عوارض فلکوستین در بارداری + کاهش وزن با فلکوستین

علت اصلی بروز افسردگی ناشناخته است اما هدف از درمان دارو همراه با مشاوره درمانی برطرف کردن علائم افسردگی نظیر خلق پایین، بی حالی،نداشتن انگیزه، افکار خطرناک ،اختلالات خواب و کاهش اشتها و…جهت رساندن فعالیت و عملکرد روزانه ی فرد به سطح طبیعی،می باشد.

 

 

سلول های مغزی که نورون نام دارند،چندین نوع ماده ی شیمیایی را به عنوان پیام رسان در فضای بین سلولی آزاد می کنند تا نورون ها تحریک شوند و پیام عصبی منتقل گردد.این روند برای کنترل بسیاری از عملکردهای مغزی صورت میگیرد.

سروتونین یکی از این ترکیبات می باشد که پس از تحریک نورون ها توسط پمپ هایی به داخل سلول های عصبی بازگردانده می شود.

داروهای مهارکننده ی اختصاصی این پمپ های جمع کننده ی سروتونین (SSRI) که فلوکستین یکی از آنهاست، با مهار بازجذب سروتونین به داخل سلول ها منجر به باقی ماندن سروتونین در فضای بین سلولی در مغز و در نتیجه تحریک بیشتر سلول های عصبی می شوند.

 

 

در بیماری هایی نظیر افسردگی،پرخوری عصبی و وسواس،سطح سروتونین در مغز کاهش می یابد و با اثر این داروها می توان تعادل بین عوامل شیمیایی مغز را برقرار کرد تا علائم این بیماری ها برطرف گردد.

 

 

برای درمان و بهبود افسردگی

بیماری اختلال وسواسی جبری

بعضی از اختلالات خوردن و حملات ترس (حملات ناگهانی و غیرقابل پیش بینی ترس و نگرانی شدید)

بعضی از انواع سندرم پیش از قاعدگی

 

کار فلوکستین در بدن این است که باعث افزایش سروتنین می شود و سروتنین یک ماده شیمیایی است که در مغز به حفظ تعادل روانی کمک می کند، بنابراین مصرف قرص فلوکستین باعث افزایش سلامت روانی فرد می شود.

 

 

درمان الکلیسم

اختلال نقص توجه

اختلال شخصیت مرزی

اختلالات خواب

بیماری های روانی

اختلال استرس پس از سانحه

سندرم تورت

چاقی

ترس و …..

 

 

الف) افسردگی، بیماری دوقطبی، اعتیاد به الکل، cataplexy، میوکلونوس.

 

بزرگسالان:از راه خوراکی مقدار mg/day 20 هنگام صبح مصرف می شود. مقدار مصرف بعد از چند هفته به mg/day 40 افزایش می یابد که هنگم صبح و ظهر مصرف می شود. مقدار مصرف نباید از mg/day 80 تجاوز کند.

 

کودکان ۱۸-۸ سال (فقط برای درمان افسردگی):با mg 20-10 یک بار در روز شروع شود و پس از یک هفته استفاده از mg/day 10 فلوکستین mg 20 در روز استفاده شود. اگر وزن کودک کم باشد باید با میزان mg/day 10 شروع شود و پس از چند هفته به mg/day 20 افزایش یابد.

 

ب) درمان نگهدارنده در افسردگی (تازه تشخیص داده نشده) در بیماران با وضعیت تثبیت شده.

 

بزرگسالان:mg 90 یک بار در هفته (دوز یک بار در هفته، هفت روز پس از آخرین دوز روزانه mg 20 شروع شود).

 

پ) اختلال وسواس اجباری.

 

بزرگسالان:ابتدا با mg 20 در روز شروع شود و به تدریج بعد از چند هفته بسته به نیاز و تحمل بیمار به mg/day 80-60 افزایش یابد.

