روشهای جذب و متقاعد کردن دیگران
روش های متقاعد کردن دیگران
اینکه یاد بگیریم دیگران را چگونه متقاعد کنیم، خیلی جاها به کارمان می آید. یک وقت لازم است رئیس تان را با زبان متقاعد کنید که روی فلان پروژه سرمایه گذاری کند، گاهی هم پیش می آید که با زبان خوش از یک بچه مهدکودکی بخواهید قبل از خواب مسواک بزند یا کسی که قصد خودکشی دارد را از لب سکوی مترو به عقب فرابخوانید. اگر بدانید چطور این زبان را در کام خود بچرخانید که حرف هایتان متقاعد کننده باشد، خرتان از پل خواهد گذشت. پس بی معطلی با ما باشید با ۱۵ راز افرادی که متقاعد کردن دیگران را خوب بلدند.
اصولا به کسی می گویند آدم خوش سر و زبان که قادر باشد با چهار کلام حرف زدن آدم های دیگر را متقاعد کند کاری که او می خواهد را انجام دهند. سلاح مخفی این افراد «فرو کردن خود در دل دیگران» است. با همین زبان ۱۰ سانتی متری شان کاری می کنند که نه تنها شیفته ی نظراتشان بشوید، بلکه کشته و مرده ی خودشان هم بشوید. لابد می پرسید رازشان چیست؟
۱۵ راز افرادی که متقاعد کردن دیگران را خوب بلدند
مخاطب خودشان را می شناسند
آدم خوش سر و زبان مخاطب خودش را مثل کف دستش می شناسد و از این شناخت برای صحبت کردن به زبان او استفاده می کند. اگر بداند طرفش خجالتی است با لحنی آرام سر صحبت را باز می کند و اگر بداند مخاطبش پر جنب و جوش و قاطی پاتی است، پرحرارت سخن می راند. موقع گفتگو هر کسی قلق خودش را دارد و به کار گیری ظرافت در این راه باعث خواهد شد حرف هایتان راهی به گوش دیگران پیدا کند.
ترفندهایی برای متقاعد سازی دیگران
با آدم ها اتصال برقرار می کنند
اگر مردم بدانند شما چه جور آدمی هستید، امکان اینکه حرفی را ازتان قبول کنند و شما بتوانید آنها را متقاعد کنید، خیلی بیشتر است. تحقیقاتی در همین زمینه در دانشگاه استنفورد برگزار شد و از دانشجویان خواسته شد تا در سر کلاس با یکدیگر به توافقاتی برسند. ابتدا، بدون ارائه هیچ گونه دستورالعملی، دانشجویان موفق شدند در ۵۵ درصد از مذاکرات به توافق برسند. اما پس از اینکه به دانشجویان گفته شد قبل از هر گونه مذاکره، پیش زمینه ای از شخصیت خود را به طرف مقابل ارائه دهید، این میزان به ۹۰ درصد افزایش پیدا کرد.
نکته ی کلیدی در اینجا این است که از گیر افتادن در پس و پیش بحث خودداری کنید. کسی که دارید باهاش صحبت می کنید یک آدمیزاد است، نه یک حریف یا سیبل تیراندازی. فارغ از اینکه محتوای گفتگوی تان تا چه حد متقاعدکننده باشد، اگر نتوانید با طرف مقابل یک رابطه ی آدمیزادی تشکیل بدهید، حرفتان هیچ اثری در او نخواهد داشت.
سعی نمی کنند حرفشان را زورکی به کرسی بنشانند
آدم هایی که راز متقاعد کردن دیگران و اصول تاثیرگذاری را خوب می دانند، اهل زورتپان کردن نظراتشان در حلق دیگران نیستند، در عوض با آرامش و اعتماد به نفس، پرده از روی ایده هایشان برمی دارند. حرفی که قرار باشد به زور داد و قال به کرسی بنشیند مفت نمی ارزد. شیوه ی «الان حالی ات می کنم حق با کیه» در بهترین حالت باعث جیم شدن طرف مقابل خواهد شد.
