رابطه شقایق فراهانی با پسرش

«لیلا»، «کلاشینکف»، «شب های تهران»، «پروانه ای در باد»، «عاشقانه های تجریش»، «خانه پدر»، «مهمان»، و سریال های «انقلاب زیبا»، «کلاه پهلوی» و «فوق سری» از جمله کارهای ماندگار کارنامه کاری فراهانی محسوب می شوند. با شقایق فراهانی که این روزها مثل همیشه پرکار است درباره فعالیت های مختلفش و نقش هایی که ایفا کرده است گفت و گو کرده ایم.

بازیگر قابل احترام و درجه یکی هستید. ضمن اینکه حضورتان در کارهای خیریه و زیست محیطی به شما وجهه متفاوتی می دهد. چقدر این نوع فعالیت ها برایتان در حکم یک دغدغه محسوب می شود؟
از بیست سال پیش مشارکت و حضور در این نوع فعالیت های اجتماعی جزو دغدغه های مهم زندگیم بوده است و گرم شدن کره زمین و تبعات زیست محیطش که متاسفانه سال به سال بدتر هم می شود همیشه به عنوان یک معضل فراگیر جهانی برایم مطرح بوده و اینکه بتوانم به آدم ها این آگاهی را بدهم که باید بیشتر از اینها به فکر نجات و حفظ کره زمین باشند و چه کارهایی باید برای حفظ کره زمین انجام بدهیم برایم اهمیت داشته است. در هر جایی که در این حوزه ها کوچکترین کاری از دستم برآمده حضور داشته ام. برای آدم ها شرایط زندگی بهتر را فراهم می کند و تک تک ملزمیم به آگاهی بخشی در این زمینه.

در بخش حمایت از حیات وحش هم حضوری جدی دارید و در چند مستند در این باره حضور داشتید؟
حیات وحش هم جزئی از زندگی و محیط زیست کره زمین است و باید در این زمینه فرهنگ سازی هم انجام داد. چه خوب که تجربیات بازیگری من هم مجالی برای حمایت از این حیطه شود.

با توجه به اینکه بازیگر محبوب و شناخته شده ای هستید آیا تا به حال تلاش کرده اید از محبوبیت خود در جهت آگاهی رسانی به مردمی که از این نوع فعالیت ها اطلاعی ندارند استفاده کنید؟
به دفعات چنین کاری را انجام داده ام.

بنابراین خیلی ها را از کارهای اشتباهشان در زمینه تخریب محیط زیست و کشتن حیوانات، آگاه کرده اید؟
من اسمش را اشتباه نمی دانم بلکه بیشتر عدم آگاهی است. الان سر صحنه هر فیلمی که بازی می کنم سعی می کنم با همکاری سایرین بعد از خوردن و عده های غذایی به تفکیک زباله ها بپردازیم و ظروف پلاستیکی جدا و شیشه ها نیز جدا در کیسه دیگری قرار گیرد و حتی المقدور کمتر از ظروف یکبار مصرف استفاده کنیم. همین ته سیگارهایی که عابران بی توجه کف خیابان می اندازند مدت ها زمان صرف می شود که اثرش از بین برود و منشا آلودگی است.

در زندگی خانوادگی چطور آدمی هستید؟ بخصوص در رابطه با فرزندتان. به نظر می رسد به دلیل فاصله کم سنی میان شما و پسرتان رابطه تان متفاوت تر باشد.
اعتراف می کنم هرچقدر که سنم بالاتر می رود بیشتر از قبل به اشتباهاتم در رابطه با بزرگ کردن پسرم پی می برم. البته فکر می کنم همه پدر و مادرها در زندگی به چنین دیدگاهی می رسند. خدا را شکر در سال ۹۴ رابطه بهتری با پسرم داشته ام و فکر می کنم بچه ها واقعا به وجود پدر و مادر نیازمند هستند و چون دوست دور و برشان زیاد دارند باید والدین وقت بیشتری را برای هدایت و حمایت آنها صرف کنند. اعتراف می کنم باید یاد می گرفتم که بیشتر برای پسرم مادری کنم.

