ترلان پروانه به جای نیکی کریمی در سریال گذر از رنج ها

بعد ازهمکاری ام درسریال موفق “از یاد رفته ” پیشنهاد ساخت اثر بعدی حسن پور را با افتخار پذیرفتم، حسن پور سال هاست که در زمینه سریال سازی فعالیت می کند و کمتر کسی چون او را می شناسم که بر روی حس نوستالژی و ارتباط خوب مخاطب اشراف کامل داشته باشد، او به خوبی فرهنگ بومی را می شناسد و به درستی آن را به تصویر می کشد سریال “از یاد رفته”سریال بسیار خوبی بود که از سوی مخاطبان بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داد، “گذر از رنج ها”هم به همین شکل بود و زمانی که ما این طرح را به مدیران شبکه ارائه کردیم بدون هیچ مخالفتی پذیرفتند و مراحل ساخت آغاز شد.

 

 

پیش تولید کار از سال ۹۱ آغاز شد و ما برای پیدا کردن لوکیشن های دلخواهمان که با فضای قصه همخوانی داشته باشند راهی شمال شدیم اما به خاطر تغییرات فاحشی که صورت گرفته بود و نمی توانستیم به لوکیشن هایی که مد نظرمان بود برسیم سرانجام به روستای دیلمان رسیدیم و با تغییرات و ساخت دکورهایی که بتواند نمایانگر فضایی تاریخی باشد کار را آغاز کردیم، فضای کاری بسیار دشوار بود و با شرایط سخت مالی و نبود هتل در دیلمان برای اسکان بازیگران و عوامل کار بر فشار کار افزوده می شد اما تمامی گروه با همدلی و همراهی هایشان دست به دست هم دادند و با کمبود ها ساختند تا سریال شکل بگیرد، یک سال تمام درگیر پیش تولید بودیم تا اردیبهشت ۹۲ کار کلید خورد، شرایط برای بازیگران به خاطر سنگلاخی بودن محیط و همچنین قرار دادن دوربین و ضبط کار خیلی سخت بود مخصوصا محیط هایی که حتی تراکتور هم نمی توانست به آن قسمت برود اما بازیگران و عوامل کار سعی کردند سختی های کار را نبینند و با آرامش و همدلی کار را به انجام برسانند تمامی بچه ها برای ساخته شدن این سریال ۱۵ماه از خانواده هایشان دور بودند و یک دل پای کار ایستادند .

 

سختی و دشواری های این سریال از لحظه به لحظه آن هویداست، از ساخت دکور تا تدوین آن با مشکلات و حواشی ببسیاری دست و پنجه نرم کردیم اما با وجود این ها هرگز کار متوقف نشد و تمامی عوامل و بازیگران با شور و اشتیاق پای کار ایستادند، اگر این همیاری ها و قوت قلب ها نبود این کار به ثمر نمی نشست و ساخته نمی شد.

 

با توجه به تاریخی بودن این سریال باید طراحی های لباس با توجه به آن دوران صورت می گرفت و ما با توجه به استاندارد ها، یک کار جدیدی را ارائه دادیم که به لطف خدا طراحی لباس ها خیلی خوب از آب در آمد.

 

 

در این پروژه ۱۰ نوزاد حضور داشتند و ما برای پیدا کردن این نوزادان کل شمال را گشتیم تا به نوزادانی ۲۰ روزه تا ۲ماهه دست یابیم، انصافا کار دشواری بود از پیدا کردن تا رضایت پدر و مادران این نوزادان که راضی شوند برای حضور در سریال به لوکیشن پرفراز و نشیب ما بیایند که الحمدالله تمامی این مسیر به خوبی سرانجام گرفت و توانستیم سکانس های مربوطه را ضبط کنیم .

 

برای بازیگر نقش “زیبا” سه کاندیدا داشتیم که اولی آن “نیکی کریمی” بود و ایشان بسیار مشتاق برای بازی در این سریال بودند و حتی این همکاری به پای بستن قرارداد هم رسید اما متاسفانه به دلیل برخی از مشکلات نتوانستیم به این همکاری جامه عمل بپوشانیم و در نهایت “ترلان پروانه “را برای ایفای این نقش انتخاب کردیم.

 

برای بازیگر نقش دنیا قصد داشتیم از کسی استفاده کنیم که برای مخاطب ناشناس باشد به همین خاطر به مراکز آموزش بازیگری بسیاری سر زدیم و پس از ماه ها تلاش و پیگیری به شیوا طاهری رسیدیم، در ابتدا مطمئن نبودم که بتواند از عهده نقش بربیاید چون نقش “دنیا” نقش اول کار بود و از حساسیت های بالایی برخوردار بود و این حساسیت ها قدری من را برای سپردن این شخصیت به خانم طاهری مصمم می کرد تا اینکه بعد از بازی او در چند سکانس دلگرم شدم و اکنون هم که بازخورد و ارتباط خوب مردم را با شخصیت “دنیا” می بینم احساس رضایت بیشتری برای این انتخاب می کنم.

