تاثیر بیش فعالی در ازدواج و روابط رمانتیک
اختلال بیش فعالی و فقدان توجه (ADHD)
افراد زیادی به اشتباه با ADHD به عنوان مشکلی که تنها در کودکی دیده می شود برخورد می کنند، مشکلی که با بزرگ شدن کودکان از بین می رود. با این حال، حدود یک سوم تا نیمی از آنهایی که ADHD در کودکی داشته اند، همچنان در بزرگسالی به ADHD مبتلا هستند.
مشکل عدم توجه و تمرکز و دشوار بودن انجام و اتمام تکالیف باعث میشود تحصیل و ادامه تحصیل برای کودک سخت باشد و کودک در این زمینه ضعف داشته باشد. این ضعف منجر به مشکلات عزت نفس، حفظ شغل و سوء استعمال مواد برای فرد در بزرگسالی میشود. علائم اختلال بیش فعالی و فقدان توجه در بزرگسالی در روابط عاطفی فرد نیز میتواند اخلال ایجاد نماید. بسیاری از بزرگسالانی که دچار اختلال بیش فعالی و فقدان توجه هستند، هرگز بیماری آنها تشخیص داده نمیشود و تا زمانی که فرد متوجه این بیماری نشود نمیتواند تحت درمان مناسب قرار بگیرد بنابراین روابط او با دیگران تحت تاثیر قرار میگیرد.
تاثیر اختلال بیش فعالی و فقدان توجه بر روابط فرد
علائم مشخصه این اختلال، فراموشکاری، بی توجهی، دشواری تمام کردن وظایف و تکانشی بودن (بدون فکر عمل کردن) است که همه این ویژگیها روابط فرد را ویران میکنند. همه این مسائل در صورت وجود فرزند پیچیده تر نیز میشود. از جمله مشکلاتی که در همجواری با فرد دچار ADHD ایجاد میشود، به صورت زیر است:
– فرد به سختی به صحبتهای طرف مقابل گوش داده و به او توجه میکند. فردی که اختلال بیش فعالی و فقدان توجه دارد ممکن است وسط صحبت دیگران بپرد یا در حین صحبت او توجهش را از دست بدهد. ممکن است همسر او احساس کند صحبتهایش برای همسرش مهم نیست یا ارزشی ندارد. به همین علت برقراری ارتباط موثر با دیگران برایش دشوار است.
– فرد در انجام وظایف مشکل دارد. این اختلال منجر به فراموشکاری و ضعف در سازماندهی امور میشود. مردی که ADHD دارد روز تولد همسر یا سالروز ازدواجشان را ممکن است از یاد ببرد یا هنگام بازگشت به خانه فراموش کند به مغازه برود و چیزهایی را که قرار بوده خریداری نماید. این فراموشکاری ممکن است موجب ناراحتی همسر شده و این تصور را ایجاد نماید که شوهر اهمیتی به او و خواسته های او نمیدهد در حالی که فرد واقعا مشکل فراموشکاری دارد. این عدم انجام وظایف ممکن است در ازدواج یا روابط دیگر به عنوان عدم تعهد و التزام تلقی شود.
– فرد نمیتواند از عهده مسئولیتهایش برآید. فردی که اختلال بیش فعالی و فقدان توجه دارد ممکن است فراموش کند صورت حسابها را بپردازد، به موقع سر قرار حاضر شود، ماده شوینده سمی را از دسترس کودکان خارج کند و غیره.
– فرد رفتار تکانشی دارد. افرادی که در بزرگسالی اختلال ADHD دارند، دائما برانگیخته میشوند و نمیتوانند به پیامدهای کارشان فکر کنند. این امر موجب بروز رفتارهای غیر مسئولانه و غیر ملاحظه کارانه میشود مثلا در حالی که کودکان در اتومبیل حضور دارند با سرعت زیاد رانندگی میکند.
– فرد واکنش افراطی هیجانی دارد. فرد مبتلا به ADHD ممکن است به راحتی کنترل خود را از دست بدهد که این میتواند منجر به سوء برداشت بزرگی شود. بحثها و مشاجراتی که فرد در آن حضور دارد به سرعت از کنترل خارج میشوند چون نمیتواند با آرامش صحبت کند.
اختلال بیش فعالی و فقدان توجه روابط و ازدواج شما را میتواند نابود کند مگر این که تشخیص و درمان مناسب صورت گیرد. فرد مبتلا به ADHD برای غلبه بر مشکلات در روابط عاطفی چه کاری میتواند انجام دهد؟
اولین قدم، درمان علائم این اختلال است که به روابط شما صدمه میزند. اگر پیش از این به متخصص مراجعه نکرده اید و بیماری شما تشخیص داده نشده است، به روانشناس یا روانپزشک مراجعه نمایید. بسیاری از درمانهایی که برای کودکان موثر هستند (مانند داروهای محرک، رفتار درمانی و مشاوره)، در بزرگسالان نیز اثر بخش بوده و تمرکز و نیز روابط فردی را بهبود میبخشند . زوج درمانی به شما و همسر شما کمک میکند بهتر یکدیگر را درک کنید و هر گونه فاصله ای که به واسطه این اختلال بین شما ایجاد شده است را از میان بردارید.
راهکارهایی برای کمک به مشکلات روابط ناشی از ADHD :
– فهرستی از همه کارها و خریدها و مسئولیتهای روزانه که باید انجام دهید تهیه کنید. همچنین تقویمی از سالروزها، وقایع مهم و قرارهای خود همراه داشته باشید و مرتب آن را چک کنید.
– از همسرتان که گرفتار ADHD است بخواهید هر درخواستی که از او داشته اید را برایتان تکرار کند تا مطمئن شوید درست متوجه شده از او چه خواسته اید.
– سر خود را شلوغ نکنید و سعی کنید هر روز یا هر هفته تعداد کمی کار به عهده گرفته و تکمیل کنید.
– به یک برنامه خود را عادت بدهید. مثلا هفته ای یکبار حساب بانکی خود را چک کنید تا بدانید این هفته چقدر خرج کرده اید یا شب آخر تعطیلی برای تمامی هفته برنامه غذایی بریزید.
