اولین انگشت نگاری تاریخ + عکس

بدون شک همه می دانید اثر انگشت هر فرد مختص خود او است و هیچ شباهتی به اثر انگشت فرد دیگری ندارد و به نوعی منحصر به فرد تلقی می شود،بزرگترین دلیل استفاده گسترده و عمومی از اثر انگشت بعنوان ابزار تعیین هویت است چراکه در طول عمر فرد هیچ تغییری نمی کند، بنابراین می توان از آن به عنوان یک امضا و یا ابزار تشخیص هویت استفاده کرد.

در انگشت نگاری مشخصات نقاطی که در آنها خطوط ریز انگشت با هم تلاقی داشته اند، انشعاب داشته اند و یا پایان یافته اند بررسی می شود.در این بخش عکسی از نخستین انگشت نگاری تاریخ را مشاهده می کنید که این اثر انگشت برای اولین بار توسط «ویلیام جیمز هرشل» در سال ۱۸۵۹ ثبت شده است.

قرن ها پیش از میلاد مسیح، کوزه گران چینی از اثر انگشت شست خود جهت مشخص نمودن کوزه ها و آثارشان استفاده می کردند. تاریخ نگار و پزشک ایرانی «رشیدالدین فضل الله همدانی» در کتاب جامع التواریخ بیان کرده است که چینی ها از اثر انگشت برای تشخیص هویت هم استفاده می کرده اند.

وی در ادامه ذکر می کند که تجربه نشان داده که اثر انگشت دو نفر کاملاً شبیه هم نیست. کتاب ها و متون یافته شده در کاوش های باستانی چین، عمدتاً دارای مهری سفالینه منقش به اثر اتگشت پدیدآورنده کتاب بوده است. در هزاره دوم پیش از میلاد نیز در کاوش های بابل٬ به لوح های گلی مربوط به ثبت اثر انگشت افراد اشاره شده است.

با ابداع کاغذ و ابریشم در چین، قراردادهای رسمی با فشردن دست بر روی اسناد مهر می گردید. ۸۵۰ سال قبل از میلاد یک بازرگان عرب با نام ابو زید حسن شاهد رسمیت یافتن اسناد وام ها در چین بوده است.

تا سال ۷۰۲ قبل از میلاد، ژاپنی ها نیز از روش چینی ها برای رسمیت بخشیدن به اسناد استفاده می کردند. در این زمان در ایران نیز از اثر انگشت شست برای مهر نمودن اسناد استفاده می کردند. همچنین بر دیوار مقبره های باستانی مصر و یونان نیز آثار انگشت یافت شده است.

در سال ۱۶۸۴ اولین مستند جالب توجه در زمینه انگشت نگاری در جهان غرب توسط دکتر «نهمیا گرو» انگلیسی که بر پایه علوم پزشکی نوشته شده بود، به چاپ رسید.

درسال ۱۸۵۸ «ویلیام هرشل» افسر ارشد ارتش انگلیس که مامور خدمت در کمپانی هند شرقی در بنگال هندوستان بود، به تقلید از کارفرمایان هندی، در تنظیم اسناد و عقد قراردادها از کارگران و افراد طرف معامله اثر انگشت می گرفت تا آن ها خود را موظف به رعایت تعهدات خویش بدانند. «هرشل» همچنین تمایل به گرفتن انگشت نگاری از زندانیان داشت. دانمارک در سال ۱۹۰۲ به عنوان نخستین کشور، انگشت نگاری را به منظور تشخیص هویت به کار گرفت.