علائمی که ثابت می کند دچار مه مغزی شده اید

مه مغزی چیست و چه علائمی دارد؟

مه مغز اصطلاحی است که احساسات پریشانی، فراموشی، عدم تمرکز و وضوح ذهنی را توصیف می کند. مه مغز نیز نشانه شرایط سلامتی ریشه دار و داخلی است و اگر احساس عدم تمرکز و عدم توانایی فکر دارید، مغز تان یک سیگنال می فرستد که در زندگی شما یک عدم تعادل وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.

مه مغز می تواند نتیجه طیف وسیعی از مشکلات سلامتی از جمله حساسیت به استرس، رژیم غذایی ، شیمی درمانی، افسردگی، اضطراب و بی خوابی باشد به عبارت دیگر، اگر در حال تجربه مه مغزی هستید، به آن معنا نیست که شما شرایط خاصی دارید و در عوض، این یک چراغ هشدار برای سلامتی کلی تان است.

مه مغز قطعا تا ابد نمی ماند و همیشگی نیست و زمانی که علت ریشه ای کشف شد، تنظیمات سبک زندگی، رژیم غذایی، دارو و مدیریت استرس می تواند مه را بردارد و وضوح، تمرکز و انرژی را بازیابی کند .

علائم مه مغزی:

علائم مه مغز شامل مشکل در تفکر، تمرکز یا انجام وظایف شناختی است.

مشکلاتی در یادآوری کلمه، اختلال حافظه کوتاه مدت و از دست دادن اندیشه می تواند اغلب شما را ناامید و یا حتی ناراحت کند و این حس گم شدن در مه اغلب باعث استرس بیشتر می شود که مه مغز را شدید تر می کند.

سایر علائم مه مغز عبارتند از:

• انرژی کم یا خستگی (از جمله سندرم خستگی مزمن)
• تحریک پذیری
• مشکل تمرکز حواس – احساس اینکه به راحتی حواس پرت می شود
• سردرد
• فراموشی و مشکلات به خاطر سپردن اطلاعات
• مشکل برقراری ارتباط
• انگیزه کم، احساس ناامیدی و یا کمی افسردگی
• اضطراب
• سردرگمی
• مشکل خوابیدن در طول شب یا بی خوابی
• مشکل در ورزش کردن و انجام فعالیت های روزمره

 احساس عدم تمرکز از نشانه های مه مغزی

یک پزشک متخصص طب سوزنی می گوید:” متوجه شده ام افرادی که مه مغز را گزارش می دهند معمولاً در بیرون این مورد را نشان نمی دهند و فقط برای این افراد کارهای آسان ممکن است دو برابر قبل طول بکشند و خانواده ها و همکاران آن ها اغلب متوجه نمی شوند، اما در داخل آن ها پریشانی بسیاری است.

آن ها هم خودشان هستند و هم خودشان نیستند و از اعتراف به این موضوع می ترسند. نمی خواهند مورد قضاوت قرار گیرند و یا به درستی فکر نکنند و آن ها ممکن است از این بترسند که علائم اولیه آلزایمر یا زوال عقل را داشته باشند – زمانی که ممکن است طیف وسیعی از عوامل قابل درمان را داشته باشد.

مغز چگونه کار می کند؟

اگر شما برخی از عوامل اصلی مهم عملکرد مغز را درک کنید درک مه مغز برایتان ساده تر می شود که این موارد عبارتند از:

انرژی:

مغز از انرژی بیشتری نسبت به هر ارگان دیگر استفاده می کند، مصرف بیش از ۲۰ % کل انرژی را تشکیل می دهد. گلوکز حاصل از رژیم غذایی، سوخت مغزی فراهم می کند و انتخاب ضعیف رژیم غذایی و یا مدیریت ضعیف سطح قند خون ممکن است بر عملکرد مناسب مغز تاثیر بگذارد.

چربی سالم:

مغز حدود ۶۰ درصد چربی است و کیفیت این چربی منعکس کننده چربی موجود در رژیم غذایی ماست. چربی نورون ها را عایق بندی می کند، محافظت می کند و از تحریک ها جلوگیری می کند و مانند محافظ عایق سیم الکتریکی لامپ عملکرد دارد .

چربی های سالم در رژیم غذایی با جلوگیری از بیماری های مغزی مثل آلزایمر و پارکینسون ارتباط دارند و چربی های با کیفیت ضعیف در رژیم غذایی با افزایش تورم، کاهش شناختی و پیشرفت بیماری های ناشی از مغز بسته شده اند.

