به بهانه تولد ملیکا شریفی نیا گفتگویی را با این بازیگر سینما و تلویزیون انجام داده ایم که در ادامه میخوانید.
ملیکا شریفی نیا بازیگری که در خانواده هنری بزرگ شده است، از ۳ سالگی کار خود را شروع کرده. بازی او در فیلم سینمایی «مهمان مامان» و سریال «شمس العماره» در ذهن مردم مانده است. بیشتر به نقاشی علاقه مند است و یکی از هدف هایش این است که گالری در این زمینه برپا کند. به بهانه سالروز تولدش گفتگویی با او داشتیم که در ادامه می خوانید:
* ابتدا تولدتان را تبریک می گم.
بابت یادآوری تولدم لطف کردید، از این بابت خیلی خوشحالم.
سین:خاطره ای از کودکی تون برامون بگین؟
جیم: به هر حال همه کودکی خاطره است، از ۳ سالگی زندگی من با سینما عجین شد. اکثر اوقات سر کار می رفتم و حتی در روز تولدم مشغول کار بودم. از ۹ سالگی نقاشی را شروع کردم. یکی از بزرگترین مشغله کاری من نقاشی است. تمام کودکی من در سینما و نقاشی خلاصه شده است، در بچگی توانستم در سینما تجربه های خوبی کسب کنم، با جامعه در ارتباط باشم، سفر بروم، مسئولیت کار را قبول کنم واین تجربه ها برایم جذاب بود.
سین:دوران مدرسه برای شما سخت گذشت؟
جیم:بله. به دلیل اینکه سر کار می رفتم مشکل داشتم. پنجم دبستان یک ماه و اول راهنمایی چهار ماه مدرسه نرفتم. با معلم خصوصی و دوستان مادرم که معلم بودند، درس ها را می خواندم خیلی دوران سختی بود اما تجربه ای که کسب کردم ارزشمند بود.
سین:خودتان دوست داشتید بازیگر شوید؟
جیم: بازیگری یکی از آرزو هایم نبوده، به خاطر اینکه بیشتر برای من یک شغل خانوادگی بود که پدر و مادرم کار می کردند و برای خودم که با کارگردان و بازیگران بزرگ همکاری داشتم، تجربه خوبی بود. بازیگری حکم یک شغل برایم بوده است. آرزوی من همیشه نقاشی بوده و در این زمینه هم فعالیت دارم. اما بازیگری هم برای من دوست داشتنی است؛ چرا که با آن بزرگ شدم.
سین:در زمینه نقاشی چه فعالیت هایی داشتید؟
جیم: نقاشی را عاشقانه دوست داشتم، پدرم، دایی و خالم نقاشی می کردند و به خاطر همین علاقه مند شدم و حدود ۲۰ سال است که این کار را انجام می دهم و با اساتید بزرگ این هنر را دنبال کردم. همیشه دوست داشتم اگر معروفیتی کسب کنم به سبب نقاشی باشد نه بازیگری.
سین:گالری در این زمینه برپا کردید؟
جیم: گالری های گروهی داشتم اما متأسفانه به دلیل مشغله زیاد نتوانستم گالری شخصی داشته باشم. امیدوارم در یکی دو سال آینده این کار را انجام دهم.
سین:خاطره ای از یکی از کار هاتون به خصوص سریال «شمس العماره» برامون بگید؟
جیم: خاطره زیاد است، اما می توانم به جرأت بگویم که «شمس العماره» از نظر پشت صحنه یکی از آرام ترین کار هایی بود که حضور داشتم. کار با سامان مقدم لذتبخش است اما یک خاطره که همیشه در ذهنم مانده است:به مدت یک ماه سریال «شمس العماره» و سریال «آشپزباشی» تصویربرداری همزمان داشتم و در این یک ماه نتوانستم بخوابم اما به خاطر اینکه این دو سریال از بهترین ها بود، برایم ارزشمند است که توانستم از عهده این کار بر بیایم.
سین:حس و حالتون در روز تولدتون را برامون بگید؟
جیم: امسال ۳۰ سالگی خود را شروع می کنم. امیدوارم تا قبل از اینکه وارد دهه بعدی زندگی خود شوم، یک نمایشگاه داشته باشم و امسال برای من یک سال هدفمند است؛ به خاطر اینکه نتیجه گیری نه سالی است که گذشت و برایم بیشتر هدفی که دارم مهم است. امیدوارم یک سری از کار ها را قبل از ۳۰ سالگی انجام دهم و جمع بندی داشته باشم.
سین:تا به حال تولدتون غافل گیر شدید؟
جیم:متأسفانه یا خوشبختانه نمی توانند منو غافلگیر کنند، چون در جریان همه چیز قرار می گیرم ، خیلی سخت است کسی مرا غافلگیر کند. اما یک بار دوستانم این کار را کردند البته من باز هم متوجه شده بودم (با خنده).
سین:دوست دارید تولدتان با دوستانتان باشید یا خانوادگی؟
جیم:من دوستانی دارم که با خانواده خودم در ارتباط هستند و این دو خیلی تفکیک پذیر نیست.
سین:دوست دارید کادو چی بگیرید؟
جیم: اهل کادو گرفتن نیستم. بیشتر ترجیح می دهم دوستانم به کادویی که می گیرند، فکر کنند. ممکن است یکی از دوستانم برایم یک شعر بگوید، این کادو برای من صد هزار برابر ارزشمند است. چرا که خودم هم به کادویی که می دهم، فکر می کنم.
سین:انتقاد پذیر هستید؟
جیم: آدم انتقاد پذیری هستم. زیرا نظر هر کسی محترم است. به هر حال هر فردی دیدگاهی دارد.
سین:به چه موسیقی علاقه دارید؟
جیم: موسیقی راک و سنتی مدرن را دوست دارم.
سین:مطالعه چطور؟
جیم: به نظرم یکی از بهترین بخش های زندگی هر کسی باید مطالعه باشد. وقتی سر کار هستم کتاب می خوانم یا در این اینترنت مطلبی را مطالعه می کنم. اگر نتوانم کتاب بخوانم، خیلی ناراحت می شوم. چرا که از بچگی با کتاب همراه بودم. یکی از باید های زندگیم است. کسی که مطالعه نمی کند، نمی فهمم یعنی چی؟ مطالعه به جهان بینی آدم کمک می کند.
سین:به سینما می روید؟
جیم:جمعی و گروهی به سینما می روم. خیلی زیاد فیلم می بینم و در جریان بهترین فیلم ها و سریال های جهان هستم.
سین:اگه خانواده تون هنری نبود، بازیگر می شدید؟
جیم: اگر در یک خانواده دیگر بزرگ می شدم، سمت این کار نمی رفتم. تأثیر خانواده روی من زیاد بود. از ابتدا علم بازیگری را داشتم، ولی الان بازیگری را دوست دارم.
سین:نظرتون در مورد سریال «کیمیا» و بازی مادر و خواهرتون رو بگید؟
جیم: این چند روز آنقدر اذیت کننده است که نمی توانم سریال را ببینم. به مامانم گفتم هر وقت آزاد شدی بگو من ببینم. اما سریال «کیمیا» سریال خوبی است. این سریال با توجه به شرایطی که دارد، انقلاب را به تصویر می کشد و بازی بازیگران این سریالی خیلی خوب است و سختی بازیگران این سریال را لمس کردم که در لوکیشن های متفاوت بازی داشتند. امیدوارم عوامل به هدف خود برسند. ضمن اینکه بازخوردهای مردم در این مدت نشان میدهد که از فیلم، قصه و بازی ها راضی هستند.