 

کودکان ۱۷-۷ سال:ابتدا با mg 10 در روز شروع شود و پس از دو هفته به mg/day 20 افزایش یابد. محدوده درمانی mg 60-20 می باشد. کودکان کم وزن باید تنها به میزان mg/day 30-20 ظرف چند هفته افزایش دوز داشته باشند. بیشترین میزان داروی مصرفی در روز mg/day 60 می باشد.

 

ت) پرخوری عصب ی (bulimia nervosa) :60 میلی گرم در روز به هنگام صبح.

 

ث) اختلالات خلق پیش از قاعدگی.

 

بزرگسالان:mg/day 20 مصرف شود. دوز ماکزیمم mg/day 80 می باشد. دارو می تواند به طور پیوسته یا متناوب به بیمار داده شود.

 

ج) درمان کوتاه مدت حملات اضطرابی(با یا بدون آگروفوبیا):mg 10 یک بار در روز به مدت ۷ روز سپس در صورت نیاز به mg/day 20 افزایش یابد. بیشترین میزان داروی مجاز در روز mg 60 می باشد.

 

 

فلوکستین بسته به بیماری فرد در مقادیر(دوز) و دفعات مختلفی در روز مصرف می شود. برای مصرف فلوکستین بسته به بیماری و مشکل خاص شما پزشک دستورمصرف صادر می نماید و شما باید قبل از شروع مصرف فلوکستین آن را بدقت مطالعه نمایید. بسیار مهم است که مصرف دارو را تا زمانیکه پزشک تجویز کرده ادامه دهید، حتی اگر فکر می کنید که مشکل شما بهبود یافته است. بعضی از بیماری ها زمانیکه دارو ناگهانی قطع شود، بدتر می شوند و باید کم کم اقدام به قطع دارو نمود. همچنین برای تاثیر اولیه دارو باید بین ۱ تا ۲ هفته صبر کرده و حدود ۴ تا ۵ هفته طول می کشد که دارو اثرات کامل خود را نشان دهد. بدون مشورت با پزشک اقدام به قطع مصرف دارو نکنید.

 

 

عدم مصرف به موقع و منظم داروها، یک علت مهم در عدم موفقیت درمان دارویی صرع است. از آنجایی که مدت زمان وقت لازم است (چندین روز یا چندین هفته) تا یک داروی ضدصرع اثر کامل خود را نشان دهد و نیز از آنجایی که حملات معمولاً به صورت غیرقابل پیش بینی اتفاق می افتند، لازم و ضروری است که داروها به طور منظم مصرف شوند تا از این حملات پیشگیری شود. وقتی بیماران دچار حمله نمی شوند، احساس کاملاً خوبی دارند (به غیر از عوارض جانبی که داروهای ضدصرع بر روی آنها دارد) و در نتیجه تعجب آور نخواهد بود که بعضی اوقات مصرف قرص های خود را فراموش کنند.

 

 

بسیاری از اوقات برای بیماران اتفاق افتاده است که فراموش کرده اند که آیا در ساعت مقرر داروی خود را خورده اند یا خیر؟ برای پیشگیری از چنین مواردی، بهتر است که بیماران یک برنامه منظم برای مصرف داروهای خود طرح ریزی کنند. اگر لازم باشد که داروی خاصی را بیشتر از دوبار در روز مصرف کنیم و یا اینکه چندین داروی مختلف را هر کدام چند بار در روز مصرف کنیم، وضعیت دشوارتر می شود. استفاده از یک کیف دارویی که در آن مشخص شده که در ساعت خاص باید این دارو مصرف شود و روزهای مختلف هفته در آن نوشته شده باشد، در یادآوری بیماران در مصرف صحیح و به موقع داروها کمک بسیاری خواهد کرد.