مانع خون – مغز:

مانع مغز یک غشای نیمه نفوذپذیر است و به مواد مورد نیاز برای زنده ماندن مانند گلوکز و اکسیژن برای عبور از مغز کمک می کند و مواد سمی را دفع می کند و این مانع همچنین حاوی انتقال دهنده های عصبی است که مسئول ایجاد اندیشه ها، احساسات و درک هستند.

خواب:

در طول چرخه های عمیق خواب، مغز ما قادر به پاک سازی ضایعات متابولیک، تقویت حافظه و قطع ارتباطاتی است که دیگر مورد نیاز نیستند و خواب ناکافی توانایی ما برای یادگیری و یا به یاد آوردن اطلاعات و همچنین امکان انباشته شدن پسماندهای متابولیک را مختل می کند.

تاثیر خواب در اختلال مه مغزی

علل مه مغزی چیست؟

مه مغز می تواند نتیجه طیف وسیعی از علل باشد و در بین موارد دیگر، این موارد می توانند شامل شرایط پزشکی، دارو، رژیم غذایی و تغذیه و استرس یا عوامل مرتبط با سلامت روانی باشند.

علل فیزیکی:

در بسیاری از موارد مه مغز ناشی از یک مشکل بزرگ تر است که در بدن شما می گذرد، چیزی که یا در بدن خود قرار می دهید یا هر دو.

عدم تعادل هورمونی:

عدم تعادل هورمونی علت اصلی مه مغز است – به خصوص استروژن را در زمان پریودی – یا یائسگی که کاهش می یابد و می تواند باعث مه مغز شود چون گیرنده های استروژن در مغز که درگیر شناخت هستند وجود دارند.

همچنین پایین آوردن هورمون تیروئیدی، افراد زیادی را به تجربه کاهش وضوح ذهنی، از جمله دشواری تمرکز، از دست دادن حافظه کوتاه مدت، اختلالات روحی و اختلال شناختی سوق می دهد.

سلامت روده:

در مطلب جالبی پیش از این در سلامت نمناک ارتباط مهم روده و مغز را شرح دادیم و گفتیم که ارتباط قوی بین سلامت معده و سلامت مغز وجود دارد. اگر سندرم روده و یا التهاب معده دارید، این می تواند منجر به علایم مه مغز شود و از آنجا که اختلالات خود ایمنی به سلامت معده ربط دارند، اغلب با مه مغز همراه هستند.

فیبرومیالژیا:

افرادی که از شرایط مربوط به استرس رنج می برند، مانند فیبرومیالژیا با مه مغز بیگانه نیستند. در این موارد گاهی اوقات “مه فیبرو” نامیده می شود و بیماران علائم بین مه مغز کلاسیک را نمایش می دهند و اغلب آن نشانه ها را به همان اندازه یا حتی بیشتر از درد فیزیکی خود گزارش می دهند.

شیمی درمانی:

اصطلاح “مغز شیمیایی” برای بیان ویژه نمایش مه مغزی در بیماران سرطانی که تحت معالجه شیمی درمانی قرار می گیرند ، استفاده می شود.” تصور می شود مغز شیمیایی “توسط ترکیبی از بیماری ها، درمان ها، مشکلات خواب ، تغییرات هورمونی ، افسردگی و استرس ایجاد می شود.

کمبود مواد مغذی:

حتی اگر یک رژیم غذایی سالم دارید و از مواد غذایی مضر و مواد ذکر شده در بالا اجتناب کنید هم ممکن است هنوز مه مغز را تجربه کنید. می تواند به این دلیل باشد که بدن شما هنوز دارای کمبود مواد مغذی حیاتی لازم برای مغز تان به منظور عملکرد درست است و اینها شامل ویتامین ب ۱۲، ویتامین D و اسیدهای چرب امگا ۳ هستند.

گیاه خواران اغلب دچار کمبود ویتامین ب می شوند، در حالی که افرادی که دورتر از خط استوا زندگی می کنند و یا زمان کمی را جلو خورشید می گذرانند، معمولاً ویتامین D کافی دریافت نمی کنند و پزشک می تواند میزان مواد مغذی مهم را در بدنتان تست کند.

