روایت شیطانی بی بی سی از محرم امسال + تصاویر

اگر کلیدواژه هایی همچون «محرم»، «عزاداری» یا «مداحی» را در بخش جستجوی سایت اینترنتی شبکه بی بی سی فارسی جستجو کنیم، با انبوهی از مطالب و گزارشات خبری و تحلیلی مواجه می شویم، دقیقاً مانند بخش های مختلف خبری خود این شبکه که این روزها تقریباً در همه بخش های خبری اش رد پایی از گزارشی در مورد محرم و عزاداری را در خود دارد.

هر چند از بی بی سی انتظار هم همین است که بر مبنای مأموریت هایش، در قبال این نهضت بزرگ و الگو بخش تاریخ اسلام که هر سال شوری وصف ناپذیر در قلوب مسلمانان و حتی غیر مسلمان می اندازد، همه تلاشش را به کار ببندد تا خدشه ای حداقل در ذهن مخاطبانش ایجاد کند، اما نگاهی به اهم خطوط پیگیری شده در این شبکه ضد انقلاب نشان می دهد که حرفه ای ترین و قوی ترین تلاش ها برای به حاشیه کشاندن این حرکت تاریخ ساز حالا بعد از ۱۳۰۰ سال هم حرفی برای گفتن ندارد.

بررسی محوری ترین و مهم ترین گزارشات پخش شده از این شبکه با موضوعات مرتبط با محرم نشان می دهد که سه خط اصلی در دستور کار برنامه سازان این شبکه انگلیسی بوده است:

لزوم جدایی عزاداری از سیاست

در حالی که نهضت امام حسین (ع) اساساً یک حرکت سیاسی بوده و ارزش های فرا زمانی آن نیز بیش از همه مربوط به تعمیم همین نگاه و عملکرد سیاسی به مسائل روز توسط مسلمین در هر دوره زمانی است، درونمایه بخش مهمی از گزارشات بی بی سی سعی دارد با القای این موضوع که اساساً ورود سیاست به مراسم محرم ریشه اصلی تغییرات و انحرافات امروز آن است! تعزیه خوانی و روضه خوانی را دارای اصالت و جذابیت به شرط دوری از سیاست معرفی کند.

وجه مشترک گزارشات بی بی سی در باره عزاداری های محرم که اتفاقاً هر سال با درونمایه ای ثابت بازتولید می شود، تلاش دارد تا آمیخته شدن مراسم عزاداری با سیاست را به عنوان بزرگ ترین زمینه آسیب آن معرفی کند. تعداد زیادی از گزارشات بی بی سی در این رابطه از سال های پیش تاکنون با اشاره به صحبت های حضرت امام(ره) در مورد محرم نظیر «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است» و «ما هر چی داریم از این محرم و عزای سیدالشهدا است» آغاز می شود و در آنها سعی گردیده تا اینطور جلوه داده شود که اساساً انقلاب ایران از محرم و مراسم عزاداری آن استفاده سیاسی کرده است! و با دسته بندی انواع مراسم مذهبی در محرم سعی نموده است تا دو نوع حکومتی و مردمی از این دسته بندی ها استخراج کرده و در مقابل هم قرار دهد؛ وصله ناچسبی که هیچ گاه گزارشگران بی بی سی در نهایت نتوانسته اند حتی بدان نزدیک شوند.

زیرا اولاً اساساً فرض مسئله که بی بی سی به عنوان شبهه مراسم محرم مطرح می کند، یک باور صحیح و پذیرفته شده از محرم بوده و بر همین اساس انقلاب اسلامی ایران و حتی پیروزی در دفاع مقدس بدست آمده است.

ثانیاً از سال ها پیش نظریه پردازان غربی به این مسئله اعتراف کرده اند که عاشورا و فرهنگ آن ضامن ثبات و قوام نظام اسلامی ایران بوده است، این یعنی یک نقطه اتحاد قوی میان نظام اسلامی و مردم.

دو قطبی عزاداری و کنسرت!