 

 

گاهی مواقع بیماران تصمیم می گیرند که به طور ناگهانی مصرف داروی خود را قطع کنند (اغلب افسردگی و یا روحیه ضعیف). این حالت به طور بالقوه می تواند بسیار خطرناک باشد زیرا ممکن است منجر به بروز حملات مکرر و طولانی شود. همچنین در مواقعی که اسهال یا استفراغ وجود دارد، داروهای ضدصرع ممکن است جذب بدن نشوند و لازم باشد که دوباره دارو استفاده شود. در چنین مواردی گاهی اوقات لازم است که بیمار در بیمارستان بستری شود.

 

 

درست نفهمیدن صحبت های پزشک توسط بیمار، می تواند منجر به مصرف اشتباه مقدار دارو شود. در هر بار ویزیت بیمار، اهمیت زیادی دارد که مشخص شود دقیقاً چه مقدار دارویی باید بیمار مصرف کند. در صورت لزوم پزشک باید این اطلاعات را بر روی یک برگ کاغذ نوشته و به بیمار بدهد. همچنین فکر خوبی است که هر بار که بیمار به پزشک مراجعه می کند داروهایش را هم همراه خود برده و به پزشک نشان دهد. پاسخ دادن به سؤالات مبهمی که بیمار در مورد داروهایش می پرسد به ندرت می تواند مفید واقع شود. برای مثال، غیرممکن است که به سؤالاتی مثل این، جواب صحیح داد «خوب، پس من دو قرص آبی یا قرمز در صبح باید بخورم و سپس یک قرص سفید؟».

 

 

این دارو با مهار اختصاصی برداشت مجدد سروتونین توسط غشای سلول عصبی پیش سیناپسی که منجر به افزایش غلظت سیناپسی آن در سیستم عصبی مرکزی می گردد، اثر خود را اعمال می کند.

 

 

از راه خوراکی بخوبی جذب می شود. در کبد متابولیزه و به متابولیت فعال تبدیل می گردد که به آهستگی دفع می شود. پیوند دارو به پروتئین بسیار زیاد است. نیمه عمر دارو ۱ – ۳ روز پس از مصرف مقدار واحد می باشد.

 

 

در صورت وجود هر یک از موارد زیر، قبل از مصرف دارو، پزشک خود را مطلع کنید:

در صورتی که به فلوکستین یا هر داروی دیگری آلرژی دارید.

در صورتی که پیموزاید، تیوریدازین، یا داروهای مهار کننده منوآمین اکسیداز (MAO) مانند ایزوکربوکسازید، فنلزین، سلژیلین، و ترانیل سیپرومین مصرف می کنید یا مصرف آنها را در کمتر از دو هفته گذشته قطع نموده اید. در این صورت پزشک ممکن است شما را از مصرف فلوکستین منع کند. (توجه:پس از قطع مصرف فلوکستین نیز تا ۵ هفته نباید از تیوریدازین و داروهای منوآمین اکسیداز MAO استفاده کنید).

 

 

 

ضد انعقاد ها مانند وارفارین

 

داروهای ضد افسردگی مانند:آمی تریپتیلین، آموکساپین، کلومی پرامین، دزی پرامین، دوکسپین، ایمی پرامین، نورتریپتیلین، پرتریپتیلین، و تریمی پرامین.

آسپیرین و سایر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند:ایبوپروفن و ناپروکسن.

 

کلوپیدوگرل (پلاویکس)

 

 

دیگوکسین

 

دیورتیک ها (داروهای ادرار آور)

 

لینزولید

 

فلکائینید

 

انسولین یا داروهای خوراکی برای درمان دیابت

 

لیتیم

 

داروهای ضد اضطراب

 

داروهای مورد استفاده برای پارکینسون

 

متیلن بلو

 

داروهای مورد استفاده برای اختلالات روانی مانند:کلوزاپین، هالوپریدول

 

داروهای مورد استفاده برای سردرد های میگرنی مانند:سوماتریپتان، زولمیتریپتان و…

 

داروهای ضد تشنج مانند:کاربامازپین و فنی توئین.