رژیم غذایی نامناسب از علل مه آلودگی مغزی

عدم فعالیت فیزیکی

فعالیت فیزیکی تاثیر مهمی بر سلامت مغز دارد. علایم مه مغز و دیگر شرایط اساسی ممکن است باعث شود انگیزه شما برای ورزش مهار شود. با این حال، ورزش، تولید اندورفین را افزایش می دهد، احساس درد را با مسکن طبیعی تسکین می دهد و هم چنین جریان گلوکز و اکسیژن را به مغز افزایش می دهد و علاوه بر این، ورزش هورمون استرس یا کورتیزول را از بین می برد و به فرمول بندی سلول مغزی جدید کمک می کند و بدون تمرین منظم مغز شما این اثرات مفید را تجربه نمی کند .

از طرف دیگر، ورزش بیش از حد می تواند منجر به خستگی و کاهش قند خون شود که ممکن است منجر به مه مغز شود.

ژنتیک:

بسیاری از مشکلات اساسی که می توانند موجب مه مغز شوند، مولفه های ژنتیکی دارند اما مه مغز نیز به ژن MTHFR – متیلن تتراهیدروفولات ردوکتاز متصل می شود، آنزیمی که بر نحوه جذب اسید فولیک، یا ویتامین B9، که برای سلامت مغز ضروری است، تاثیر می گذارد.

افراد مبتلا به جهش ژنی در ژن MTHFR قادر به پردازش درست اسید فولیک نیستند و مغز را از مواد مغذی حیاتی محروم می کنند. اگر در حال تجربه مه مغز هستید، می توانید ژن MTHFR خود را برای جهش ژنتیکی آزمایش کنید.

دلایل عاطفی:

اضطراب عاطفی، ضربه روحی، اندوه، شکستگی یا هر گونه استرس می تواند به طور قابل توجهی به مه مغز کمک کند و به عبارت دیگر، هر چه بیشتر استرس داشته باشید، چه به طور خاص و چه در شرایط زندگی عمومی تان، فکر کردن کار دشواری است و احساسات و استرس دردناک می تواند فشار زیادی بر روی کل بدن شما وارد کند.

آن ها می توانند افکار شما را به خود مشغول کنند و حتی حالت مبارزه، فرار و یا مسدود کردن بدن تان را فعال کنند و قسمت هایی از مغز منطقی شما را مسدود کنند و تفکر شفاف را بسیار دشوار می کند. گشتن به دنبال حمایت عاطفی مثل درمان و یا مشاوره می تواند یک روش بسیار موثر برای تسکین مه مغز در برخی از موقعیت ها باشد.

اضطراب و افسردگی:

به طور خاص، مه مغز اغلب با اضطراب و افسردگی مرتبط است و اضطراب و افسردگی، یک نشانه رایج از مه مغز است و افسردگی هم اغلب احساس مه مغز را تولید می کند که می تواند به احساس ناامیدی یا بی ارزشی کمی کمک کند.

الگو های خواب:

اختلالات خواب و محرومیت از خواب فاکتور مهمی از مه مغز هستند. حتی یک شب خواب ضعیف می تواند بر حافظه، تمرکز، هماهنگی، حالت و قضاوت شما تاثیر بگذارد. کمبود خواب نیز می تواند سطح استرس کلی شما را افزایش دهد.

عوامل محیطی:

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی در محیط و یا در خانه می تواند فشار زیادی بر روی مغز وارد کند که منجر به نشانه های مه مغز می شود. اگر می توانید تلاش کنید تا مطمئن شوید که منزل تان عاری از مواد سمی است که می تواند شامل مواد شیمیایی تمیز کننده، مبلمان شده در مواد شیمیایی مقاوم در آتش، کپک و آفت کش ها باشد .

سایر شرایط و نگرانی ها:

شرایط اضافی که به علت مه مغزی مشهور است، عبارتند از:اختلال ADHD، خستگی آدرنالی، اضطراب، آسیب های مغزی، درد مزمن، افسردگی، دیابت، سمیت شدید فلزی، هپاتیت C، هیپوگلیسمی، سندرم روده تحریک پذیر، بیماری لویم، یائسگی، روماتیسم چند گانه، اختلالات عصبی، عدم تعادل انتقال دهنده عصبی، آرتریت روماتوئید، آلرژی های فصلی و سوء مصرف مواد.

نقش دارو در ایجاد مه مغزی :

داروهای تجویزی و غیر تجویزی اغلب منجر به مه مغز می شوند و اینها شامل بسیاری از داروهای معمول هستند. قرص های کاهش کلسترول و خواب، کمک کنندگان اصلی به علایم مه مغز، به ویژه از دست دادن حافظه هستند.

یک گروه کامل از داروها که با مسدود کردن فعالیت استیل کولین، ترکیب شیمیایی حافظه و یادگیری به کار می روند. عوارض جانبی معمول داروها شامل مه مغز، فراموشی و ناتوانی در تمرکز است.