آیا دلیل این مسئله که کمتر برای پسرتان وقت گذاشته اید شرایط کاریتان بوده است؟
کار هم جزئی از این مسئله است اما به هر حال چنین اتفاقی افتاده است و مهم این است که از حالا به بعد از آن درس بگیرم و جور دیگری رفتار کنم.

آیا تا به حال در رابطه با پسرتان دچار چالش جدی شده اید؟
کدام مادری است که با فرزندش درگیر این چالش های جدی نشده باشد. هر کسی بگوید که چنین اتفاقی برایش رخ نداده است واقعیت را کتمان کرده است. با گذر از این چالش ها است که مهر و عشق مادر و فرزندی محکم تر می شود.

این شانس و موهبت را داشتید در خانواده ای رشد کنید که پدرتان بهزاد فراهانی نازنین و فرهیخته و مادرتان فهیمه رحیم نیا صبور و مهربان باشد. چقدر این خاستگاه خانوادگی به شما کمک کرد که انسان موفقی باشید؟
پدر و مادرم دو بال پرواز من در زندگیم هستند. در زندگی هر کسی پدر و مادر نقش مهم و کلیدی دارند و قطعا در زندگی من هم همین طور بوده است و طبیعی است که اگر در خانواده دیگری بودم سرنوشت دیگری پیدا می کردم.

جزو معدود بازیگرانی هستید که این توانایی را دارید که هم در نقش زنان پایین شهری مثل کاراکترتان در سریال «فوق سری» و یا زنان پولدار و متشخص مانند کاراکترتان در «کلاه پهلوی» بازی کنید. چقدر این تنوع نقشی برایتان دارای اهمیت است؟
دوست دارم نقش های متفاوتی بازی کنم که بازیم برای مخاطب باورپذیر باشد و البته همواره سعی می کنم در نقش غرق شوم و دوری کنم از اینکه مخاطب دستم را بخواند. اگر مخاطب متوجه شود که من دارم نقش بازی می کنم این برایم شکست محسوب می شود.

برای نقش های مشابه در آثار مختلف مثل نقش هایتان در «کلاشینکف» و «فوق سری» چه تفکیک هایی قائل می شوید که نقشتان رنگ آمیزی بشود؟
این تفاوت ها به تحلیل ها و تحقیقاتی بر می گردد که من درباره خودشناسی گذرانده ام و هنوز هم پیگیریش می کنم و هر چقدر می آموزم متوجه می شوم که چقدر کم می دانم. روند خودشناسی با جامعه شناسی و شناخت فرهنگ ها و خانواده ها کامل می شود. موقعی که درگیر شناخت از کاراکتری که قرار است بازی اش کنم می شوم، متوجه می شوم این امر می تواند باعث ارائه بازی بهتری بشود. نوع راه رفتن، آناتومی بدن، نوع حرف زدن، خندیدن و نظایر آن المان هایی هستند که یک شخصیت را کامل می کنند.

آیا در آثاری که نیاز دارند به استفاده از لهجه سعی می کنید مشابه سازی لهجه را با معدل های بیرونی انجام دهید یا سعی می کنید مطابق فیلمنامه خودتان لهجه خلق کنید؟
بستگی به کار دارد. مثلا در «فوق سری» بیشتر تغییر لحن حرف زدن بود تا لهجه و من صداسازی انجام دادم. البته دوست داشتم از لهجه برای این شخصیت استفاده کنم که به خاطر حساسیت های موجود از آن گذشتیم. در این سریال مهدی فخیم زاده با کم کردن زوائد و حواشی بازیم به من کمک زیادی کرد تا نقشم را شایسته تر بازی کنم؛ نقش زنی ساده دل و مهربان که به کارهایش باور داشت و عاشق خانواده اش بود.

به عنوان آخرین پرسش می خواهم بدانم اوقات فراغت را چگونه سپری می کنید؟
بیشتر مواقع سرگرم بازی در فیلم ها و سریال ها هستم و اوقات فراغت کمی دارم و ترجیح می دهم در اوقات فراغتم در درجه اول وقتی برای پسرم بگذارم و در درجه دوم با دوستانم معاشرت کنم چون واقعا دلم برای همه آنها تنگ می شود.