پیشگیری از برجسته و بزرگ شدن گوش در نوزادی
گوش طبیعی و بی نیاز از تیغ جراحان چه مشخصاتی باید داشته باشد
هر یک از اجزای صورت در زیبایی آن تاثیرگذارند. گوش ها هم یکی از این اجزا بوده و نقش مهمی در این زیبایی دارد. گوش هایی که از حد معمول بزرگ ترند یا لاله گوش هایی که برجسته اند، تصویر ناخوشایندی از شما ایجاد می کنند. افرادی که گوش های برجسته دارند معمولا سعی می کنند آنها را زیر موهای خود مخفی کنند.
دختری در آن سوی شهر… سالهاست که گوش هایش را زیر موهای بلندش پنهان کرده، از همان روزهای کودکی گوش های بزرگ و برجسته اش موجب تضعیف اعتماد به نفسش بوده است.
تنها بلند کردن موها و پنهان کردن گوش ها زیر آنها توانسته قدری او را کمک کند؛ اما تا کی؟ دیر یا زود باید تیزی چاقوی جراحی را بر گوش هایش احساس کند. اما آیا جراحی می تواند برای همیشه او را از نازیبایی نجات دهد؟این روزها در میان شلوغی بازار زیبایی و مسابقه ای که برخی دختران برای زیبا و زیباتر شدن گذاشته اند، فرم گوش ها دلیل محکمی است که برخی را روانه اتاق های جراحی می کند.
اما همیشه این جراحی ها با هدف رفع بزرگی و برجستگی گوش ها نیست و عده ای دوست دارند گوش های نوک تیزی داشته باشند که به «گوش الاغی» معروف شده است. هرچند برخی از صاحبان گوش های نوک تیز از ظاهر خود راضی هستند اما گروهی هم پشیمان می شوند و به دنبال راهی برای داشتن گوش معمولی، دوباره راهی مطب می شوند.
مشخصات گوش طبیعی
به این بخش داستان که می رسیم این سؤال مطرح می شود که واقعاً یک گوش طبیعی و بی نیاز از تیغ جراحان چه مشخصاتی باید داشته باشد؟
عضو آکادمی جراحی پلاستیک اروپا در پاسخ به این سؤال می گوید:فرم، شکل و اندازه گوش در افراد مختلف، یکسان نیست. اما یک گوش طبیعی و نرمال باید با جمجمه زاویه ای ۲۵ تا ۳۰ درجه داشته و فاصله لبه های آن تا جمجمه حدود ۱۵ تا ۲۰ میلیمتر باشد.
چنانچه غضروف لاله گوش در برخی قسمت ها بیشتر رشد کند یا بعضی از چین های لاله گوش بدرستی تشکیل نشوند این زاویه یا فاصله لبه گوش از جمجمه بیشتر می شود. در این حالت می توان گفت فرد گوش برجسته ای دارد.
عضو آکادمی جراحی پلاستیک اروپا می افزاید:در بیشتر مواقع، ژنتیک نخستین متهم ایجاد گوش های برجسته و بزرگ است. به همین دلیل می توان در سه هفته نخست زندگی یک نوزاد از نرمی لاله گوش او استفاده کرد و با استفاده از قالب های مخصوص از ایجاد گوش برجسته در کودکان پیشگیری کرد.
البته استفاده از این قالب ها کار هر کسی نیست و نباید خودسرانه از آن استفاده شود زیرا یک قالب نامناسب، نوزاد را دچار مشکل گوش مچاله شده خواهد کرد.
این جراح با تأکید بر شیوع این عارضه در سنین ۲ تا ۳ سالگی خاطرنشان می کند:هرچند این گوش برجسته بیشتر در میان کودکان ۲ تا ۳ ساله دیده می شود اما جای خوشحالی است که بدانیم در بسیاری از کودکان این عارضه با رشد کودک برطرف می شود و نیازی به درمان نیست.
اما اگر پس از پایان ۶ سالگی و پایان رشد لاله گوش این مشکل مرتفع نشد نباید به رفع خود به خودی آن امیدوار بود.قدرت شنوایی در صاحبان گوش برجسته، بی نقص است و تنها دلیل تمایل به جراحی و اصلاح این وضعیت، کاهش اعتماد به نفس و مشکلات روحی ناشی از آن است.
از این رو عمل جراحی که در بیشتر مواقع به صورت سرپایی هم انجام می شود می تواند مانع منزوی شدن کودک شود.عضو آکادمی جراحی پلاستیک اروپا با توضیح روش جراحی می گوید:در این عمل با ایجاد برش در پشت گوش قسمتی از غضروف را به گونه ای برمی دارند که گوش به حالت طبیعی بازگردد.
این عمل سرپایی است و معمولاً با بی حسی موضعی قابل انجام است اما در برخی کودکان که می ترسند می توان از بیهوشی هم استفاده کرد.وی در ادامه به مواردی که پس از عمل جراحی باید رعایت شود اشاره کرده، اظهار می کند:آنتی بیوتیک ها و مسکن های تجویز شده توسط پزشک باید بموقع مصرف شود.
پس از برداشتن پانسمان که معمولاً سه روز روی محل عمل قرار می گیرد باید هر روز محل زخم را در حمام با آب ولرم و صابون شست و شو داد تا از عفونت آن جلوگیری کرده و به بهبودی زخم کمک شود. همچنین توصیه می شود هنگام خواب از هدبند استفاده شود.
این جراح سرو گردن درباره طرفداران تغییر حالت گوش های طبیعی می گوید:متأسفانه برخی از جوانان با وجود داشتن گوش هایی طبیعی باز تمایل به تغییر شکل گوش هایشان دارند.
گوش شیطانی یا گوش الاغی مدلی است که اخیراً مورد توجه برخی جوانان قرار گرفته است.
در این عمل با برش قسمت بالایی گوش و بخیه کردن آن فرم گوش از حالت گرد به شکل مثلثی تبدیل می شود. متأسفانه این عمل یکی از چندین عمل زیبایی است که هیچ نیازی به آن نیست و معمولاً با اصرار فرد انجام می شود.
هرچند تغییر شکل گوش طبیعی به حالت مثلثی در سطح شنوایی تغییری ایجاد نمی کند اما بسیاری از جوانان پس از مدتی از تن دادن به این عمل پشیمان می شوند. به همین دلیل توصیه می کنم قبل از انجام چنین جراحی هایی حتماً با روانشناس مشورت شود.