داروهای اضافی که به مه مغز کمک می کنند می تواند شامل موارد زیر باشد:

• لیتیوم
• تثبیت کننده خلق و خو
• مسکن
• قرص های خواب آور
• بنزودیازپین ها
• داروهای فشار خون
• کوییدین
• استفاده طولانی مدت از محرک هایی مانند آدرال
• ناپروکسن
• استروئید ها
• آنتی بیوتیک ( کینولون ها )
• آنتی هیستامین ها
• داروهای ضد افسردگی
• اینترفرون
• انسولین
• مسدود کننده های بتا
• ضد روانپریشی ها
• متیلدوپا
• باربیتورات ها
• دارو های شیمی درمانی
• داروی پارکینسون، اسکوپولامین، آتروپین، گلیکوپیرولات
• داروی صرع – فنیتوئین یا دیلانتین

داروهای تاثیر گذار بر اختلال مغز مه آلود

رژیم مه مغزی

چیزی که می خورید، نقش مهمی در مه مغز ایفا می کند زیرا ارتباط قوی بین سلامت روده و سلامت مغز وجود دارد، هر چیزی که از دل و روده شما می گذرد بر مغز تاثیر می گذارد.

شکر، شیرین کننده های مصنوعی و دیگر مواد غذایی نظیر گلوتن، لبنیات، و بسیاری از روغن های گیاهی اغلب منجر به التهاب روده، از جمله کمک به شرایطی مانند سندروم شکمی و یا اختلالات خود ایمنی می شوند. اینها اغلب منجر به مه مغز می شوند.

شکر و دیگر شیرین کننده ها مانند شربت ذرت با فروکتوز بالا نیز به قند خون شما آسیب می زند .

خوردن بسیاری از شیرین کننده ها باعث افزایش قند خون (گلوکز) می شود و سپس پایین می آید و این می تواند منجر به مه مغز, نوسانات خلقی, عصبانیت, خستگی, پریشانی ذهنی و ضعف داوری شود.

علل اضافی رژیم غذایی مه مغزی شامل موارد زیر است:

رژیم های کم چربی : مغز برای عملکرد درست به چربی سالم نیاز دارد و یک رژیم غذایی کم چربی اساساً به مغز سوخت حیاتی تبدیل می شود.

افزودنی های خوراکی مانند MSG و شیرین کننده های مصنوعی مثل آسپارتام و ساکارالوز (در میان دیگران): این مواد اغلب بسیار سمی هستند و می توانند موجب مشکلات جدی سلامتی از جمله علایم عصبی شوند.

کم آبی بدن : در حالی که نوشیدن آب به اندازه کافی منطقی به نظر می رسد، اما ۷۵ % از افراد به اندازه کافی دچار کم آبی هستند و حتی کم آبی خفیف هم توانایی شما برای فکر کردن را تحت تاثیر قرار می دهد و تنها ۲ درصد کم آبی برای آسیب به توجه، حافظه و دیگر مهارت های شناختی کافی است.

چگونگی التیام مه مغزی :

شما می توانید کمک کنید تا مه مغز بهبود پیدا کند و اما با این حال، شناسایی علت ریشه ای ضروری است و خوشبختانه، چه علت به رژیم غذایی، فقر مواد مغذی، استرس، اختلالات خواب، شرایط سلامتی زیربنایی و یا اثرات جانبی دارو ربط داشته باشد، می توانید روی آن کار کنید و در نهایت به حداقل رساندن وظایف شناختی و تمرکز بر آنچه که واقعاً باید انجام دهید، می توانند باعث تسکین و آسودگی شوند.

اگر شما علائم مه مغز را تجربه می کنید، اولین قدم خوب این است که بفهمید چه چیزی باعث بروز آن می شود و پزشک می تواند به شما کمک کند که علل ممکن را کشف کنید و آن ها را براساس سابقه زندگی، علایم فردی و نتایج تست های آزمایشگاهی در میان تدابیر دیگر محدود کنید و این راهی خوب برای تشخیص هر چیزی از حساسیت های غذایی تا مشکلات روده برای جهش ژنی است.

بررسی علائم مه مغز پس از خوردن می تواند یک ارزیابی مهم نیز باشد و اگر متوجه شدید که مه مغز شما بعد از خوردن غذاهای خاصی بدتر می شود، آن را یادداشت برداری کنید و تا حد ممکن از آن ها بپرهیزید .

