کدام زوج ها شانس بیشتری برای باهم بودن دارند

در این تحقیقات رفتار یک زوج با یکدیگر به عنوان “یک واحد” در نظر گرفته شده وهمچنین زوج هایی در این تحقیقات سهیم بودند که “احتمال ازدواج در آینده” را مد نظر داشته اند.

هدف تحقیقات ۹ ماهه بر روی زوج ها تشخیص رابطه یک زوج بر روی تغییر احساساتی که منجر به افزایش یا کاهش احتمال ازدواج در آینده می شود، بوده است.

دسته دوم، زوج هایی هستند که در روابط شان “شریک، جایگاهی ویژه” می یابد. این زوج ها که ۳۰ درصد زوج های مورد تحقیق را شامل شده اند زمان زیادی را با هم سپری می کنند و بیشتر فعالیت هایشان با هم صورت می گیرد.

دسته سوم زوج هایی هستند که از روش های مدرن ارتباطات (تلفن، اینترنت، شبکه های اجتماعی، ایمیل و …) بطور مداوم در رابطه شان استفاده می کنند که ۱۹ درصد زوج های مورد تحقیق را شامل شده اند.

دسته چهارم زوج های “اختلاف دار”هستند که با ۱۲ درصد کمترین بخش زوج های مورد تحقیق بوده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد، گرچه این زوج ها به نسبت دیگر گروه ها بیشتر با هم اختلاف دارند، اما رابطه آن ها از رابطه “زوج های دراماتیک” مستحکم تر است.

داشتن طول عمر بالا در یک رابطه

مشاهدات ۹ ماهه بر روی رفتار هر چهار دسته از زوج ها نشان می دهد که “زوج های دراماتیک” تمایل کمتری به ازدواج داشتند و رغبت بیشتری به جدایی از خود نشان می دادند. زوج های “اختلاف دار” نیز نه تنها تمایل شان به ازدواج با شریک خود کاهش یافته بود، بلکه این تجربه منفی نظرشان در مورد ازدواج را نیز بطور کلی تحت تاثیر قرار داده بود.

جالب اینکه استفاده مداوم از روش های مدرن ارتباطات (تلفن، اینترنت، شبکه های اجتماعی، ایمیل و …) تاثیری بر روی “تصمیم و یا عدم تصمیم” بر روی ازدواج زوج هایی که از این روش ها استفاده می کنند نداشته است.

در نهایت اینکه زوج هایی که در روابط خود “شریک، جایگاهی ویژه” می یابد رابطه مثبتی با هم داشته اند و میل به ازدواج از همه در آن ها بیشتر بوده است.

باید دقت داشت که روابط زوج ها در این تحقیقات در یک مقطع خاص سنی مورد ارزیابی قرار گرفته اند و هدف آن نشان دادن این بوده است که کدام زوج ها از شانس با هم ماندن بیشتری برخوردار هستند.

باید دقت داشت که این تحقیقات راه حلی برای یافتن شریک و شرایط دوام یک رابطه ارائه نمی کند.

آنچه که این تحقیقات به آن نپرداخته تاثیرعوامل بعد از ازدواج مثل بچه دار شدن، مشکلات روزمره و تاثیر آن بر رفتار و روابط درونی یک زوج است. عواملی که بعد از ازدواج می توانند منجر به خارج شدن یکی از طرفین”از جایگاه ویژه” در یک رابطه شده و در عین حال توضیحی برای بسیاری از جدایی ها نیز باشند.

مشاوران خانواده به این نتیجه رسیده اند که “جایگاه ویژه زوج ” باعث ایجاد رابطه مثبت بین طرفین می شود که حتی در حالت “اختلاف” و “مشکلات روزمره” هم تلاش آنها در جهت حل مثبت اختلافات است.