 

داروهای آرامبخش

 

داروهای خواب آور

 

 

وین بلاستین

 

در صورتی که تحت درمان با الکتروشوک هستید.

 

 

در صورتی که باردار هستید (به خصوص ماه های آخر بارداری) یا قصد باردار شدن دارید یا به نوزاد خود شیر می دهید.

 

 

برای کودکان بالاتر از دو سال قرص فلوکستین تجویز می شود.برای جلوگیری از اضطراب و ترس کودک قرص فلوکستین جزو اولین داروهای پیشنهادی پزشکان است.در زمان بارداری هم یک سری عوارض جانبی قرص فلوکستین گزارش شده که خیلی مستند نیستند ولی بهتر است در دوران بارداری از داروهای دیگر استفاده نمایید.البته برای مصرف حتما با پزشک خود مشورت نمایید.

 

 

یکی از عوارض قرص فلوکستین کاهش وزن و لاغری می تواند باشد اما این به این معنا نیست که اتفاق برای همه رخ می دهد.به یاد داشته باشید که یکی از علائم افسردگی بی اشتهایی است که با مصرف قرص فلوکستین و بهبود بیماری ممکن اشتها زیاد شود و فرد افزایش وزن هم داشته باشد.

 

 

گروهی از داروها روی هورمون اشتها یا همان سروتونین تاثیر گذاشته و سبب تغییر اشتها می شوند. گروهی از داروهای ضدافسردگی مثل سیتالوپرام یا فلوکستین باعث مهار جذب مجدد سروتونین شده و با بالا نگه داشتن میزان آن اشتهای فرد کم می شود. ولی این سوال مهم است که آیا می توان به یک فرد سالم داروی اعصاب تجویز کرد که از عوارض جانبی دارو در جهت کاهش اشتها استفاده شود؟ آیا خود شما به عنوان یک فرد سالم حاضر هستید داروی اعصاب بخورید؟ !!

از جمله موارد مصرف فلوکستین یا پروزاک در بهبود علایم سندرم پیش از قاعدگی (pms) است ، فلوکستین باعث بهبود هم علایم خلقی و هم علایم جسمانی pms می گردد و هم چنین باعث بهبود عملکرد فرد در این دوره می شود.

به نظر می رسد با توجه به میزان بهبود و در دسترس بودن دارو،فلوکستین یکی از قدم های درمانی اول درخانم های مبتلا به pms است ،شاید بهترین دوز و نوع مصرف آن به صورت ۲۰ میلی گرم در روز و می باشد .

 

 

درباره مفید بودن این دارو برای برطرف شدن مشکلات جنسی ممکن است افراد تاثیراتی از فلوکستین را مطالعه کنند که نسبت به مصرف آن راغب شوند، در حالی که ممکن است مطالب متناقض دیگری هم نوشته شده باشد. این است که حتما باید از مصرف خودسرانه انواع داروها پرهیز شود.

 

یکی از عوارض قرص فلوکستین ممکن است کاهش میل جنسی باشد که پزشک در صورت لزوم این موضوع را کنترل می کند. در مواردی هم عکس قضیه اتفاق می افتد. به این صورت که فرد افسرده چندان رغبت و تمایلی به مسائل جنسی ندارد، با مصرف فلوکستین و بهبود افسردگی، طبیعتا میل جنسی او نیز افزایش می یابد. در واقع این افزایش میل جنسی در نتیجه بهبود افسردگی بوده است. اگر افسردگی درمان شده اما میل جنسی کاهش یافته این موضوع دیگر جزو عوارض فلوکستین شناخته می شود.