علاوه بر تشخیص و پرداختن به شرایط بهداشتی، مهم است که نگاهی به داروهایی که مصرف می کنید نیز بیندازید و صحبت کردن با پزشک در مورد علائم مه مغز، همان طور که به داروهای فعلی شما مربوط می شود، راه خوبی برای شروع است.

تغییر سبک زندگی:

استرس، احساسات دردناک، روابط سخت و یا عوامل سبک زندگی می توانند باعث ایجاد و یا کمک به مه مغز شوند. اگر در حال تجربه مه مغزی هستید، این ایده خوبی است که بفهمید چه چیزی در شرایط زندگی شما می تواند باعث استرس و یا دیگر آشفتگی احساسی شما شود.

همانند بسیاری از مشکلات سلامتی، یافتن راه هایی برای کاهش سطح استرس و رسیدن به آرامش می تواند بخش مهمی از درمان باشد.

روش های تمدد اعصاب می توانند شامل ورزش، یوگا، مدیتیشن، تنفس عمیق، پیاده روی و موسیقی باشند – هر چیزی که می تواند در بدن به شما کمک کند.

رعایت رژیم غذایی :

برای رفع مه مغزی بسیاری از متخصصان تغذیه توصیه می کنند رژیم غذایی سرشار از چربی را از منابع سالم مانند آجیل ، آووکادو ، روغن نارگیل ، روغن زیتون ، ماهی های چرب مانند ماهی وحشی ، تخم مرغ و گوشت سبزیجات میل کنید. از روغن های گیاهی مانند روغن آفتابگردان، گلرنگ و یا روغن کانولا اجتناب کنید.

روغن های گیاهی حاوی اسیدهای چرب امگا ۶ که به التهاب مغز کمک می کنند، هستند. التهاب مزمن مغز می تواند علت اصلی مه مغز، اختلال کم توجهی بیش فعالی، اضطراب، افسردگی و فقدان حافظه و همچنین بیماری های جدی عصبی مثل سکته و آلزایمر باشد.

خوردن غذاهای تازه مفید است. این به معنی بسیاری از سبزی های تیره و برگی و پروتئین های لخم است. این کار با خواندن برچسب های مواد غذایی و اجتناب از افزودنی های خوراکی و همچنین شیرین کننده های مصنوعی به دست می آید.

علاوه بر حذف افزودنی های خوراکی، مه مغز نیز می تواند با شناسایی آلرژی ها و حساسیت های غذایی کم شود و اگر شما مشکوک به یک آلرژی یا حساسیت هستید، رژیم حذفی راهی است برای این که به طور غریزی متوجه شوید کدام غذاها برایتان خوب نیستند. یک رژیم غذایی حذفی پایه به این معنی است که غذاها را برای مدتی از رژیم غذایی خود جدا کرده و مشاهده می کنید که چه احساسی دارید و شاهد بهبودیتان خواهید بود .

مکمل های مناسب برای درمان مه مغزی:

بسیاری از ویتامین ها و مکمل های غذایی می توانند به درمان مه مغز و یا حمایت از سلامت مغز کمک کنند. متخصصان سلامت ممکن است برخی از موارد زیر را پیشنهاد دهند:

ویتامین B12: به عملکرد مغز کمک می کند و نقش مهمی در حافظه و تمرکز دارد.

ویتامین D:به پاک کردن مه مغزی ، از بین بردن افسردگی ، بهبود وضوح و حافظه کمک می کند.

منیزیم : سیستم عصبی مرکزی را آرام می کند، هورمون های استرس را مسدود می کند و همچنین به میگرن کمک می کند.

پروبیوتیک : با ایجاد باکتری های سالم سلامت روده را بهبود می بخشید.

اسیدهای چرب ضروری امگا ۳ : با خستگی ، حافظه ضعیف ، نوسانات خلقی و افسردگی مبارزه می کند.

کورکومین : باعث تقویت حافظه و توجه می شود ، التهاب را کاهش می دهد و به درمان افسردگی کمک می کند .

رودلیا : مه را از بین می برد و تمرکز را افزایش می دهد .

باکوپا :حافظه و عملکرد شناختی را بهبود می بخشد ، استرس و اضطراب را کاهش می دهد ، به علائم بیماری کمبود فشار خون کمک می کند

گوتو کولا : خستگی ذهنی ، اضطراب ، افسردگی ، کاهش حافظه و بی خوابی را درمان می کند .

کوآنزیم Q10 (CoQ10) : میتوکندری سلول های شما را تقویت می کند تا قدرت مغز را تقویت کند .