آدم خوش سر و زبان در گفتگو زیاده خواه نیست. حواسش هست که برای حفظ جایگاه فتیله ی خود را بالا نکشد، چرا که می داند زیرک بودن در این است که در دراز مدت قلب آدم ها را تسخیر کنی، نه اینکه با بحث کردن فتیله پیچشان کنی. اگر در بحثی بودید که بالا گرفت، سعی کنید اعتماد به نفس خودتان را حفظ کنید اما آرامش تان را از دست ندهید. عجول نباشید و لجاجت را کنار بگذارید. مطمئن باشید که اگر ایده تان واقعا خوب است، کافی است به دیگران وقت بدهید تا آن را به درستی درک کنند.
مثل موش ترسو نیستند
طرف دیگر بوم این است که ایده ی خودتان را با ترس و لرز به صورت سؤالی مطرح کنید یا طوری آن را بیان کنید که انگار مستلزم تأیید دیگران است. اگر آدم خجالتی ای هستید سعی کنید ایده هایتان را به شکل خبری و یا «دانستنی های جالب» بیان کنید تا مخاطب تان را به فکر فرو ببرد. شاخ و برگ های اضافی را هم از حرف هایتان هرس کنید. کجای «به نظر من» یا «امکانش هست که» باعث خواهد شد حرف های شما ترغیب کننده تر به نظر برسند؟
ترفندهایی برای متقاعد سازی دیگران
از زبان بدن مثبت استفاده می کنند
زبان بدن
اگر می خواهید موقع صحبت کردن ذهن آدم ها را درگیر خودتان بکنید، بد نیست از حرکات و حالات بدن و لحن صدای خود آگاه باشید. استفاده کردن از لحن مشتاقانه، باز کردن دست ها از یکدیگر، حفظ ارتباط چشمی و متمایل کردن بدن به سمت فردی که دارد صحبت می کند، همگی از مثال های زبان بدن مثبت به شمار می روند. زبان بدن مثل زیرنویسی برای حرف های شما عمل می کنند. اگر این زیرنویس با صحبت هایتان هماهنگ باشد، شنونده مجذوب صحبت کردن شما خواهد شد و حرف هایتان راحت تر متقاعدش خواهند کرد. پس یکی از رازهای خوش سر و زبانی این است که «چگونه گفتن از چه چیزی گفتن مهم تر است».
واضح و دقیق حرف می زنند
آدم خوش سر و زبان قادر است محتویات داخل ذهنش را خیلی سریع و واضح برای دیگران بیان کند نه اینکه پت پت کند و حرف های اضافه بزند. اگر به چیزی که بر زبان می آورید به خوبی احاطه داشته باشید، آنگاه توضیح دادن آن به کسی که با آن موضوع آشنا نیست، کار چندان سختی نخواهد بود. یعنی باید چنان به سوژه ی مورد بحث تان مسلط باشید که حتی بتوانید آن را به یک بچه ی دماغو هم توضیح بدهید.
کاربن نیستند
خود اورجینال شان هستند. اصل بودن و راستگویی از ملزومات خوش سر و زبانی است. جنس قلابی مشتری ندارد. آدم ها مجذوب کسانی می شوند که جنس اصل هستند. به جنس اصل است که می توان اعتماد کرد چه می خواهد آدم باشد چه چرخ گوشت. نمی دانم چطور می توان به کسی اعتماد کرد که واقعا مشخص نباشد چه جور آدمی هست و چه احساساتی دارد.
آدم خوش سر و زبان خودش را می شناسد و به اندازه ی کافی هم به خودش اعتماد به نفس دارد که از بیان کردن درونیاتش خجالت نکشد. اگر سعی کنید تمرکزتان را بگذارید روی چیزهایی که شما را به عنوان یک فرد خوشحال می کنند، صد برابر جذاب تر و خوش سر و زبان تر از آن زمانی خواهید شد که زور بزنید کس دیگری باشید تا بلکه نگاه مردم را به خود جلب کنید.
