همسرم هیچ حسی به من ندارد
احساس همسرم بعد از ۳۰ سال نسبت به من تغییر نکرده
آیا تاکنون به این فکر کرده اید که چرا رابطه بسیاری از افراد با عشق شروع می شود اما با تنفر و خشم پایان می یابد؟ آیا تا به حال برایتان پیش آمده که به فردی بسیار علاقه مند شوید اما با گذشت زمان علاقه تان به او کم شود و رابطه تان خسته کننده و تکراری شود؟
آیا برایتان اتفاق افتاده رابطه ای را با عشق و امید آغاز کنید اما بعد از مدتی دچار احساس قربانی شدن، اجحاف و بی تفاوتی شوید؟ مسلما یکی از آزاردهنده ترین و ناراحت کننده ترین احساساتی که در زندگی ما وجود دارد، تجربه اینگونه احساسات است؛ احساس نومیدی و غم و اندوه ناشی از تنهایی.اما به راستی چرا روابط مان شکست می خورد و چرا از عشق به نفرت می رسیم؟ آنچه باید بدانیم این است که روابط یک شبه خراب نمی شوند. معمولا انهدام و از هم پاشیدن هر رابطه ای مستلزم زمان و وقت زیادی است. اما اگر از ابتدا بدانید باید مراقب چه نشانه هایی باشید، می توانید از شکست در روابط خود جلوگیری کنید.
عاشق همسرم هستم اما او هیچ احساسی به من ندارد. صحبت های ما همیشه به مشاجره و دعوا ختم می شود، در ضمن ۳۰ سال است که با هم زندگی می کنیم. چه کار کنیم تا همدیگر را بهتر درک کنیم؟ لطفا راهنمایی ام کنید.
مخاطب گرامی، هرچند اطلاعات زیادی از جمله سن، جنسیت، شغل و … را در اختیار ما قرار نداده اید ولی با این حال، موارد زیر را برای اطلاع شما عرض می کنم که امیدوارم روند زندگی تان را تغییر دهد.
علت سردی احساس همسرتان
نکاتی درباره احساس همسرتان به شما
این که گفته اید همسرتان هیچ حسی به شما ندارد، ممکن است تصور و برداشت شما از رفتارهای وی باشد و امیدوارم که خیلی به واقعیت نزدیک نباشد چون اگر هیچ احساسی وجود نداشت، امکان تداوم زندگی مشترک شما به مدت ۳۰ سال خیلی کم بود. بنابراین قبل از هر اقدامی لازم است که با تمرین مثبت اندیشی، ذهنیت خودتان را درباره این موضوع تغییر دهید و در این باور تردید ایجاد کنید. به طور قطع رفتارهای سرد و بی تفاوتی های همسرتان درباره شما در ایجاد و تشدید این باور نقش زیادی داشته است ولی فراموش نکنید که بی توجهی و سرد شدن روابط، فقط به علت بی احساسی نیست و می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. بنابراین سعی کنید دلایل این رفتارها را بشناسید تا بهتر بتوانید برای رفع آن ها برنامه ریزی کنید.
از دید همسرتان به موضوعات نگاه کنید
به تفاوت های فردی توجه و سطح انتظارات خود را تعدیل کنید. هر انسانی صفات شخصیتی منحصر به فرد و سلایق مخصوص به خود را دارد بنابراین وجود تفاوت های فردی امری بدیهی است، به خصوص اگر دو نفر از لحاظ جنسیتی نیز با هم متفاوت باشند، این اختلاف فاحش تر خواهد بود. بر همین اساس برخی از رفتارهای همسرتان ممکن است از دیدگاه شما معنای خاصی داشته باشد در حالی که شاید از نظر او چندان مهم نباشد. پس بهتر است رفتارهای وی را از منظرجنسیتی خودتان قضاوت نکنید. نکته دیگری که در ایجاد کدورت بین زوج ها نقش زیادی دارد، میزان انتظارات آن ها از یکدیگر است و به طور طبیعی هر اندازه این توقعات بیشتر باشد، دلخوری بیشتری نیز به دنبال خواهد داشت بنابر این شایسته است سطح خواسته های خود را تعدیل کنید.
در نحوه گفت و گوها تجدید نظر کنید
در ادبیات و محتوای گفت و گوهای خود تجدید نظر کنید. این که همواره صحبت های شما به مشاجره ختم می شود، نشانه وجود اشکال در زمان، مکان، محتوا و ادبیات شما و همسرتان در مذاکرات است. برای ایجاد یک گفت و گوی اثر بخش ابتدا به همسرتان بگویید که نیاز دارید راجع به موضوعات زندگی مشترک با ایشان صحبت کنید و سپس از وی بخواهید که زمانی را برای این کار مشخص کند.
گفت و گوی خود را با گلایه مندی، شکایت و محاکمه کردن شروع نکنید و سعی کنید مشکلات را به ترتیب اولویت و با آرامی، بیان و برای هر مورد دلایل و پیشنهادهای خود را نیز مطرح کنید. اشتباهات همسرتان را مستقیم و با حالت تحقیر بیان نکنید و هنگام صحبت، از ویژگی های مثبت او نیز نام ببرید. آرامش خود را حفظ کنید و از بی احترامی و توهین به وی بپرهیزید تا او نیز اجازه چنین کاری را به خودش ندهد.
همسرتان را درک کنید
اگر انتظار دارید که همسرتان شما را درک کند، لازم است که ابتدا شما این کار را بکنید و به نحوی رفتار کنید که بفهمد او را درک می کنید. درک متقابل زمانی اتفاق می افتد که هر یک از زوج ها از خودش شروع کند و منتظر طرف مقابل نماند. همین که شما در زمان های خستگی و بی حوصلگی همسرتان، دلخوری ها و مشکلات خود را مطرح نکنید، از تلافی کردن پرهیز کنید و به ویژگی های مثبت وی نیز اشاره داشته باشید، نشان دهنده درک کردن ایشان است و حس خوبی را به وی منتقل می کند.