 

 

مصرف قرص فلوکستین ممکن است در آغاز روند بهبودی، افکار و میل به خودکشی ایجاد کند. به همین دلیل از طرف سازمان دارو و غذای آمریکا در بروشور داخل دارو این موضوع را به صورت هشدار مطرح کرده اند، پزشک هم در هنگام تجویز، این هشدار را به خانواده ها می دهد. البته این موضوع در مورد افزایش افکار مربوط به خودکشی است نه اقدام به آن؛ به این صورت که فرد ممکن است به خودکشی فکر کند اما هرگز فکر خود را عملی نکند.

 

 

دکتر رنجبر معتقد است:«اگرچه فلوکستین یا همان پروزاک با مهار جذب سروتونین، باعث افزایش میزان این ماده در بدن می شود اما سبب عارضه ای به نام سندروم سروتونین نمی شود. (سندرومی که درصورت تجمع و انباشت سروتونین ایجاد شده و علائمی از قبیل سردرد، اضطراب، گیجی، توهم، نشئگی، افزایش ضربان قلب و فشار خون، تعرق و افزایش دمای بدن، گرفتگی عضلات، جنون، لرز، درد عضلانی، اسهال و تهوع، کما و حتی مرگ را ایجاد می کند). در واقع این اختلال سندرومی است که در مواقع خاص ممکن است به وجود آید؛ مواردی مثل اینکه دارو را با دوز بسیار بالا شروع کنیم، یا نوبت های مصرف را اشتباه کرده و بسیار بیش از حد در نظر گرفته استفاده کرده باشیم یا در صورت مصرف برخی داروهای مکمل دیگر مثلا با داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز) همراه با فلوکستین و امثال اینها. درچنین موارد خاصی که شاید خیلی کم اتفاق بیفتند، ممکن است احتمال سندروم سروتونین بالا برود وگرنه مصرف اصولی و طبق تشخیص پزشک چنین نتیجه ای نخواهد داشت.»

 

 

ممکن است باعث کاهش سطح سدیم شود.

 

 

تظاهرات بالینی:آشفتگی، بی قراری، هیپومانی، و سایر علائم تهییج CNS، تهوع و استفراغ (با مقادیر بیشتر).

 

درمان:راه هوایی باید برقرار شده و از تهویه و اکسیژن رسانی کافی اطمینان حاصل گردد. ذغال فعال که می توان آن را همراه با سوربیتول تجویز کرد ، ممکن است به عنوان دارویی قی آور یا شستشو دهنده معده مؤثر باشد.

 

علائم حیاتی و قلبی باید پیگیری شود و اقدامات حمایتی معمول به عمل آید. تشنجات ناشی از فلوکستین که به طور خود به خود برطرف نمی شوند، ممکن است به دیازپام پاسخ دهد. به نظر نمی رسد دیورز اجباری دیالیز هموپرفوزیون، و تعویض خون مفید باشند.

 

 

در اطلاعات مربوط به این دارو ذکر شده است که دارو در گروه C قرار دارد. منظور از گروه C گروهی است که براساس مطالعات در حیوانات اثرات جانبی از این دارو مشاهده شده است ولی مطالعات کافی در انسان ها در دسترس نیست با این وجود منافع استفاده از این دارو در زنان حامله ممکن است در مقابل خطرات احتمالی آن بیشتر باشد که در این صورت می توان از این دارو استفاده نمود. برای اطمینان بیشتر از عدم تاثیرات منفی دارو بر جنین بهتر است با متخصص اعصاب و روان مشورت نمایید.

 

 

داروی فلوکستین از طریق شیر مادر قابل انتقال به کودک است لذا توصیه می شود که در زمان شیردهی از این دارو استفاده نکنید.

 

 

«اگر نیاز به مصرف باشد، از دو سال به بالا ممکن است فلوکستین تجویز شود و اتفاقا جزو داروهای منتخب روانپزشکان است. روانپزشکان معمولا برای درمان افسردگی یا اضطراب در کودکان اگر نیاز به دارو وجود داشته باشد، خط اول انتخاب را فلوکستین قرار می دهند. معمولا داروهای روانپزشکی درخصوص کودکان زیر دوسال با احتیاط تجویز می شود؛ اگرچه گاهی با توجه به شرایط برای زیر دو سال هم ممکن است دارو تجویز شود.