نظرات دیگران را تصدیق می کنند
یکی از تاکتیک های قدرتمند خوش سر و زبانی این است که در جایی از بحث و گفتگو نظرات طرف مقابل را تصدیق کنید. به هر حال بی عیب و خطا که نیستید و در جاهایی از بحث ممکن است حق با دیگری باشد. تصدیق کردن نظر طرف مقابل، نشانه ی روشنفکری و اراده ی نیکو برای بهتر شدن است. اگر بر خلاف کوالا که به درخت می چسبد، با سماجت به حرفتان نچسبید، در واقع دارید به مخاطب تان می گویید که عمیقا برایش ارزش قائلید. آسمان به زمین نمی آید اگر وسط بحث به جای پارازیت-وِل-دادن هایی نظیر «اوکی، حتما درست می گی!» برگردید و صادقانه بگویید «حق با توئه. منطقی بود حرفت».
حرف زدن مثل پینگ پُنگ می ماند. خیلی وقت ها هم سرویس حریفان در زمین شما می خوابد. هیچ پینگ پنگ بازی هر روز از خواب بلند نمی شود به امید اینکه تا آخر عمرش بقیه را ۲۱-۰ شکست بدهد. آدم خوش سر و زبان بازنده ی بدی نیست که هر وقت حریفش از او امتیاز گرفت راکت را بکوبد روی میز.
ترفندهایی برای متقاعد سازی دیگران
سؤال های خوبی می پرسند
یکی از بزرگترین اشتباهات آدم ها در حین صحبت کردن این است که به جای خوب گوش کردن به حرف طرف مقابل، حواسشان به این است که هنوز جمله ی یارو به انتها نرسیده، عینهو اژدر زیردریایی حرف خودشان را وِل بدهند. گوششان هیچ ایرادی ندارد؛ در واقع تک تک کلمات را خیلی خوب می شنوند، اما صبر نمی کنند تا معنی آنها را هم آنالیز کنند.
راه آسانی که برای مهار اژدر وجود دارد این است که میان حرف های طرف، راجع به چیزهایی که می گوید از او سؤال بپرسیم. آدم ها ناراحت می شوند که بفهمند به حرف هایشان گوش نمی دهیم. این سؤال پرسیدن ما فایده اش این است که طرف مقابل نه تنها متوجه می شود که گل لگد نمی کند، بلکه ما آنقدر پیگیر هستیم که اگر جایی رد حرف هایش را گم کردیم سعی می کنیم با سؤال کردن دوباره خودمان را به او برسانیم. باورتان نمی شود که طرف مقابل چه احساس خوبی از حرف زدن خود به دست می آورد و این را مرهون شماست. او قطعا دفعه ی بعد هم برای صحبت کردن دنبال شما خواهد گشت.
تصویرسازی می کنند
تحقیقات علمی نشان می دهند که آدم ها با تصویرسازی زودتر قانع می شوند. آدم های خوش سر و زبان که روشهای متقاعد کردن دیگران را خوب می دانند، گنجینه ی قدرتمندی از تصاویر ذهنی دارند که موقع صحبت کردن به خوبی ازش استفاده می کنند. وقت هایی که موضوعات بیش از حد انتزاعی باشند و نتوان تصویری از آنها ارائه داد، آدم خوش سر و زبان شروع می کند داستانی تعریف کند که به ایده اش زندگی ببخشد. اگر داستان خوبی تعریف کنید، تصویری از حرف های شما در ذهن گیرنده ایجاد می شود که به سختی فراموش می شود و به راحتی به یاد آورده می شود.