 

 

خداراشکر مردم با سریال ارتباط خوبی برقرار کردند و ما را بسیار شرمنده محبت های خودشان می کنند خوشحالم که در این پروژه همراه فریدون حسن پور بودم داستان این سریال بر اساس اسناد واقعی است و به زمانی برمی گردد که خوانین بر رعایا تسلط داشتند و “حسن پور” به زیبایی توانست رویدادهای قبل از حکومت پهلوی را به نمایش بگذارد در پایان از تمامی عوامل کار بابت همدلی و همراهی هایشان سپاس ویژه ای دارم. 

 

من از سوی مهدی بوستانی پرور به کار دعوت شدم و بسیار علاقمند به همکاری با “فریدون حسن پور” بودم همیشه از دیدن سریال هایش لذت می بردم و زمانی که به من پیشنهاد بازی دادند با اشتیاق پذیرفتم.

 

پروژه از تیرماه ۹۲ کلید خورد و تا پایان مهر ۹۳ در این پروژه حضور داشتم، من از ابتدای کار با گروه همراه شدم این سریال سختی ها و دشواری های بسیاری داشت اما همراه بودن تمامی بازیگران و عوامل از سختی های کار کم می کرد، لوکیشن های کار به خاطر فراز و نشیب هایی که روستا های اطراف شمال داشت بازی و تصویربرداری را سخت می کرد مخصوصا موقعیت جغرافیایی دیلمان و تپه های املش که بخش های حساسی را در آن نقطه بازی کردیم.

یادم می آید در یکی از سکانس ها که قرار بود زیبا (ترلان پروانه) را بعد از زایمان به شهر ببریم و برای این کار باید از گاری استفاده می کردیم به همین خاطر نردبانی را آوردند که زیبا بر روی آن خوابیده و سوی دیگر نردبان را بر روی شانه های من قرار دادند و این فشار به قدری بود که شانه هایم را زخم کرد اما باید آن درد را تا پایان تصویربرداری آن سکانس تحمل می کردم به همین خاطر تصمیم گرفتم برای اینکه بتوانم با درد کنار بیایم ازآن درد برای بیشتر درک کردن نقشم و همزات پنداری بینندگان برای درک بهتر آن شرایط استفاده کنم تا به خوبی مخاطبان درد و غم از دست دادن همسرم را درک کنند.

 

من، بابک حمیدیان و پژمان بازغی اصالتا شمالی هستیم و به نحوی با ادای لهجه آشنا بودیم اما باید لهجه هامان را با تمامی بازیگران یکدست می کردیم چون از ابتدای کار قرار بود تمامی بازیگران ته لهجه شمالی داشته باشند تا هم مخاطبان به خوبی متوجه دیالوگ ها شوند و هم بازیگران غیر بومی بتوانند آن لهجه را ادا کنند و این باهم بودن های بازیگران در فضای کار باعث شد تا لهجه ای یک دست شکل بگیرد حتی بچه های خردسال کار هم لهجه قابل قبولی را ادا کردند.

 

 

فکر می کنم چون خودم پدر هستم و به حس های پدر بودن آشنا هستم توانستم این نقش را به نحوی قابل باور بازی کنم، شیوا طاهری بازیگر نقش “دنیا” هم بازیگر بسیار خوب و با استعدادی است و از ابتدای کار به خوبی نقش و فضای کار را درک کرد و باعث شد تا این تعامل به خوبی شکل بگیرد و در سریال با بزرگ شدن فرزندم و درد و رنج هایش غصه خوردم و پیر شدم همچنین بسته های خوبی که “فریدون حسن پور” از ما در کار می گرفت به همزاتپنداری بیشتر مخاطب با نقش ها کمک شایانی می کرد.

 

سرنوشت “دنیا” تماما بیان گر محدویت هایی است که به دلیل نبود امکانات مجبور به پذیرفتن شرایط می شدند اما “دنیا” با دیدن یک قلم سرنوشتش تغییر می کند و تصمیم می گیرد با تلاش و پشتکار خود در جهت یادگیری سواد گام بر دارد و مقتدرانه برای دفاع از حقش گام بردارد و به هیچ وجه در برابر ظلم و ستم سر خم نکند و دست مایه ای برای موفقیت های بیشتر در زندگیش شود.

 

در سریال های بسیاری چون “راه شب” به کارگردانی داریوش فرهنگ، “آواز مه” به کارگردانی حسینعلی لیالستانی، “آواز چیکا” به کارگردانی محمد رضا معینی و بسیاری از سریال هایی که از شبکه باران پخش می شود حضور داشتم همچنین در فیلم سینمایی “قول” به کارگردانی محمد علی طالبی که در جشنواره فیلم فجر حضور داشت ایفای نقش کردم.