 

 

یبوست،سوءهاضمه،استفراغ و تهوع،دل درد و اسهال از عوارض مصرف قرص فلوکسیتین است که در مصرف کنندگان بیشتر از سایر عوارض دیده شده است. در مواردی هم بی قراری ، دانه های قرمز روی پوست و .. مشاهده شده است. بی قراری به صورت بی خوابی یا خواب آلودگی، تعریق،تپش قلب و لرزش دست میتواند خودش را نشان دهد.

 

معمولا با مصرف فلوکستین، عوارض گوارشی ،بیشتر از سایر عوارض ممکن است دیده شود. گاهی عوارضی مثل دانه های قرمز پوستی، بیقراری و… هم دیده شود. گاهی هم ممکن است عارضه بیقراری به شکل لرزش دست،خواب آلودگی یا بالعکس بیخوابی ، تعریق و… بروز پیدا کند که در حقیقت همان بیقراری محسوب می شود.

 

ممکن است استفاده از این داروی اعصاب میل فرد به خودکشی را افزایش دهد. در بروشور داخل فلوکستین،از طرف سازمان دارو و غذایی آمریکا هشدار داده شده است. البته خوردن این دارو تنها باعث میشود فرد به افکار خودکشی بیشتر روی بیاورد نه اینکه دست به اقدام بزند. فرد به فکر خودکشی می افتد اما ممکن است اصلا خود کشی نکند.

 

مصرف این داروی ضدافسردگی باید تحت امر پزشک باشد. این دارو نشاط آور نیست. فلوکسیتین باعث درمان مشکلات جنسی نمیشود. حتی ممکن است با مصرف این دارو دچار کاهش میل جنسی شوید. شاید هم مصرف آن به عنوان یک عارضه جانبی منجر به تاخیر در ارگاسم شود.

 

کاهش وزن از عوارض دیگر مصرف فلوکسیتین است. البته عوارض دارو برای افراد مختلف متفاوت است و احتمال دارد تنها در یک نفر اتفاق بیفتد. نمیتوان گفت همه افراد مصرف کننده دچار عوارض میشوند. یکی از نشانه های افسردگی نداشتن اشتهاست که برخی با مصرف فلوکسیتین و برطرف کردن افسردگیشان اشتها پیدا میکنند و احتمال دارد به اضافه وزن هم مبتلا شوند.

مردم نباید به شایعات در مورد این داروی ضد افسردگی گوش دهند و حتما باید این دارو را تحت نظر پزشک استفاده کنند.

 

 

دکتر رنجبر درباره جایگزین های فلوکستین می گوید :« برای هر مراجعی درمان مخصوصی در نظر گرفته می شود ، به طوری که ممکن است به ازای یک میلیون فرد افسرده ، یک میلیون هم دستور دارویی وجود داشته باشد. وقتی فردی مراجعه می کند که اسفردی خفیف تا متوسط یا خلق و خوی پایین دارد موارد درمانی مختلفی را می توان درنظر گرفت. اگر بیمار وقت و وضع اقتصادی خوبی داشته باشد و به پزشکی مه در درمان های غیر دارویی متخصص است. دسترسی دارد ، تجیح ما استفاده از درمان های غیر دارویی یا همان روان درمانی است. درمان شناختی – رفتاری می تواند برای درمان افسردگی های خفیف تا متوسط بسیار موثر باشد. اما زمانی که توان مالی فرد برای جلسات متعدد روان درمانی کافی نیست. ، وقت مراجعات متعدد را ندارد یا به پزشک متخصص این درمان دسترسی ندارد ، مجبوریم که از دارو برای درمان استفاده کنیم و باید گفت بین درمان های دارویی هم فلوکستین یا همان پروازک جزو انتخاب های اول روان پزشکان محسوب می شود ». مخصوصا خانم ها نباید برای رسیدن به شادی و آرامش سرخود این دارو را مصرف کنند.

