بر لب

آمدی ای عید قربان ! خوش رسیدی، خوش رسیدی

آمدی چون سیلْ جوشان، بی خبر، ناگه، خروشان

تا کنی این خانه ویران، خوش رسیدی، خوش رسیدی

خانه ی عقل زبون را، عقل سرد تیره گون را

کرده ای با خاک یکسان، خوش رسیدی، خوش رسیدی

شعر می جوشد ز من، پیوسته هر شب، هر سحرگه

از تو شد این چشمه جوشان، خوش رسیدی، خوش رسیدی

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

عید قربان آمده ای دوستان شادی کنید

یادی از پیغمبر توحید و آزادی کنید

او که در راه خدا از مال و فرزندش گذشت

با تبر بت های جهل و خودپرستی را شکست

بنده ی پاک خدا و پیرو الله شد

نامش ابراهیم بود اما خلیل الله شد

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

عید قربان آمد و باز آ که قربانت شوم

همچو اسماعیل به فرمان خدا رامت شوم

حاجیان اندر دیار کعبه گشتند میهمان

میزبان من بیا تا من که مهمانت شوم

عید قربان است و هرکس میدهد قربانی اش

آرزو دارم که قربانی قربانت شوم

عید روزه رفت و عید قربان میرسد نوروز هم

روز نوروز میرسی تا سبزی خوانت شوم

باغبان از شوق گلبن میرود در خواب مست

گلشن باغم بیا تا مست مستانت شوم

دشت ها پر لاله و باغها پر سنبل شده

تا به کِی خواهی که مجنون بیابانت شوم ؟

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

عید قربان است ای یاران گل افشانی کنید

در منای دل وقوف از حج روحانی کنید

تا نیفتاده است جان در پنج گرگ هوا

گوسفند نفس را گیرید و قربانی کنید

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

ای منای معرفت دل هایتان

روی جانان شمع محفل هایتان

در هوالهو خویش را فانی کنید

عید قربان است قربانی کنید

مشعر و خیف و منی را بنگرید

با نگاه دل خدا را بنگرید

سینه نورانی، نفس ها مشک خیز

چشم ها چون ابر رحمت اشگ ریز

خاک با مشک و عبیر آمیخته

اشگ مهدی در بیابان ریخته

ای منی آهنگ دیگر ساز کن

دفتر اسرار خود را باز کن

وصف آن پیر خدا جو را بگو

قصّه ی قربانی او را بگو

عشق اینجا خودنمایی می کند

مرگ دائم دل ربائی می کند

کارد لرزد در کف دست پدر

روح رقصد در تن پاک پسر

بوسه های تیغ روی حنجر است

یا نوازش های دست هاجر است

عشق می جوشد به رگ های خلیل

تیغ می گوید که یَنهانی جلیل

دوست بهر دوست خود را ساخته

تیغ اینجا رنگ خود را باخته

الله الله همّتی کن جبرئیل

تا بگیری تیغ از دست خلیل

این که کرده جان خود تسلیم دوست

لحظه ای، آنی نمی گنجد به پوست

در جبینش نور احمد را به بین

دیده بگشا و محمّد را به بین

ای قضا زامر خدا تعجیل کن

خلق را قربان اسماعیل کن

ای فلک دست دعا از دل برآر

ای ملک از عرش قربانی بیار

آی حُجّاج این ندا را بشنوید

بشنوید اینک خدا را بشنوید

در منی از سوی ربّ العالمین

گوسفند آورده جبریل امین

کای خلیل از تو پذیرفتیم ما

امتحان بود آنچه را گفتیم ما

کردی اجرا آنچه را ما خواستیم

بر خلیلیّت تو را آراستیم

هر چه هست و نیست در فرمان ماست

تیغ در دست تو، حکم از آنِ ماست

بنده گی کردی خلیل ما شدی

همدم بی جبرئیل ما شدی

این ذبیح ماست رویش را ببوس

تیغ بگذار و گلویش را ببوس

گر چه طفلت تیغ ما را مشتری است

آنکه باید ذبح گردد دیگری است

او سرا پایش نشان هر بلاست

قتلگاهش در منای کربلاست

پیش از آن کآید وجودت در وجود

بوده بر سجّاده ی خونش سجود

پیش تر از خلقت این روزگار

کرده اسماعیل ها بر ما نثار

تو خلیل مایی امّا او ولی است

نام زیبایش حسین بن علی است

عشق تا شام ابد مرهون اوست

اشگ «میثم» ها نثار خون اوست

شاعر :استاد حاج غلامرضا سازگار

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

ای عزیزان به شما هدیه ز یزدان آمد

عید فرخنده ی نورانی قربان آمد

حاجیان سعی شما شد به حقیقت مقبول

رحمت واسعه ی حضرت سبحان آمد

عید قربان به حقیقت ز خداوند کریم

آفتابی به شب ظلمت انسان آمد

جمله دلها چو کویری ست پر از فصل عطش

بر کویر دل ما نعمت باران آمد

خاک میسوخت در اندوه عطش با حسرت

نقش در سینه ی این خاک گلستان آمد

امر شد تا که به قربانی اسماعیلش

آن خلیلی که پذیرفته ز رحمان آمد

امتحان داد به خوبی بخدا ابراهیم

جای آن ذبح عظیمی که به قربان آمد

آن حسینی که ز حج رفت سوی کرببلا

به خدا بهر سر افرازی قرآن آمد

_-_-_—♥️ ♥️ ♥️—_-_-_

چرخ زدم چه ناگاه، نور شدم چه آسان

روح من از مدینه ست، خاک من ازخراسان

کیست برابر من ؟ آن سوی مشعر من

کشته ی آن نگاهم در شب عید قربان

سنگ بزن که در من آینه ای بروید

سنگ بزن که در من شور گرفته شیطان

نذر دلم کن امشب سلسلة الذهب را

چیست به غیر زنجیر سلسله های عرفان

دف بزنید امشب، با دل من بچرخید

عقل بگو بچرخد، عشق بگو بچرخان

این تب لیلة القدر یا تب عید اضحی ست

این شب عید فطر است یا شب عید قربان ؟