وقتی خانواده راه اعتیاد نوجوان را می بندد

تاثیر روابط صمیمانه خانواده در اعتیاد نوجوانان

امروزه نه تنها کشور ما ، بلکه جامعه جهانی در معرض آثار سوء فرهنگی ، اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی بلای خانمان سوز اعتیاد قرار گرفته و به همین جهت هم روز بیست و ششم ژوئن، ” روز جهانی مبارزه با مواد مخدر ” اعلام شده است . از آنجا که سلامت جامعه به سلامت خانواده ها وابسته است و شخصیت هر کس نیز در محیط خانه شکل می گیرد.

خانواده اولین محیط تربیتی رشد کودک است و با اینکه در طول زمان، بسیاری از کارکردهای خود را به نهادهای مختلف اجتماعی محول نموده ، اما هیچ نهادی تا کنون نتوانسته است، مهم ترین کارکرد آن را که پرورش و تربیت فرزندان است، به طور کامل به عهده بگیرد . اهمیت تاثیر خانواده بر رشد فرد به قدری است که همه نظریه های موجود، توجه خود را بدان معطوف نموده اند .

همه جا می بینیم و می خوانیم، اگر می خواهید فرزندتان دچار مشکلات رفتاری و اعتیاد نشود ارتباط عاطفی و صمیمانه با او برقرار کنید.حال ببینیم چرا اینقدر ارتباط عاطفی و صمیمانه موثر است؟ در ارتباط عاطفی، نوجوان چه چیزی را بدست می آورد که چنین سپر عظیمی محسوب می شود؟

در واقع والدین با پیوندهای عاطفی و صمیمانه نیازهای نوجوان را تحت پوشش قرار می دهند، ضعف درونی انسان شاهراه خطاهاست و زمانی که نوجوان در خانه بزرگ شمرده می شود و به او احترام می گذارید دیگر کاسه گدایی جلب توجه دیگران را به دست نمی گیرد و تن به هر کاری نمی دهد تا دوستان و اطرافیان خود را راضی کند.

صمیمیت و حس بودن، پذیرش در محیط خانه، او را توانمند می کند و می داند خانواده ی عزیزی دارد که نیازی به تحت فشار قرار گرفتن و نشان دادن خود در جمع دوستان نیست و شاخه ای نیست که با وزش باد به هر جهتی بوزد و بسیاری از ارزشهای خانوادگی را در این ارتباط تنومند آگاهانه و ناآگاهانه فرا می گیرد. او کسانی دارد که به درد و دل هایش پاسخ درست می دهند و از راهنمایی، مشورت و کمک آنها به موقع بهره مند می شود. و بهترین دوست خود را والدینش را معرفی می کند.

صمیت در خانواده گرایش نوجوان را به اعتیاد کاهش میدهد

همچنین گاهی لازم است سپر بلای او باشید و اگر نادانسته به جای نامناسبی رفت و آمد داشت و یا با افراد نامناسبی نشست و برخاست داشت، او را از خطرات این امر آگاه سازید.

مهارت های خانواده در پیشگیری از اعتیاد نوجوانان :

برقراری ارتباط با نوجوان برای پیشگیری از اعتیاد

نوجوان علاوه بر پیوندهای عاطفی نیاز دارد خود نیز نوجوانی برومند و قوی، دارای اعتماد به نفس و خودباوری باشد. پس لازم است مهارتهای فردی او تقویت شود. مهارتها و شایستگی های تحصیلی را قوت بخشد، ضعف مهارتهای تحصیلی، احساس ناتوانی در نوجوان را بوجود می آورد. همچنین مهارتهای اجتماعی و چگونه ارتباط برقرار کردن با دیگران، ابراز وجود نوجوان را قوی تر می کند و می داند که می تواند در موقعیت های مختلف خود را به اثبات برساند.

در بسیاری از تحقیقات نشان داده شده است یکی از عوامل اعتیاد ناتوانی در برقراری ارتباط و بیان احساسات است. بنابراین داشتن مهارتهای اجتماعی بسیار موثر هستند. علاوه بر مهارتهای اجتماعی، مهارت همدلی، آگاهی هیجانی همگی تاثیر گذارند همچنین اراده او را تقویت کنید تا سپری برای او شود.

آموختن درباره اعتیاد

در بسیاری از تحقیقات نشان داده شده است یکی از عوامل اعتیاد ناتوانی در برقراری ارتباط و بیان احساسات است. بنابراین داشتن مهارتهای اجتماعی بسیار موثر هستند
ضروری است والدین در مورد عوامل خطرساز، چگونگی شروع آن و تداوم مواد مخدر اطلاعات بسیاری را بدست آورند تا آگاهی های لازم را به کودک و نوجوان خود انتقال دهند. امروزه در عصر ارتباطات ممکن است نوجوان اطلاعات ضد، نقیص و نادرست بسیاری را دریافت کند.

باورهای غلطی در مورد مواد مخدر در گوش نوجوانان زمزمه می شود. بعنوان والدین لازم است با دادن اطلاعات درست در قالب گفتگو که هرازگاهی درباره موضوع های مختلفی با فرزندتان صحبت می کنید در اختیار او بگذارید. مواظب باشید فقط سخنران نباشید. گاهی شنیدن بهتر از بحث کردن است. از مسائلی که نوجوان به آن فکر می کند این است که پدر و مادرم درباره مواد مخدر چه نظری دارد در گفتگو اگر فرزندتان واکنش مناسبی از جانب شما ببیند خطر مصرف مواد در آنها کاهش می یابد.در حین گفتگو خودتان را برای پاسخ گویی به سئوالات فرزندتان نیز آماده کنید و درباره سئوالاتی که ممکن است از شما بپرسد فکرکنید تا غافلگیر نشوید.
افراد که سرانجام بدی در اثر استفاده از مواد داشته اند را به او نشان دهید، از فرصت های پیش آمده در روزنامه، تلویزیون یا مکانهای عمومی که شاهد چنین افرادی هستید استفاده کنید. دیدن عینی چنین افرادی اراده نوجوان را در پیشگیری تحت تاثیر قرار می دهد.

نقش معنویات در پیشگیری از اعتیاد

دیدگاه معنوی او را گسترش دهید. بخصوص ۱۴ تا ۱۶ سالگی نوجوانان آمادگی پذیرش مسائل معنوی را دارند. دیدن نقاط قوت زندگی و سپاسگزاری از خالق، روحیه امیدواری را در نوجوان تقویت می کند. از او بخواهید تا همیشه با خدای خود گفتگوی درونی داشته باشد و او را بهترین نگه دارنده و پشتیبان در زندگی بداند. چنین اعمالی به او کمک می کند تا خدا را ناظر بر اعمال خود ببیند و کمتر دچار خطا شود البته خودتان نیز الگوی مناسبی در این زمینه باشید.