 

 

مصرف همزمان بنزودیازپینها ، لیتیم و ضدافسردگی های سه حلقه ای می توانند اثرات عصبی مرکزی دارو را افزایش دهد. فلوکستین می تواند سطح کاربامازپین، فلکاینید و وین بلاستین را افزایش دهد.

سیپروهپتادین میتواند در مصرف همزمان اثر فلوکستین را کم یا معکوس نماید.

انسولین و داروهای ضدقند خوراکی میتوانند در مصرف همزمان با فلوکستین قند خون را تغییر دهند.

مصرف همزمان مهارکننده های MAO باعث ایجاد سندرم سرتونین (بی قراری عصبی، لرز و تغییر سطح هوشیاری) می شوند.

در صورت مصرف فلوکستین این داروها زودتر از ۵ هفته نباید شروع شود و در صورت مصرف این دارو ها مصرف فلوکستین بعد از ۱۴ روز آغاز شود. فلوکستین می تواند سطح فنی توئین را افزایش داده و باعث سمیت آن شود. در مصرف همزمان با سوماتریپتان ممکن است ضعف، افزایش رفلکس ها و عدم هماهنگی پیش آید. فلوکستین می تواند تیوریدازین را افزایش داده و باعث ایجاد آریتمی های خطرناک بطنی و مرگ ناگهانی شود. در صورت مصرف فلوکستین تیوریدازین نباید زودتر از ۵ هفته آغاز گردد. مصرف همزمان ترامادول باعث ایجاد سندرم سروتونین می شود. از مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای دارای پیوند پروتئینی بالا (مانند وارفارین) اجتناب شود. زیرا می تواند فلوکستین را افزایش دهد.

 

 

پیش از شروع مصرف این دارو در صورت باردار یا شیرده بودن ،سابقه ی بیماری هایی نظیر تیروئید پر کار ،مشکلات کبدی ،صرع،دیابت،یبوست های مزمن،بیماری قلبی عروقی،چشمی و یا بیماری های اعصاب و سایر بیماری هارا به پزشک خود اطلاع دهید.

 

در صورتی که همزمان با مصرف این دارو تحت درمان با جریان الکتریکی برای بیماری خود می باشید،پزشک تجویز کننده را مطلع نمایید.

از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد،مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد.اگرچه ممکن است در چند هفته ی ابتذایی درمان احساس بهبودی در شما ایجاد نشود،با این حال درمان خودرا ادامه دهید و طبق برنامه ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید و همچنین برای بهبود روند درمان کلیه ی مشکلات و سوالات خودرا از پزشک یا داروساز خود سوال بفرمایید .

 

قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک ،می تواند عوارض نامناسبی برای بیمار در برداشته باشد که اصطلاحا به آن سندرم محرومیت دارو می گویند و عوارضی همچون سردرد،تهوع،ضعف،حملات ترس و بی حالی در بر دارد.

از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود (خصوصا سایر داروهایی که تاکنون و در یک ماه اخیر برای درمان افسردگی و خواب استفاده نموده اید) در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.

 

به دلیل این که مسمومیت با این دسته از داروها بسیار خطرناک می باشد دارو را به همان مقدار تجویز شده مصرف کنید و دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.در صورت مصرف بیش از حد یا ناخواسته ی دارو حتما با مرکز کنترل مسمومیت تماس بگیرید.

 

 

برخلاف تصور ایجاد شده در جامعه که فلوکستین در کاهش وزن و درمان هرگونه چاقی موثر است، باید بگوییم که اینگونه نیست.این دارو تنها برای درمان چاقی ناشی از پرخوری های عصبی کاربرد دارد لذا مصرف خودسرانه ی آن بدون تجویز پزشک توصیه نمی شود.