تاثیر مصرف آجیل و خشکبار مانده در ناباروری مردان

خطر ناباروری در مردان با مصرف آجیل و خشکبار مانده

اگر از طرفداران پرو پاقرص مصرف آجیل و خشکبار هستید حتما این مطلب را بخوانید . مصرف آجیل و خشکبار میتواند خطرات جدی در پی داشته باشد . این خطرات علاوه بر چاقی و افزایش وزن است . اگر آجیل و خشکبار در شرایط نامناسبی نگهداری شوند میتوانند عوارض جدی برایتان به دنبال داشته باشند.

اگر آجیل برای مدت زمان طولانی در محیط تاریک و مرطوب نگهداری شود باعث تولید نوعی قارچ می شود که ایجاد سرطان کبد می کند.

عوارض جدی مصرف آجیل و خشکبار مانده

آجیل و خشکبار، از جمله مواد غذایی و اصطلاحا تنقلاتی هستند که طرفداران بی شماری به خصوص در میان مردان دارند. نتایج یک پژوهش نشان می دهد که مصرف این گونه تنقلات در صورتی که در شرایط مناسبی نگهداری نشده باشند، خطر ناباروری را افزایش می دهد.

آفلاتوکسین، نوعی سم قارچی یا اصطلاحا «میکوتوکسین» است که به وسیله قارچی موسوم به «آسپرژیلوس» تولید می شود.

این سم که در برخی از مواد غذایی بالاخص در آجیل و خشکبار نگهداری شده در شرایط نامناسب به وجود می آید، دارای چهار نوع مختلف AFB1، AFB2، AFB3 و AFN4 می باشد. ولی از میان این ۴ نوع، نوع B1 یا همان AFB1 فراوان ترین و سمی ترین نوع در دنیا است که به طور ویژه توسط قارچ های «آسپرژیلوس فلاووس» و «آسپرژیلوس پارازینیکوس» تولید می شود.

تاثیر مصرف آجیل و خشکبار مانده بر کیفیت اسپرم مردان

آفلاتوکسین، سمی است که تاثیرات بسیار نامطلوبی بر سلامت انسان و سایر موجودات زنده دارد و طبق برخی مطالعات، تولید و کیفیت اسپرم را کاهش می دهد.

برای بررسی بیشتر این موضوع، گروهی از پژوهشگران کشورمان از دانشگاه ارومیه، تاثیر نوع AFB1 این سم را بر وضعیت و روند تولید سلول های جنسی نر یا اسپرم در بافت بیضه جانوران مدل مورد بررسی قرار داده اند.

بدین منظور، ۲۴ قطعه موش سوری در ۴ گروه مختلف قرار گرفتند. گروه موسوم به کنترل هیچ گونه سمی دریافت نکرد. ولی ۳ گروه آزمایشی دیگر به ترتیب برای مدت زمان های ۷، ۱۵ و ۳۵ روز سم آفلاتوکسین B1 از طریق تزریق دریافت نمودند. بعد از این مرحله، نمونه های بافت بیضه موش ها گرفته شد و مورد بررسی های آزمایشگاهی قرار گرفت.

نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می دهد که سم AFB1 منجر به آسیب بافتی، به ویژه در رده سلول های زایای بیضه ها می گردد.

این نتایج بیانگر آن است که سم آفلاتوکسین نوع B1، تکامل سلول های اسپرم را با مشکل مواجه ساخته و قطر لوله های اسپرم ساز و ضخامت لایه های سلولی زایا را به طور معنی دار و قابل توجهی کاهش می دهد.

به علاوه، یافته مهم دیگر این مطالعه که عمق تاثیرگذاری این سم تولیدشده در مواد خوراکی را نشان می دهد، حاکی از آن است که آفلاتوکسین B1، آسیب های وارده به DNA سلول را افزایش داده و باعث افزایش ریسک ابتلا به سرطان در بافت های مورد نظر می شود.

این نتایج که در مجله «دانشگاه علوم پزشکی قم» منتشر گردیده، اهمیت بسیار زیاد حفاظت صحیح از مواد غذایی در مقابل آسیب های قارچی را نشان می دهد. چرا که در غیر این صورت، احتمال آسیب رسیدن به بدن انسان همان گونه که در حیوانات مدل اتفاق افتاده، دور از ذهن نخواهد بود.