زندگی شخصی ویدا جوان + تصاویر

من برای بستن قرارداد، چهار قسمت اول فیلمنامه را دریافت کردم. چهار قسمت اول سریال را که خواندم به نظرم جذاب آمد و شخصیت پردازی درستی داشت. بعداز کلیدخوردن دیگر فیلمنامه منسجمی نداشتیم؛ فکر می کنم از قسمت ۱۵ به بعد بود. بعد از آن هروقت می خواستیم جلوی دوربین برویم یک سکانس به ما داده می شود. یک سیناپس کلی از کار می دانستم و براساس اتفاق هایی که می افتاد و سکانس هایی که ضبط می شد قسمت های بعد نوشته می شد. سریال برای من هم نسبتا جدید بود؛ طنز سریال کمدی گروتسک است که با کنایه زدن و نشان دادن تلخی ها ایجاد خنده می کند. برای همین شاید بعضی ها بگویند مگر چنین چیزی می شود.

 

من راجع به نقش خودم خیلی از آقای صحت می پرسیدم، چرا سارا پزشکی است که نمی تواند تشخیص دهد مگر می شود؟ آقای صحت خیلی اهل تحقیق و مطالعه هستند و می دانم در کتابخانه ملی با تعداد زیادی پزشکان عمومی که قرار بود کنکور تخصصی بدهند مشورت داشتند و از آن ها سوال می کردند. حتی تعدادی شان را سر صحنه می آوردند و من با آن ها صحبت می کردم  و می دیدم واقعیت دارد که ممکن است پزشک عمومی تشخیص اشتباه بدهد.

 

 

بارها برای خود من پیش آمده که بیماری ام را نتوانسته اند تشخیص دهند. وقتی بی تجربه اند و اعتماد به نفس ندارند (که سارای شمعدونی این طوری است) ممکن است تشخیص اشتباه دهند. به ویژه این که خانواده روی او یک نفوذی دارند که بیشتر تحت تاثیر قرارش می دهند و اعتماد به نفس را از او می گیرند. این اتفاقات عجیب نبود ولی من می خواستم بدانم چرا؟ سارا کم هوش است؟ به زور خانواده رفته پزشکی خوانده؟ به این رشته علاقه ندارد؟ که در ادامه فهمیدم اعتماد به نفس ندارد و وقتی هول می شود کلا قاطی می کند.

 

ما تمرین خاصی نداشتیم این قدر همه چیز به سرعت انجام می شد و فشار کار زیاد بود که سکانس به دست جلوی دوربین می رفتیم. از آن جا که یک سری نقش داشتیم که تیپ بودند فکر می کردم برای تعادل سریال لازم است یک شخصیت واقعی هم وجود داشته باشد. در تحلیل خودم فکر می کردم دایی سارا، آدم آرامی است، پدر و خاله اش اگزجره. مادرش آدم نرمالی است و برادرش اگزجره؛ پس این دختر می تواند نرمال و رئال تر باشد. خود من هر ترجیح می دهم در این جور کارها کاراکتر ملموس باشد. فکر می کنم بیننده ارتباط بهتری با او برقرار می کند. چون با کمدی روی دوش سارا نیست اصولا کسی را نمی خنداند به این خاطر هم فکر می کردم به سمت تیپ و اگزجره نباید برود.

 

برداشت شما صددرصد درست است. روزی که آقای صحت درباره هدیه سریال پژمان با من صحبت کرد یک جمله گفت:نامزد یک سریال فوتبالیست که فقط به خاطر پول و شهرت با او نامزد کرده. این برای من یک دسته از خانم های مادی گرای اجتماع را در ذهنم ساخت که متاسفانه روز به روز هم تعدادشان دارد زیادتر می شود.

این باعث شد سراغ تیپ بروم تا فقط خصوصیات اخلاقی اصلی اش یعنی رفتار زننده او دیده شود. ضمن این که شخصیت و رفتار پژمان این نامزد را می طلبید. در «شمعدونی» ماجرا فرق می کند. توی پرانتز بگویم اصلا دوست ندارم کلیشه شوم و بازیگر کمدی باقی بمانم برای همین سعی کردم تفاوت عمیقی ایجاد کنم. البته این اواخر از بعضی ها می شنوم که فرقی نکرده و همان است که در پژمان دیدیم.

 

 

نه اصلا. هرکس باید طبق سلیقه و علاقه اش عمل کند. کار کمدی از من انرژی مضاعف می گیرد. ضمن این که بازیگر وقتی نقشی را می پذیرد برای آن یک برون ریزی انجام می دهد. من فکر می کنم اگر آدم همه اش در یک قالب بازی کند یک سری حس ها بیرون ریخته نمی شود و این به شخص من صدمه می زند و از تعادل خارج می کند. فکر می کنم برای بازیگری ام لازم است نقش های متعدد را در ژانرهای مختلف تجربه کنم و ابعاد مختلف را در هنر بازیگری ام پرورش و رشد بدهم.

 

آینده که قابل پیش بینی نیست؛ برنامه ریزی ام این است که انرژی را روی مطالعه، تمرین تئاتر و رشد شخصی خودم بگذارم. برای همین در پنج ماه گذشته بیشتر فیلم دیده ام، بیشتر مطالعه کرده ام و بیشتر در ورک شاپ های تئاتر شرکت می کنم. خیلی برایم مهم است که نقش بعدی که انتخاب می کنم چیست. شاید تنوع نقش ها باعث شود به آن جایگاهی که باید، دیرتر برسم ولی ذهن و درونم ارضا می شود. چون هدف مشخصی دارم و مطمئنا همه اش شهرت نیست.

 

امیدوارم آسمان من به زودی از شبکه های سراسری پخش شود چون خیلی برای این سریال زحمت کشیده شده. وقتی آقای آهنج دعوت کردند، همزمان پیشنهادهای دیگری هم داشتم اما با کمال میل آسمان من» را پذیرفتم. شخصیت حدیث عزیزی کاملا جدید بود؛ یک مامور امنیت پرواز و دختر یک سردار شهید که می خواهد راه پدرش را بدو استفاده از این نام و با تکیه بر توانایی خودش طی کند. به خاطر همین از یک قسمت فامیلی اش استفاده می کند که کسی او را نشناسد. شخصیت محکمی داشت و در مجموعه در میان نقش هایی که بازی کرده ام کاراکتر متفاوتی بود.