همان اول کار جلوه ی قدرتمندی از خود به جا می گذارند
کاراکتر قدرتمند
تحقیقات نشان می دهند که بیشتر مردم در همان ۷ ثانیه اولی که چشم شان به شما می افتد، تصمیم شان را می گیرند که ازتان بدشان بیاید یا خوششان بیاید. از ثانیه ی ۸ به بعد تا آخر مکالمه، پیش خودشان سبک سنگین می کنند که آیا تصمیم اولیه شان درست بوده یا نه. خب اینکه خیلی بد است! البته اگر با این قضیه آگاهانه برخورد کنید چه بسا که حسابی به نفع تان تمام شود و اسم خودتان را در دفترچه تلفن طرف به عنوان یک آدم باحال ذخیره کنید. چیزهایی که باید رعایت کنید عبارتند از:زبان بدن مثبت، حالت ایستادن یا نشستن قدرتمند، محکم دست دادن، لبخند خوشگل و باز بودن شانه ها در حین صحبت کردن. این روش تضمینی است.
ترفندهایی برای متقاعد سازی دیگران
می دانند کِی باید عقب نشینی کنند
سخنان ضربتی با مقوله ی خوش سر و زبانی به هیچ رقم آبشان در یک جوی نمی رود؛ در نتیجه با ملایمت برخورد کنید. تحقیقات نشان داده اند که وقتی بخواهید به شیوه های اورژانسی آدم ها را به موافقت با خود دربیاورید، آدم ها ترجیح می دهند روی مواضع خودشان بیشتر پافشاری کنند. آژیر زدن شما باعث می شود که بیفتند جلوی شما و راه را بهتان ببندند. اگر مو لای درز حرفتان نمی رود پس نگران چه هستید؟ آمبولانس را خاموش کنید و اجازه بدهید زمان کار خودش را بکند. معمولا ایده های خوب مثل ترشی بندری هستند. زمان می برد تا جا بیفتند.
آدم ها را به اسم صدا می زنند
اسم هر کسی بخش جدایی ناپذیر هویتش است و موقعی که دیگران آدم را به اسمش صدا می زنند احساس خاصی به آدم دست می دهد. آدم های خوش سر و زبان حواسشان هست هر دفعه که هر شخصی را در حین راه رفتن هم دیدند او را به اسمش صدا کنند، نه اینکه فقط وقت حال و احوالپرسی باهاش اسمش را به کار ببرند. تحقیقات نشان می دهند به کار بردن اسم برای خطاب کردن اشخاص باعث می شود اعتبارتان پیش آن شخص تأیید شود.
اگر از آن آدم هایی هستید که فقط قیافه ها یادشان می ماند و موقع به خاطر آوردن اسامی ریپ می زنند، بد نیست کمی تمرین حافظه کنید تا این نقیصه برطرف شود. اگر دفعه ی اولی است که با کسی ملاقات می کنید و پس از معرفی اسمش را درست نشنیدید یا همان لحظه فراموش تان شد، خجالت نکشید. ارزشش را دارد که برای بار دوم اسمش را بپرسید.
آدم های حال بِده ای هستند
خوش سر و زبان ها جایی نمی خوابند که زیرش آب بدهد. آنها می دانند چطور و کِی سر موضع شان سفت و سخت باقی بمانند و در عین حال چه موقعی و چطور آسان بگیرند. اگر همه چیز را دست خودتان بگیرید که باعث خوشحالی بقیه نمی شود. چیزهای خوب باید دست بچرخد تا همه احساس خوشحالی کنند. آدم خوش سر و زبان این کار را می کند چون می داند که در دراز مدت باعث می شود احترام آدم ها را به دست بیاورد؛ هر چه باشد موفق بودن بهتر از «درست بودن» است.
لبخند می زنند
آدم ها به طور طبیعی (و البته ناخواسته) زبان بدن آدمی که باهاش صحبت می کنند را آینه می کنند. اگر می خواهید دیگران شما را باور کنند و دوست تان داشته باشند، موقعی که باهاشان صحبت می کنید لبخند بزنید تا آن ها هم بی اختیار لطف شما را جبران کرده و لبخندی به شما برگردانند. آدم های خوش سر و زبان را زیاد در حال لبخند زدن می بینید، چون شور و شوق خاصی برای محقق شدن ایده هایشان در سر دارند و این خوشحالی شان واگیردار است.
