حریم خصوصی در زندگی مشترک به چه معناست ؟!

حریم خصوصی در زندگی زناشویی کجاست

زندگی مشترک به معنای پیمانی عاشقانه بین زن و مردی است که قرار است در زیر یک سقف برای سالهای طولانی با هم زندگی کنند . زن و شوهری که زندگی عاشقانه خود را با هم آغاز میکنند باید حریم هایی را در زندگی رعایت کنند تا بتوانند آرامش را تجربه کنند . زن و مرد هنگامی که با یکدیگر پیمان زناشویی می بندد، به هم قول می دهند در تمام لحظات زندگی در کنار یکدیگر باشند ، ولی این به معنای ساختن قفس برای یکدیگر نیست پس بهتر است اجازه دهیم اندکی فردیت برای همسرمان باقی بماند.

بعضی افراد می پندارند که بعد از ازدواج ، حریم خصوصی زن و شوهر صفر می شود و آن ها نباید هیچ ناگفته ای بین خود داشته باشند. طبیعی است که هیچ کسی به اندازه همسر به انسان نزدیک نیست. این بدان معناست که شعاع حریم خصوصی بین زن و شوهر در کمترین حد خواهد بود؛ اما هیچ گاه به صفر نخواهد رسید. هر فردی باید بپذیرد که طرف مقابل هم انسان است و هر انسانی به فضا و حریم خصوصی نیاز دارد. انتظار این که همسرتان همه چیز را به شما بگوید و هیچ رازی نداشته باشد، بی مورد است. باید قبول کرد فرد مقابل می تواند موضوعاتی یا وسایلی شخصی، مانند کیف، گوشی تلفن همراه و… داشته باشد.

مفهوم حریم خصوصی در زندگی مشترک

روانشناسان تاکید می کنند ازدواج هرگز به معنای برده داری یا زندانی و زندانبانی نیست بلکه رابطه عاشقانه ای است که ریشه در ثبات، استقلال رای و حق اظهار نظر طرفین در تصمیمات شخصی و مشترک دارد.
در واقع حریم خصوصی فضا، محدوده و حیطه شخصی و محرمانه ای است که مدیریت و مسئولیت آن به خود فرد مربوط می شود و دیگران حق مداخله و اعمال نفوذ در آن را ندارند.بسیاری از افراد به این مهم توجه ندارند که در روابط اجتماعی بخصوص روابط زناشویی دچار مشکل می شوند، وجود حریم خصوصی در هر ارتباطی الزامی است و ضرورت این مهم، بین زوجین هم از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ البته در باید متذکر شویم که در روابط هم مالکیت بسیار مهم است، به این معنا که اگر در رابطه خود با دیگران حد و مرزها را بشناسیم، می توانیم درک کنیم چه کسی مالک کدام احساس، نگرش و رفتار است. به طور خاص در رابطه ای مانند ازدواج لازم است هر همسری حریم خودش را تشخیص دهد و مطابق آن رفتار کند. اطاعت از حد و مرز در چنین رابطه ای، مساوات برقرار کرده و رابطه دو نفر را متوازن می کند.

هر یک از همسران حق دارند که برای خود حریم خصوصی داشته باشند

چرا همسران حریم خصوصی را نمی پذیرند؟

باید گفت مخالفت در برابر مرزها در زندگی زناشویی علت های مختلفی دارد که مهم ترین آنها عبارت است از:
فرد با داشتن حد و حدود، احساس آزار می کند؛ چنین فردی، داشتن هر نوع محدودیتی را غیرمنطقی، غیرمنصفانه و آزاردهنده می داند و نسبت به آن احساس خوبی ندارد، بنابراین، زمانی که همسرش از او می خواهد «نه» او را محترم بشمارد، او درک نمی کند که این حق همسر اوست بلکه احساس می کند همسرش از او تنفر دارد.
بی مسئولیتی، یکی از علت های مهم مخالفت با حدومرزهاست. برخی همسران خود را چندان مسئول رفتارشان نمی دانند و تصور می کنند، باید بتوانند هرکاری که می خواهند انجام دهند و در برابر کسی هم پاسخگو نیستند. برای مثال ممکن است مردی آدم خوبی باشد، اما به دلیل بی مسئولیتی نان آور خوبی نباشد یا دایم شغل خود را تغییر دهد.
گاهی هم فرد احساس می کند با پذیرفتن حد و مرز، آزادی اش به خطر می افتد و به همین دلیل، مرزها را رعایت نمی کند و با هر محدودیتی مخالف است. حدومرز داشتن به او احساس بیچارگی و آسیب پذیری می دهد. معمولا پسرانی که در خانواده های سختگیر بزرگ شده اند، به همسرانی مخالف حد و مرز تبدیل می شوند.
کنترل کردن همسر نیز یکی از دلایلی است که مانع می شود فرد در زندگی مشترک به حریم ها احترام بگذارد. این همسران سعی می کنند، همسرشان را کنترل کنند، فریب دهند و بر او مسلط شوند. او قادر به درک این مسأله نیست که همسرش احساس، افکار و رفتار مستقل خود را دارد و همیشه تلاش می کند آزادی مشروع همسرش را نفی کند یا به حداقل برساند.

چه باید کرد؟

به همسرتان اجازه دهید به شما “نه” بگوید. به بهانه دوست داشتن سعی نکنید دایم همسر خود را کنترل کنید و یا از او بخواهید هر آنچه را که تجربه کرده برای شما تعریف کند، این وضعیت مسموم را هرگز با عشق اشتباه نگیرد، چراکه کنترل زیاد عشقی به دنبال نخواهد داشت و گاه فقط موجب تنفر می شود.
از سوی دیگر، همسران باید این مهارت را بیاموزند که “از کار هم سر درنیاورید”! چرا که یکی از برداشت های اشتباه در زندگی مشترک این است که همسر باید اختیاردار کامل زندگی باشد و هرچه می گوید طرف مقابل هم باید بدون چون و چرا بپذیرد؛ به بیان دیگر، همسران ایرانی به اشتباه یاد گرفته و پذیرفته اند که عنان و اختیار طرف مقابل را به طور کامل در دست داشته باشند.
توجه داشته باشید در حفظ حریم شخصی همسران، سرک کشیدن در روابط همسر با خانواده اش نیز ممنوع است؛روابط همسر با خانواده اش جزیی از حریم شخصی اوست. ارتباط هریک از همسران با اعضای خانواده یا فامیل وی تا زمانی که مشکلی در حریم زندگی مشترک ایجاد نکند، حریم شخصی فرد است. بنابراین تا جایی که ممکن است، هریک از طرفین باید سعی کنند درگیری مستقیم با اعضای خانواده اصلی یا فامیل همسر نداشته باشند.
و در نهایت اینکه هرگز بر این تصور نباشید که مرزگذاری در رابطه یعنی به دیگران بی اعتماد و بدبین بوده و دایم منتظر باشید که مچ گیری کنید و افراد را به خاطر نقاط ضعف آنان کنار بگذارید .