این خط بی بی سی را یا باید به حساب رفتار به دور از عقل برنامه سازان و سیاست گذاران این شبکه دانست که با طرح گسترده موضوع قیاس کنسرت و استفاده از ادوات موسیقی در عزاداری، سعی در اثبات رفتار دوگانه نظام اسلامی با مسئله موسیقی دارند و یا اینکه باید بپذیریم دستان خالی این رسانه وابسته به دولت انگلیس، در برابر تأثیر شگرف عاشورا و فرهنگ آن بر ملت مسلمان ایران، آنان را به چنین مهمل گویی هایی واداشته است.

نمونه این مطلب، گزارشی با عنوان «نوحه خوانی و آیین های عاشورا؛ روزنه ای برای آزادی موسیقی؟» بود که توسط فرج بال افکن دیگر گزارشگر بی بی سی تهیه شده بود. بال افکن در این گزارش با جستجوی فراوان توانسته بود تصاویری کوتاه از یک یا دو مراسم مذهبی در ایران پیدا کند که عزاداران در آن از چند آلت محدود و مشخص موسیقی استفاده می کردند. گزارشگر بی بی سی با این تصاویر سعی کرد وجه اشتراکی میان عزاداری و کنسرت ایجاد نماید که چندی است به لطف همین شبکه های ماهواره ای به بحث داغی بدل شده است.

حال آنکه بر خلاف اصول گزارشگری هیچ تصویری حتی در حد چند ثانیه از یک کنسرت در ایران نمایش داده نشد! گویا گزارشگر بی بی سی به خوبی واقف بود تصاویر جشن و شادی یک محفل موسیقی به محض نمایش دادن خود گویای مقایسه بی ربط کنسرت و عزاداری است و مخاطب را مجاب می کند که اساساً نه آلت موسیقی که مسائلی دیگر عامل لغو کنسرت است.

القای خشونت در مراسم محرم

دیگر گزارش شاخص بی بی سی فارسی را هم سیاوش اردلان ساخته بود که با عنوان «برگزاری مراسم عزاداری در نقاط مختلف جهان» بارها در بخش های مختلف خبری این شبکه به نمایش در آمد.

در این گزارش اردلان همه هنرش را به کار گرفته بود که خط قدیمی اسلام هراسی غرب را با تصاویری جدیدی از محرم امسال بازخوانی کند.

انتخاب های گزینشی و تک کلمه ای از نوحه های مختلف با هدف نمایش تصویری غیرعقلانی و حتی خشونت آمیز از مراسمات محرم شروع این گزارش بود. نکته جالب در مورد سیاوش اردلان اینکه وی در زمان حضورش در سرزمین های اشغالی، گزارش های فراوانی راجع به صهیونیسم تهیه کرده بود و در یکی از همین گزارشات وقتی سعی داشت گوشه ای از مراسمات مذهبی صهیونیست ها را نمایش دهد، باز هم از همین شیوه انتخاب گزینشی با رویکرد عکس استفاده کرده بود و با نمایش دیوار ندبه و مراسمات مذهبی صهیونیست ها سعی کرده بود تا فضایی آرام و با متانت از این گروه را به تصویر بکشد. در آن گزارش اردلان هیچ خبری از شراب خواری بی حد حصر و حرکات غیراخلاقی صهیونیست ها در مراسم موسوم به «پوریم» نبود!

در ادامه این گزارش هم تصاویری از مراسم سنتی گل مالی در روز عاشورا در خرم آباد و صحنه بعد از آن خیمه سوزان در تهران با اشاره گزارشگر به هوای آلوده تهران پخش شد!

این در حالی است که در همین شبکه وقتی از جشن چهارشنبه سوری در تهران صحبت می شود، دیگر آلودگی هوا موضوعیت ندارد و فقط کمک به گسترش هرچه بیشتر این مراسم مهم است.

تصاویر دیگر این گزارش را هم قمه زنی در کشورهای همسایه تشکیل می داد که اکنون به لطف فتاوای مکرر مراجع و علما، فقط بخش کوچکی از مراسم محرم را تشکیل می دهد، این در حالی است که حضور میلیونی عزاداران خصوصاً در تهران و کربلا، باز هم از جمله تصاویری بود که از مجموعه این گزارش و دیگر گزارشات بی بی سی سانسور شده بود.