معنی کلمه مزخرف چیست

” مزخرف کاری ” پیشه ای وابسته به جواهر سازی و طلاسازی بوده و زمان اوج آن به دوره صفویه باز می گردد که در آن انواعی از تاجها ، شمشیرها و خنجرهای مرصع ساخته شده که به واقع بسیار زیبا بودند .

 اما چون به دوران قاجار می رسیم این هنر به بیراهه کشیده می شود و ” مزخرف کاری ” همچون سایر شاخه های هنری ، از شعر تا موسیقی و معماری در این دوران آنچنان اغراق آمیز می شود که از زیبایی تهی می گردد . بطوری که گاهی از فرط اغراق در افزودن نگین و سنگ و جواهر به مثلاً یک شمشیر ، به گونه ای آن را سنگین و زمخت می کردند که حتی برای نمایش دادن هم فرد نمی توانست آن را بر کمر بندد و آنقدر در این راه به افراط رفتند که دیگر کسی مایل به چنین سفارشهایی نبود . و از سوی دیگر هزینه کار به قدری بالا رفته بود که حتی پولدارها هم گرایش خود را به این صنعت از دست دادند . با غروب دولت قاجاریه این صنعت نیز کم رنگ و کم کم فراموش شد . اما اصطلاح ” مزخرف ” و خاطره ی کاری که جز تجمل و صرف هزینه ی بی مورد حاصلی نداشت ،

در خاطر مردم ماند آنچنان که وقتی امری غیرقابل استفاده ، نازیبا و اغراق آمیز باشد می گویند مزخرف است . وقتی کسی سخن پرحاشیه و سنگین و به ظاهر زیبا اما بی حاصل بگوید ، می گویند مزخرف می گوید یا مزخرف می بافد یا وقتی آرایشگری ، نوعروسی را از فرط غلظت آرایش و استفاده از رنگهای بی ربط بیشتر چندش آور می سازد تا زیبا ، می گویند :« عروس رو مزخرف درست کرده » و اینگونه است که کلمه ای که در اصل معنی زیبای زراندود را داشته به تدریج تغییر معنی داده و تداعی گر نازیبایی شده است.